27 - 11 - 2022
مدیرانی که مشق می‌نویسند و مساله حل می‌کنند
نهراسیم، مشق بنویسیم
صورت مساله را پاک نکنیم
مساله‌ها را حل کنیم.
شما هم حتما این جمله مشهور را که به ضرب‌المثلی تبدیل شده است، شنیده‌اید (مشق ننوشته، غلط ندارد ( متاسفانه صدها مدیر در طول سالیان خدمت خود،…
… به استناد همین جمله مشهور، به ظاهر غلطی ندارند زیرا مشقی ننوشته‌اند که غلطی داشته باشند و سال‌هاست که آسوده خوابیده‌اند و کوچک‌ترین خدمتی به خدا و خلق خدا نکرده‌اند.
مدیرانی که از ترس غلط‌نوشتن و احیانا نمره کم گرفتن، مسوولیت ریسک و جسارتی را به عهده نمی‌گیرند و آرام می‌آیند و آرام می‌روند که گربه شاخشان نزند؛ حالا بماند که آیا اصلا گربه شاخی دارد یا نه! چه خدمتی به خدا و خلق خدا و این سرزمین کرده‌اند، جز خدمت به خود، جیب خود، بستگان و دوستان خود!!
این مشق‌های ننوشته مدیران محافظه‌کار، برای ملتی که یک انقلاب بزرگ را در سی و چند سال قبل با امید به آینده‌ای بهتر آغاز کرد و هشت سال دفاع مقدس و محاصره اقتصادی را به جان خرید، نه تنها امتیازی محسوب نمی‌شود بلکه ننگی است که آن را از هر حرکت تازه و پیشرفت و توسعه باز داشته است. متاسفانه این مشق‌های ننوشته را جمله شعاری دیگری تکمیل کرده است: « وقتی حل کردن مساله را بلد نیستید، صورت مساله را پاک کنید».
به این ترتیب، توسط مدیران سنتی، ترسو و محافظه‌کار، چه فرصت‌های گران‌قیمتی که هدر نشده است و چه مساله‌هایی که به جای حل شدن، به صورت کامل و در ظاهر پاک شده‌اند.
به واژه ظاهر تاکید می‌کنم، زیرا یادمان نرود که هرگز مساله‌ای را نمی‌توان به صورت ظاهری پاک کرد. وقتی مساله در جامعه‌ای به‌وجود آمد، برای همیشه باقی می‌ماند. راه‌حل مساله حل کردن مساله است وگرنه مساله تا ابد در آن جامعه باقی می‌ماند، ریشه می‌دواند، چرکین می‌شود و بالاخره روزی در زمانی دیگر و این بار عمیق‌تر سرمی‌زند، می‌ترکد و عواقب وخیمی را به همراه می‌آورد. در جهان امروز و در دنیای ارتباطات اینترنتی، پاک کردن صورت مساله و یا مشق ننوشتن از ترس خطاکردن، راه‌حل مناسبی نیست. جهان امروز، جهان درک واقعیت‌ها، استفاده بهینه از امکانات، گفت‌وگو، صحبت، تساهل و تسامح است. دنیای امروز، دنیای دانش و استفاده از معلم است. معلمان در حوزه‌های سیاسی، اقتصادی، علمی، فنی، اجتماعی، فرهنگی، دینی، هنری، ورزشی، ادبی و. . . حضوری گسترده دارند. مشق‌های ننوشته شده را در لحظه تصحیح می‌کنند. تکنولوژی در جهان امروز، امکان بازگشت به عقب، انتخاب راهی تازه و حرکت به سوی آینده‌ای بهتر را برای همه فراهم کرده است.
در دهکده کوچک جهان امروز، آشنا نبودن به زبان یکدیگر هم، منع و سدی برای کمک کردن به همدیگر نیست. در دنیای علم، حل‌کردن مساله به‌صورت دسته‌جمعی و با مشورت و یاری خواستن از دیگران امکان‌پذیر شده است. خداوند این سعادت را به مردم امروز جهان با پیشرفت تکنولوژی هدیه کرده است تا از حرف‌های همدیگر در کوتاه‌ترین زمان آگاه شوند. از این فرصت تاریخی هر ملتی که داناتر و هوشیارتر باشد، بهره بیشتری خواهد گرفت.
باید مدیران جامعه را به ریسک‌پذیری و جسارت بیشتری دعوت کرد. از حرکت‌های جدید در جهت رشد و توسعه جامعه حمایت کنیم.
امکان تصحیح مشقی را که می‌نویسیم برای نخبگان جامعه فراهم کنیم.
از اینکه دیگری غلط ما را بگیرد، دل آزرده نشویم. دست مهربانی همه کارکنان و همه مدیران میانی را با صمیمیت بفشاریم. ایران آینده متعلق به همه ماست، رسیدن به قله‌های افتخار را با حرکت پرشتاب اما به دور از هیجان و با امکان ریسک و جسارت در عرصه‌هایی که نیاموخته‌ایم، تجربه کنیم.
استفاده از نیروهای جوان، تحصیلکرده، متخصص و عاشق را با تجربه مدیران پرسابقه در هم آمیزیم و از این بیعت، فرصتی گران‌قیمت برای ملتی فراهم کنیم که همه ویژگی‌های رسیدن به اوج افتخار را در درون خود دارد. مردم ایران سزاوار زندگی بهتر هستند. به‌طور مثال منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس در ۱۵ سال قبل توسط مدیرانی شکل گرفته است که از نوشتن مشق نهراسیدند و صورت مساله را به خاطر مشکلاتی که در پی داشت پاک نکردند. افرادی چون مهندس زنگنه، مهندس نعمت‌زاده، مهندس ترکان، دکتر کرباسیان و امثالهم نمونه‌هایی هستند که مشق نوشتند و از غلط‌های احتمالی هم نهراسیدند و دل به دریا سپردند وبیابان‌های خشک را شخم زدند تا برکت را به سرزمین مادری بیاورند.
امروز باید دوباره دانش مدیران باتجربه را باجسارت جوانان عاشق در هم پیچیده وبا شعله‌های آتش عسلویه خلیج‌فارس را روشن کرده و نوید آینده‌ای بهتر را به ایران و ایرانیان فردا بدهیم.
با هم تکرار کنیم؛
نهراسیم، مشق بنویسیم
صورت مساله را پاک نکنیم، مساله‌ها را حل کنیم..
*روزنامه‌نگار
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد