مردم از عدالت ناامید شدند

در ماجرای اختلاس اخیر بیش از آنکه به تاثیر این اخبار روی مردم توجه شود، نگاه‌ها به اخبار و حاشیه‌هایی معطوف شد که توسط مراجعی نامعلوم به بیرون درز می‌کردند‌.
این اختلاس به دلیل ضعف سیستم بانکی یا تخلف و..‌. هر چه باشد‌ در دوره‌ای اتفاق افتاد که دولت دهم سرکار است‌. هیچ دولتی مثل دولت احمدی‌نژاد شعار عدالت نداده است و هیچ رییس‌جمهوری هم مثل احمدی‌نژاد گذشتگان خود را متهم نکرده است‌.
سال ۸۴ آقای احمدی‌نژاد با شعار قطع دست مافیای نفتی به میدان وارد شد و نمایندگان وی از فساد اقتصادی خانواده مسوولان گذشته می‌گفتند‌. مردم شعار می‌دادند «فقر، فساد، تبعیض، احمدی‌نژاد به پا خیز» و مردی با کاپشن احمدی‌نژادی وارد شد‌.
حالا شش سالی از آن روزها گذشته است‌. مردم در بیابانی از اتهامات و افشاگری‌ها، تشنه از این سراب‌ به دنبال سرابی دیگر کشانده شدند‌ تا افشاگری‌های مستند را بشنوند‌ اما هیچ‌گاه اسامی اعلام نشد، سندی هم اعلام نشد!
به جای اسم و سند، حجم بزرگی از پول نفت بود که به خزانه واریز نشده است؛ ماجرای تخلف برخی نزدیکان دولت بود که خط قرمز شدند و از پر شدن آن شکاف طبقاتی خبری نیست‌ اما ما شاهدیم که با پول ماشین برخی آقازاده‌ها می‌توان برج بنا کرد و حالا قصه اختلاسی بزرگ است‌. این اختلاس در غرب مستکبر یا شرق بی‌خدا اتفاق نیفتاده، اتفاقا در ایرانی اتفاق افتاده که دولتی با شعار اجرای عدالت در آن مسوول است‌. سه هزار میلیارد، هزار و دویست میلیارد و..‌. این مسوولیت قوه قضاییه است که عمق تخلفات را مشخص کند‌ اما یک آسیب مشخص به چشم می‌آید؛ مردم از «عدالت» و اجرای آن دلسرد شدند‌. وقتی یک جریان خاص، تمام مسوولان، قوای مقننه و قضاییه و.‌. را محکوم می‌کند و انواع شایعات را علیه این قوا به راه می‌اندازد، وقتی تمام مسوولان گذشته بدون هیچ حکم قضایی از سوی دستگاه قضا به انواع فساد اقتصادی متهم می‌شوند و… تنها یک نفر به عنوان «منجی عدالت» باقی می‌ماند‌.
حال مردم و افکار عمومی هستند و یک علامت سوال بزرگ کنار نام کسی که به او رای دادند تا ریشه مافیا و مفاسد اقتصادی را بسوزاند‌. واقع‌بینانه که به موضوع نگاه کنیم، واقعا رقم اختلاس اخیر در مقایسه با حجم بزرگ هزینه‌های مدیریتی که طی سال‌های گذشته انجام شده است، رقم بزرگی به نظر نمی‌آید‌. تمام هزینه‌های مدیریتی به دلیل تصمیمات خارق‌العاده و حذف مدیرانی با گرایشات فکری مختلف، تغییر وزرا و..‌. در مقابل آسیبی که به افکار عمومی وارد شده است، نکته مهمی به نظر نمی‌رسد‌. حالا چه کسی می‌تواند مردم و افکار عمومی را متقاعد کند که عدالت تنها شعار انتخاباتی نیست‌. کسی که لباس رفتگر می‌پوشید تا درد رفتگر را بفهمد، حالا بعد از شش سال در برابر تحقیق قوه قضاییه، دستگاهی که طبیعتا وظیفه تحقیق و شناسایی متهمان را بر عهده دارد، می‌گوید اینجا خط قرمز من است! خط قرمز افکاری عمومی که با امید اجرای عدالت و قطع دست مفسدان اقتصادی و..‌. رای دادند کجاست؟