مردم نان را به نرخ روز بخورند

فرشته بهروزی‌نیک- نان به نرخ روز خوردن اجحاف به مردم نیست. این مطلبی است که رییس کانون صنایع غذایی ایران در واکنش به سناریوی دولت برای افزایش قیمت نان می‌گوید. محمدرضا مرتضوی در گفت‌وگو با «جهان‌صنعت» با بیان اینکه از سال ۹۱ تاکنون هزینه‌های تولید نان به شدت افزایش پیدا کرده است بر این باور است در شرایط فعلی نباید سیاست غیرمنطقی تثبیت قیمت‌ها را پیش گرفت. مرتضوی توضیح می‌دهد: زمانی که به دلیل سیاست‌های غلط در خصوص خرید تضمینی گندم، قیمت آرد و در نتیجه هزینه تولید نان افزایش پیدا کرده است، اینکه قیمت نان منطقی شود به معنی اجحاف به مصرف‌کننده نیست. وی تصریح می‌کند: چطور است وقتی کشاورزان فریاد می‌زنند هزینه‌های تولید گندم افزایش پیدا کرده است و مسوولان درصدد بالابردن قیمت خرید تضمنی بر‌می‌آیند بنابراین ما هم می‌گوییم هزینه تولید نان به واسطه بالا رفتن دستمزدها و غیر برای نانوا افزایش داشته و برای جبران آن باید قیمت نان افزایش داشته باشد. وی در ادامه در پاسخ به این پرسش که آیا راهکار دیگری جز افزایش قیمت نان برای جبران هزینه‌های تولید وجود ندارد، پاسخ می‌دهد: اگر نخواهیم قیمت نان افزایش پیدا کند باید بپذیریم که قرص نان روز‌به‌روز کوچک‌تر شده و از کیفیت آن کاسته شود.
سازمان حمایت اقدام کند
دبیرکل خانه صنعت و معدن ایران در ادامه با انتقاد از عملکرد سازمان حمایت از مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان توضیح می‌دهد: زمانی که بحث‌های اینچنینی در بازار و اصناف به وجود می‌آید سازمان حمایت از مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان باید بتواند اقدامی کارشناسی انجام دهد که نه مصرف‌کننده ناراضی باشد و نه تولیدکننده اما متاسفانه تاکنون اقدامات این سازمان در این زمینه موثر واقع نشده است. وی همچنین در پاسخ به این پرسش که چرا راهکاری به غیر از افزایش قیمت نان و در واقع جبران خسارت از جیب مصرف‌کنندگان کاری برای کاهش هزینه‌های تولید صورت نمی‌گیرد، تاکید می‌کند: دولت برای تایید ردیف بودجه‌ای مشخص دارد و اگر غیر از این عمل کند کشور ورشکسته می‌شود بنابراین نمی‌توان انتظار داشت که دولت بیش از توان خود برای کاهش هزینه‌های تولید اقدامی انجام دهد. مرتضوی همچنین بر این باور است که پرداخت یارانه در واقع توزیع فقر بین مردم جامعه است بنابراین نباید دولت را به سمت پرداخت یارانه بیشتر، تشویق کرد.
۳۰۰ هزار نانوا چشمشان به دست مردم است
مرتضوی در ادامه تاکید می‌کند: وقتی در رسانه‌ها نوشته می‌شود خط فقر دو میلیون و ۵۰۰ هزار و از طرفی حقوق یک کارگر نانوایی ۶۰۰ تا ۷۰۰ هزر تومان است و دولت هم می‌گوید بیش از این بودجه برای تامین هزینه‌های تولید آرد و نان ندارد، آیا باید حقوق تولیدکنندگان فدای جیب مصرف‌کنندگان شود؟
تثبیت یا افزایش قیمت‌ها؟
پس از اجرای فاز اول هدفمندی یارانه‌ها بسیاری از واحدهای تولیدی با مشکل تامین نقدینگی برای تولید مواجه شدند. همچنان که مدتی بعد مطرح شد که آن ۳۰ درصد بودجه‌ای که قرار بود از محل هدفمندی یارانه‌ها به تولید پرداخت شود نه‌تنها هیچ‌گاه عملی نشد که بسیاری از واحدهای تولیدی به واسطه افزایش قیمت حامل‌های انرژی به سیستم بانکی و دولت بدهکار شدند.
دولت نیز به واسطه مواجه شدن با کمبود نقدینگی برای پرداخت بدهی خود به واحدهای تولیدی با مشکلات عدیده‌ای رو به روشد. حال دولت از سال گذشته نیز چند سناریو را برای افزایش قیمت نان به دلیل افزایش هزینه‌های تولید بررسی کرده است. آخرین خبرها نیز حاکی است تا اول آذرماه قیمت نان افزایش دوباره‌ای را تجربه خواهد کرد. این اتفاق در حالی رخ می‌دهد که بسیاری از دست‌اندرکاران تولید نیز با سیاست تثبیت قیمت‌ها در شرایط فعلی به شدت مخالف هستند و معتقدند مصرف‌کنندگان باید جبران هزینه‌های تولید را انجام دهند اما در این کشاکش به نظر می رسد این افزایش قیمت‌ها به صورت چراغ خاموش در حال انجام است.خبر افزایش ۳۰ درصدی قیمت نان از ابتدای آذرماه از سوی یکی از مسوولان ستاد تنظیم بازار در حالی مطرح شده است که نخواسته نامی از او فاش شود. از سوی دیگر، علی فاضلی، رییس اتاق اصناف ایران در گفت‌وگو با «جهان‌صنعت» از احتمال افزایش قیمت نان اظهار بی‌اطلاعی کرد. حال این پرسش مطرح می‌شود که آیا مطرح شدن سناریوهای افزایش قیمت نان نوعی سر باز زدن دولت از توجه به هزینه‌های تولید است یا دولت چاره‌ای جز این اقدام برای رو‌به‌رویی بیشتر با کسری بودجه خود ندارد؟ نقش سازمان حمایت از مصرف‌کنندگان، اتحادیه‌ها و اصناف در این میان چه خواهد بود؟