مسعود کیمیایی درگیر حواشی شده است

بازیگر فیلم سینمایی «دندان مار» گفت: مسعود کیمیایی می‌توانست (همچنان که هنوز هم در این سن می‌تواند) پدیده باشد اما در ۱۵ سال اخیر گرفتار حواشی‌ای شده که او را از خودش دور کرده است.این بازیگر در توضیح این مطلب که روند کاری و تولید اثر کیمیایی طی چند دهه فیلمسازی چگونه بوده است، اظهار داشت: کیمیایی روابط متفاوتی داشت و در آن سال‌ها بر اساس رفاقت با آدم‌ها کار می‌کرد. سال‌ها با نعمت حقیقی، اسفندیار منفردزاده، فرامرز قریبیان و بهروز وثوقی کار می‌کرد؛ این بحث رفاقت بود که باعث می‌شد کیمیایی مدام با اسامی مشخصی کار کند و بیش از اینکه این آدم‌ها تیم تولیدش باشند، رفیق هم بودند. آن زمان رفاقت معنای دیگری داشت و امروز معنا و مفهوم رفاقت مادی شده است. حتی امروز هم که این گونه شده باید گفت استفاده از همدیگر اشکالی ندارد تا زمانی که به سوءاستفاده نرسد. نجفی در پاسخ به این سوال که آیا آثار متاخر کیمیایی را می‌پسندد، گفت: بسیاری‌اش را خیر. چون فیلم‌های قدیمی‌اش را دوست دارم. کیمیایی می‌توانست (همچنان که هنوز هم در این سن می‌تواند) پدیده‌ باشد.وی افزود: کیمیایی فردی بسیار جذاب و نویسنده‌ای خوب اما یک مقدار بی‌حوصله است. همین.بازیگر مجموعه تلویزیونی ولایت عشق (مهدی فخیم‌زاده، ۱۳۷٩) در توضیح چرایی از دست دادن علاقه‌اش به تولیدات متاخر کیمیایی عنوان کرد: ذاتی که قبلا در کیمیایی و کلامش بود دیگر نیست. امروز او از فولکلور و پتانسیل عظیمی که از تجربه و ادبیات قدیم داشت و در آثارش از آن استفاده می‌کرد، دور شده است.این هنرپیشه پیشکسوت خاطرنشان کرد: اینکه اثری متاثر از ۵۰ سال پیش باشد، ایرادی ندارد، مهم این است که صاحب اثر تا چه اندازه خودش را با آن نگاه به این دوره نزدیک کرده و ضعف کیمیایی این است که به این دوره نزدیک نشده. این عقیده‌ام است و گهگاهی که او را دیده‌ام این را گفته‌ام که حیف است، چون او بسیار آدم با‌استعدادی است. موزیسین خوب، نویسنده خوب، اما در ۱۵ سال اخیر گرفتار من خوبم و او بد است و نقدنویسی و مسائلی از این دست شده و این حواشی او را از خودش دور کرده است.بازیگر مجموعه تلویزیونی کارآگاه علوی (حسن هدایت، ۱۳۸۶) هم تصریح کرد: مسعود کیمیایی آدم پرشروشوری است؛ آدم گوشه‌نشین و آرام و در خلوت و عزلت نیست. او همیشه در بطن کارهاست به خصوص قبل از انقلاب تبحری در ورود به سینما داشت نه به عنوان کارگردان، بلکه کلا در ورود به مسائل سینمایی؛ موضوعی که امروز کمتر دیده می‌شود و بیشتر درددل می‌کند.