10 - 10 - 2017
مسوولان ورزش کشور خود را به بی‌اطلاعی می‌زنند!
رضا فراهانی- این روزها در کسری از ثانیه رسانه‌ها به روز می‌شوند و شهروندان نیز با دسترسی به شبکه‌های مجازی متنوع به سادگی همه نکات یک سازمان ورزشی را منتشر می‌کنند. چنین فضایی گاه منجر به انتشار اخبار کذب و گاه منجر به انتشار اخبار درست می‌شود. این روند به این معنی است که صعود و نزول یک سازمان ورزشی به سادگی با توجه به عملکرد آن رخ خواهد داد. در این بین بهتر آن است که فدراسیون‌ها در شفاف‌ترین شکل ممکن اخبار مربوطه را در سایت‌های خود منتشر کنند.
اما این روند در روابط‌عمومی سازمان‌های ورزشی و فدراسیون‌ها به‌طور کلی فراموش شده و به واقع می‌توان گفت روابط‌عمومی وظیفه اصلی خود را به فراموشی سپرده است. این روند تا جایی پیش رفته است که می‌توان گفت روابط‌عمومی بسیاری از فدراسیون‌ها و حتی وزارت ورزش اخیرا عملکردی بسیار ضعیف داشته‌اند.
این در حالی است که روابط‌عمومی، قلب تپنده یک سازمان است و مدیریت بر پایه آن استوار است. اطلاع‌رسانی شفاف و کامل روابط‌عمومی نیز موجب از بین رفتن حواشی و چالش‌ها می‌شود. نتیجه عملکرد قدرتمندانه روابط‌عمومی نیز موجب پیشگیری از اتفاق‌ها و مشکلات بعدی می‌شود.
این در حالی است که هر روز شاهد بی‌توجهی روابطعمومیها به اصول و وظایف‌شان هستیم. شاهد این موضوع نیز ماجرایی است که در فدراسیون تکواندو پیش آمد؛ خبری مبنی بر دوپینگ یک تکواندوکار اعلام و رسانه‌ای شد و در پی این خبر، روابط‌عمومی نسبت به این موضوع اظهار بی‌اطلاعی کرد. حال آنکه یوسف کرمی به عنوان یکی از مربیان این موضوع را تایید و اظهار کرده بود پدر این کودک با بی‌اطلاعی موجب مصرف این ماده دوپینگی شده است.
در این مجال با گذر از اینکه به راستی این ماجرا اشتباه یا درست بوده است، نکته مورد بررسی این است که به راستی چرا فدراسیون تا این حد باید از بازیکن خود دور باشد که درباره شرایط او اظهار بی‌اطلاعی و انکار کند. این روند را فقط در فدراسیون تکواندو شاهد نبوده‌ایم و در سایر فدراسیون‌ها هم دیده می‌شود.
متاسفانه سازمان‌های ورزشی به این باور نرسیده‌اند که اظهار بی‌اطلاعی برای آن سازمان یا فدراسیون هیچ واکنش مثبت و قابل توجهی ندارد و حال آن چیزی نیست مگر بی‌اعتمادی مردم نسبت به فدراسیون مربوطه. فدراسیون فوتبال نیز در مورد پرونده طارمی و حکمی که تایید شده بود، تا چند روز بعد از افشای این خبر اظهار بی‌اطلاعی می‌کرد که هیچ واکنش خوبی در پی نداشت.
آنچه در فدراسیون‌های مختلف درباره اهمال روابطعمومیها پیش آمده است، بیانگر دو موضوع است. از سویی به نظر می‌رسد روابطعمومیها نسبت به آنچه می‌گذرد، واقعا بی‌اطلاع هستند و از سویی دیگر این ذهنیت تقویت می‌شود که اطلاعاتی در اختیار روابطعمومیها قرار دارد اما بنا به صلاحدید خود یا روسایشان اطلاعات را منتشر نمی‌کنند هرچند روابط‌عمومی فدراسیون باید رسانه‌ای در اختیار داشته باشد و همه آنچه می‌گذرد را به‌طور شفاف در رسانه خود منتشر کند. موضوعی که بیش از هر چیز بی‌اعتمادی را نسبت به عملکرد روابط‌عمومی و روسای آنها افزایش می‌دهد، تکذیب اخباری است که در نهایت همان اخبار تایید می‌شود. بهتر آن است که روابط‌عمومی بسیار قدرتمندانه ظاهر شود و رابطه خود را با رسانه‌ها نزدیک کند. این نزدیکی و شفافیت در رابطه با رسانه منجر به تلطیف فضا و جلب اعتماد خواهد شد. مدیران روابط‌عمومی فدراسیون‌ها و روسای فدراسیون‌ها باید بدانند که اشتباه‌ترین کار ممکن قیچی کردن نوار ارتباطی است که در حال طی کردن مسیر خود است. این روند موجب می‌شود مردم آنچه واقع و مستند هم نبوده است را از سوی رسانه‌ای بی‌اعتبار باور کنند و هر روز بیش از گذشته نسبت به رسانه رسمی روابطعمومیها بی‌اعتماد شوند.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد