مسی، آتشی در خرمن کهکشانی‌ها

حمیدرضا صدر نگاه دوباره‌ای انداخته به نبرد رئال- بارسلونا و درباره درخشش استثنایی لیونل مسی برابر مادریدی‌ها گزارشی در «ورزش سه» نوشته که می‌خوانید.
یکی از چشمانش کبود بود و دهانش خونین اما دروازه را باز کرده بود و پیراهنش را از تن کنده و به سوی تماشاگران گرفته بود: بی‌حرکت، بی‌خنده، بی‌اغراق، بی‌فریاد، بی‌شادی، بالای شانه‌های پیراهنش را با دو دست جلو آمده‌اش گرفته بود و آن را نشان می‌داد، نگاه می‌کرد، فقط نگاه… بازی با برتری یک بر صفر رئال آغاز شد، به برتری ۲-۱ بارسا رسید، به اخراج سرجیو راموس، به تساوی دو بر دو با ضربه رودریگز در دقیقه ۸۵٫٫٫ به نظر می‌رسید هر حادثه‌ای که می‌توانسته رخ بدهد رخ داده، به نظر می‌رسید همه تیرهای‌شان را از کمند رها ساخته‌اند و پرده‌های متعلق به خودشان را بازی کرده‌اند. ۲۸ شوت نواخته شده، هم مسی گل زده و هم کاسمیرو که کسی انتظار نداشته گل بزند، رونالدو می‌توانسته دروازه را باز کند اما نکرده، هم کیلور ناواس معرکه ظاهر شده و هم تراشتگن که رکورد ۱۲ دفع توپ را ثبت کرده که بهترین رکوردش با پیراهن بارسا بوده، نبرد پیکه- راموس تا لحظه حضور راموس در میدان جانانه دنبال شده، راموس برای آن خطای عامدانه خشونت‌بارش که می‌توانست کار مسی را تمام کند کارت قرمز ۲۲ زندگی‌اش را گرفته، آسنسیو بدل شده با کشف بی‌بدیل رئال، سوارز بدترین بازی اش را انجام داده و راکیتیچ با گل تماشایی‌اش بهترین بازی‌اش را بازی به چند برهه تقسیم شده و رئال ۱۰ نفره هم می‌توانسته پس از گل رودریگز پیروز بشود.
اما- و این اما بسیار اهمیت دارد- پرتاب توپی از گوشه جنوب شرقی نیوکمپ نصیب بارسا شده. در فاصله صدمتری دروازه کیلور ناواس و در لحظه‌ای که عقربه دقیقه ۹۳ و ۲۷ ثانیه ۳۳ صدم ثانیه را نشان داده. سرجیو روبرتو توپ را پرتاب کرده و بوسکتس آن را به او برگردانده. او توپ را برای پیکه فرستاده و سرجیو روبرتو دوباره توپ را در اختیار گرفته. عقربه زمان ۹۱ دقیقه و ۳۳ ثانیه را نشان داده. روبرتو از سد مادریچ گذشته و سرعتش را بیشتر کرده، رونالدو خطاب به مارسلو فریاد زد: لعنتی متوقفش کن اما دیر شده و مارسلو عقب مانده. ۲۴ ثانیه تا پایان دیدار باقی مانده بود که سرجیو روبرتو جلو رفته و جلوتر، توپ را به آندره گومز سپرده و جوردی آلبا به جلو نفوذ کرده. پاس‌کاری‌های زمینی مردان بارسا یادآور بهترین روزهای تیکی تاکا بوده. آلبا توپ را برای لیونل ارسال کرده و ضربه برق‌آسای مسی از فضای خالی درون محوطه جریمه نواخته شده. زمانی که ۹۱ و ۴۷ ثانیه از بازی سپری شده. لیونل توپ را نواخته. آخرین را. توپ درون دروازه جای گرفته: رئال‌مادرید دو- بارسلونا سه.
این گل مسی را بلافاصله در صف بهترین گل‌هایی که از او به خاطر داشتیم جای داد. برای زمان به ثمر رسیدنش در خود بازی و همین طور در چنین برهه‌ای از فصل، برای مکانی که آن را زد، برای حریف بزرگ، برای غنا و شگفتی آن گل. ما آن را کنار گل ده سال پیش او در همین ماه، در آوریل ۲۰۰۷ طی نیمه نهایی جام حذفی برابر ختافه قرار دادیم. زمانی که نوزده سال داشت و موهایش صاف بودند و بلند و صورتش کودکانه بودند، کنار گلی که آوریل ۲۰۱۱ برابر رئال در دیدار برگشت لیگ قهرمانان در مصاف با کاسیاس زد، یا گل معرکه‌اش برابر بایرن در لیگ قهرمانان ۲۰۱۵ در مصاف با بواتنگ و نوئر… اما این گل طعم دیگری برای مسی داشت؛ گلی با چشم کبود و دهان خونین پس از ضربه آرنج مارسلوا، پس از آن خطای راموس، پس از خطاهای تمام نشدنی کاسمیرو، پس از نمایش بی‌ و نام نشان او پنج روز پیش برابر یوونتوس در لیگ قهرمانان، پس از بازی‌های نومید‌کننده برای تیم ملی آرژانتین…
در کنار همه این‌ها این گل ۵۰۰ زندگی حرفه‌ای‌اش بود. برابر رئال. در برنابئو.. ۴۰۲ گلش را با پای چپ نواخته، ۷۴ تا را با پای راست و ۲۲ تا را با سر، یکی با دست و یکی با سینه. ۲۴ گل در ال کلاسیکو‌ها زده، بیش از هر بازیکنی، بیش از دی استفانو افسانه‌ای و بیش از رونالدو معجزه‌گر و ۱۴ تایش را در برنابئو به ثمر رسانده که یعنی بیشتر از هر میدانی (دومین میدانی که در آن بیشتر سنگرها را گشود، باز هم در مادرید است: ویسنته کالدرون)… بنابراین او آن گل را زد و سپس ایستاد و بی‌حالت پیراهنش را به رخ کشید. دنی کارواخال با مشت بر زمین می‌کوبید، رونالدو زیر لب نفرین می‌فرستاد و کاسمیرو میخکوب مانده بود… او پیراهنش را نشان داد تا آن نما را کنار تصویر پویول پس از پیروزی تاریخی ۲-۱ بارسا برابر رئال قرار دهیم: همان لحظه‌ای که کاپیتان پویول بر بازوبند کاپیتانی‌اش بوسه زده…
این گل مسی به مفهوم در منگنه قرار گرفتن رئال همیشه صدرنشین در این فصل هم بود. حالا رئال اجازه لغزش ندارد. حریفان بعدی مردان برنابئو عبارتند از: دپورتیوو لاکرونیا، والنسیا، گرانادا، سویا و مالاگا که باید نبرد به آتلتیکو مادرید در لیگ قهرمانان را هم به آن افزود. زیدان اعتقاد دارد سرنوشت رئال در دست رئال قرار دارد. اعتقاد دارد پنج پیروزی و یک تساوی برای قهرمانی لالیگا کافی است. اما اینکه مردان او طی دو دیدار این فصل نتوانستند بارسا را شکست دهند همه دلشوره‌ها نبوده، مدافعان رئال طی ۱۴ دیدار آخرشان فقط یک‌بار به کلین شیت (برابر آلاوز) دست یافته‌اند. اگر دریافت سه گل از بارسا و دو گل از بایرن در لیگ قهرمانان قابل قبول قلمداد شود، دریافت دو گل از خیخون و دو گل از لگانسه در همین آوریل هشداردهنده شده. دو گل مسی که از قلب دفاع رئال زده شدند بازتابنده چالش‌های زیدان برای حل معمای ناچو- راموس در غیاب په په و واران هم هستند.