مشکلات صادرات را حل کنید

بسیاری از کالاهای فولادی که وارد شده‌اند محصول نهایی هستند؛ از ورق گرفته تا تیرآهن یا میلگرد که در ایران هم تولید می‌شوند، اما اگر کمبودی در بخش سنگ‌آهن یا شمش بود وارد کردن آن ایرادی ندارد، اما متاسفانه محصولاتی وارد می‌شوند که تولید داخل هم دارند.
سیاستگذاری‌های دولت در خصوص قیمت‌گذاری دستوری محصولات فولادی، کمبود انرژی و افزایش بی‌رویه قیمت حامل‌های انرژی سودآوری فولادسازان را نسبت به سال‌های گذشته پایین آورده است. یکی از موضوعات دیگری هم که باید به آن توجه شود تخصیص ارز نیمایی برای واردات محصولات فولاد است. متاسفانه در سال جاری علی‌رغم محدودیت‌های ارزی که در کشور به‌وجود آمد، برخی افراد با تخصیص ارز نیمایی اقدام به واردات محصولات فولادی به کشور کردند که این مورد با توجه به توان تولید فولاد در داخل کشور جای تأمل بسیار دارد.
شاهد تصمیمات جزیره‌ای در زنجیره فولاد هستیم
حمیدرضا رستگار رییس اتحادیه فروشندگان آهن و فولاد تهران گفت: تعداد مجوزهایی که برای واردات فولاد داده شده مشخص نیست و یکی از ابهاماتی که در جامعه مطرح شده این است که چرا این مجوزها در زمان محدودیت‌های ارزی و افزایش تولیدات داخلی داده شده و باید اعلام شود که برای چه منظوری این اتفاق افتاده است.
او ادامه داد: کسی که برای واردات فولاد در این شرایط مجوز داده باید پاسخگوی چرایی این مساله هم باشد، اما آنچه مسلم است زنجیره فولاد تقریبا به صورت جزیره‌ای شده و قطعا هرگونه امتیاز خارج از چارچوبی برای هر گروهی منجر به بازار سیاه خواهد شد، چرا‌که این امتیازها برای یک گروهی مزیت است و برای یک گروه دیگر منجر به افزایش مشکلات کسب‌و‌کار می‌شود.
نیازمند تسهیل در قوانین صادراتی هستیم
رستگار گفت: در صورتی که با بازار فولاد به صورت غیرحرفه‌ای برخورد نشود این بازار ارزش‌افزوده خوبی به همراه دارد و امیدواریم با شروع ساخت‌وسازها در بخش مسکن ملی در تمام کشور صنعت فولاد هم متحول شود و در بخش صادرات هم با تسهیل در قوانین، افرادی که از این حوزه خارج شدند مجددا به این گردونه برگردند تا بتوانند صادرات محصولات فولادی را افزایش دهند.
او در پاسخ به این پرسش که چرا برخی از شرکت‌های نورد تعهدی به عرضه محصولات خود در بورس کالا ندارند، افزود: به دلیل اینکه نظارت دقیق و برنامه مشخصی برای ارائه تولیدات خود به بورس کالا ندارند و حتما حاشیه امنی هم دارند که این قوانین را دور می‌زنند و به نظر می‌رسد که حوزه فولاد و برنامه‌ریزی در این حوزه و تولید و توزیع محصولات فولادی نیازمند یک بازنگری کلی است.
عدم بازگشت ارزهای صادراتی به کشور
رستگار با بیان اینکه کار از دست متولیان اصلی حوزه فولاد خارج شده است گفت: برنامه‌ریزی‌های سلیقه‌ای و عدم هماهنگی‌ها در زنجیره تولید باعث این اشکالات شده است و اینکه گزارشی هم در خصوص ‌عدم عرضه محصولات به بورس کالا یا کاهش تولیدات و تغییرات یکباره قیمت‌ها و صادرات کالا (در زمان نیاز داخلی) ارائه نمی‌شود.
رییس اتحادیه فروشندگان آهن و فولاد تهران در مورد عدم بازگشت ارزهای صادراتی به کشور تصریح کرد: یکی از موضوعات اساسی نه‌تنها در بخش فولاد بلکه در تمامی حوزه‌ها همین مساله‌ عدم بازگشت ارز به کشور است که باید مجددا در این خصوص شفاف‌سازی شود و اعلام کنند که به چه دلایلی حاضر به برگرداندن ارز به کشور نیستند و کارشناسان و متولیان واحدهای تولیدی باید در این زمینه بررسی کنند تا اگر اشکالات و ابهاماتی در این خصوص وجود دارد برطرف شود.
الزام ممنوعیت وارداتی برای کالاهایی که در ایران تولید می‌شوند
جهانبخش شکری رییس هیات‌مدیره شرکت جهان فولاد غرب در مورد تخصیص ارز نیمایی و واردات محصولات فولادی به کشور از سوی برخی از واردکنندگان به نجواخبر گفت: در این خصوص اطلاع‌رسانی درستی نشده، اما تا زمانی که در کشور تولیدات داخلی یک کالا وجود دارد به هیچ‌وجه نباید مجوزی برای کالایی که در ایران تولید دارد داده شود و باید ارز را به کالاهای مهم‌تری تخصیص داد.
او گفت: بسیاری از کالاهای فولادی که وارد شده‌اند محصول نهایی هستند از ورق گرفته تا تیرآهن یا میلگرد که در ایران هم تولید می‌شوند، اما اگر کمبودی در بخش سنگ‌آهن یا شمش بود وارد کردن آن ایرادی ندارد، اما متاسفانه محصولاتی وارد می‌شوند که تولید داخل هم دارند.
او ادامه داد: متاسفانه به دلیل نرخ‌گذاری‌های دستوری از سوی دولت بسیاری از نوردکاران در حال تعطیلی واحدهای تولیدی خود هستند. شکری افزود: قیمت یک کالا بعد از تفاهم بین عرضه‌کننده و تقاضاکننده کشف می‌شود و کشف قیمت هم از سوی بورس کالا انجام می‌شود، اما زمانی که قیمت‌گذاری‌ها به صورت دستوری باشد تولیدکننده متضرر می‌شود و همین زیان در تولید هم باعث می‌شود تا از عرضه کالایشان به بورس کالا خودداری کنند.
او افزود: اگر بورس کالا تشکیل شد برای کشف قیمت‌های واقعی بود، اما زمانی که قیمت‌ها واقعی نیستند و تولیدکننده مجبور می‌شود کالای خود را به بورس ببرد باید با قیمت دستوری این کالا را عرضه کند، در مقابل خریدار می‌تواند به هر قیمتی که می‌خواهد این کالاها را در بازار آزاد بفروشد و تنها تولیدکننده است که در این روند آسیب می‌بیند. امیدوارم بورس به جایگاه اصلی خود که همان کشف قیمت است دست پیدا کند.
این فعال معدنی ادامه داد: در مجموع تولیدات داخلی فولاد در حال حاضر مناسب هستند و با ظرفیت بالایی هم انجام شود، اما به دلیل نرخ‌گذاری‌ها تقاضا محدود شده و آن هم به دلیل نابسامانی و عدم هماهنگی‌ها است.
شکری تصریح کرد: در صورتی که سیاستگذاری‌های دولت به همین شکل ادامه داشته باشد بسیاری از واحدهای نورد در کشور تعطیل می‌شوند، چرا‌که بسیاری از تولیدکنندگان این روزها در زیان هستند و در انتظارند تا سال ۱۴۰۲ به پایان برسد تا شاید شرایط‌شان در سال جدید کمی تغییر کند.
این فعال حوزه فولاد در مورد صادرات هم تصریح کرد: شرایط صادرات باید خیلی بهتر از اوضاع فعلی باشد، اما به دلیل شرایط ارزی به‌وجود آمده در کشور به خصوص برای تولیدکنندگان صادرات محصولات فولادی هم کمتر از قبل شده و تعهدات ارزی باعث این کاهش صادرات شده است.
شکری با اشاره به محدودیت‌ها در تعهدات ارزی صادرکنندگان گفت: متاسفانه زمانی که کالایی به عراق و افغانستان صادر می‌شود قیمت صادرات این محصولات بین ۱۰ تا ۱۲ تومان از نرخ بازار ارز آزاد کمتر است و صادرکنندگان زیان می‌کنند و بسیاری از واحدها برای اینکه بازار بهتری برای صادرات داشته باشند محصولات خود را دپو می‌کنند و چندان رغبتی هم برای صادرات ندارند، اما اگر ارز را به قیمت بازار آزاد بدهند صادرکننده به راحتی ارز را به داخل کشور برمی‌گرداند و تا زمانی که نرخ دلار در بازار آزاد ۵۱ هزار تومان است و تولیدکننده و صادرکننده آن را ۴۰ هزار تومان می‌فروشد این زیان برای صادرکنندگان باقی می‌ماند.