مصیبت‌های پیش روی تولید داخلی

…اما برخی عوامل دیگر را نیز می‌توان به عنوان عوامل درونی و قابل کنترل توسط تولیدکنندگان نام برد که بهبود آنها نیازمند برنامه‌ریزی مدیریتی درون‌سازمانی به منظور افزایش بهره‌وری است‌. مواردی مانند مدیریت سنتی، غیرماهر بودن پرسنل، فرآیندهای غیرناب و به‌روزرسانی نشده، عقب‌ماندگی تکنولوژیک و تجهیزات و ماشین‌آلات قدیمی، ضعف خدمات پس از فروش، ضعف در برقراری ارتباطات تجاری با رویکرد برندینگ و صادرات‌. قطعا موارد بسیار دیگری را می‌توان به عنوان معضلات تولیدکنندگان نام برد که در سازمان‌های مختلف وارد بودن و شدت آنها نیز می‌تواند متفاوت باشد اما الزاما موفقیت این فرآیند در اجرای گام به گام است‌. فرآیندی مبتنی بر ترسیم صحیح وضعیت موجود، تحلیل و شناسایی عوامل بازدارنده، دسته‌بندی و اولویت‌گذاری و در نهایت تعیین راهکارهای عملیاتی زمانبندی و شاخص‌گذاری شده برای برطرف سازی این موانع است‌.
ماهاتیر محمد به عنوان پدر مدرن‌سازی مالزی می‌گوید: «ما به جای استراتژی جایگزینی واردات، استراتژی توسعه صادرات را پی گرفتیم و اجازه دادیم خارجی‌ها با تکنولوژی خود، کشور ما را صنعتی کنند‌. در حالی که اگر خودمان می‌خواستیم هر یک از این تکنولوژی‌ها را بسازیم، ۳۰ تا ۴۰ سال طول می‌کشید‌.» تمرکز و ایجاد مزیت در کالاهای ساخت داخل نیازمند تمرکز بر عوامل ریشه‌ای بازدارنده‌ای است که توان صادرات را از تولیدکنندگان کشورمان گرفته و شعار صرف دادن و انتظار نابجا از مصرف‌کننده برای خرید کالای غیررقابتی ایرانی داشتن، تکرار اشتباهی است که مثال‌های فراوانی در تجربیات تلخ ناکارآمدی این تفکر شکست‌خورده در کشورمان وجود دارد‌. از این‌رو لازم است تا دولت به‌طور جدی و موثر و دور از فضای تخیلی و شعارگونه برای حل آنها گام بردارد‌.
* رییس هیات‌مدیره فدراسیون واردات ایران