معادله چند‌مجهولی پول در تولید

‌محسن بهرامی* – اتکا به منابع مالی بانکی آن هم با شرایط امروز که بانک‌ها خودشان در معرض محاکمه قرار دارند بعید است که بتوانند در قالب تسهیلات حمایت از صنعت داشته باشند. پارادوکس از یک طرف مهم‌ترین مشکل تولید کمبود نقدینگی است و به دلیل سیاست‌های خارج از اختیار تولید‌کنندگان و بخش خصوصی بوده و به آنان تحمیل شده است. منابع مالی بانک‌ها صرف اقداماتی غیر از تولید می‌شود از این رو این مراکز به عنوان متهمان اصلی اتلاف هزینه‌های ملی شناخته شده‌اند چراکه نقدینگی بانک‌ها اکنون در دست عده‌ای است که با کمترین سود نیز حاضر به پرداخت معوقات خود نیستند و صنایع را لنگ نقدینگی گذاشته‌اند. پرداخت تسهیلات بانکی به جای اینکه به سمت تولید‌کنندگانی که اصالت تولید دارند برود بدون هیچ وثیقه معتبر در اختیار قرار گرفته و مستهلک شده و نیاز بخش تولید به نقدینگی چند برابر شد و معادله چند‌مجهولی را در نظام تولید کشور به وجود آورده است که تا کنون توانایی حل آن را نداشته‌اند. امروز تنها ابزاری که می‌تواند به یاری بخش صنعت و تولید کشور بیاید استفاده از منابع صندوق‌های تحت پوشش دولت است. نقدینگی صنایع به دلیل نوسانات نرخ ارز و تبدیل دلار به ریال در چرخه تولید با فاصله زیاد به علت کاهش ارزش پول ملی رو به افول است. تحریم و مشکلات نقل و انتقال پول نیز قطعا در تشدید بروز این مسائل تاثیرگذار بوده و این مشکلات را برای صنایع ایجاد کرده است. در شرایط فعلی باید برای صنعتگران تامین نقدینگی شود تا مشکل مالی و تامین مواداولیه جهت تولید تعدیل شود. از راهکار‌های مقابله با تحریم برای تسهیل در کار تولید و صنعت استفاده نشده است و در این راستا از توان بخش خصوصی نیز بهره نگرفته‌اند. همین موضوع با توجه به گرانی ارز و کمبود در واردات مواد اولیه و همچنین ماشین‌آلات صنعتی نیاز نقدینگی تولید را چندین برابر کرده که امروز باتوجه به روند تسهیلات بانک‌ها دور از ذهن است و نمی‌توان تصور داشت که صنعتگر چطور می‌تواند از این بحران گذرکند.
*عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران