معدنکاری در بستر دریا و پیامدهای زیست‌محیطی آن

اقتصادآنلاین- تحقیقات مستقل نشان داده‌اند که آزمایش یک ماشین جمع‌آوری گره‌های معدنی در منطقه کلاریون- کلیپرتون در شرق اقیانوس آرام باعث انتشار رسوبات تا 5/‏4‌کیلومتر از محل استخراج شده است.
پروژه MiningImpact که از سال ۲۰۱۵ به بررسی پیامدهای زیست‌محیطی معدنکاوی در اعماق دریا پرداخته است، با همکاری موسسه فدرال علوم‌زمین و منابع طبیعی آلمان (BGR) و مرکز اقیانوس‌شناسی GEOMAR Helmholtz، آزمایش یک ماشین پیش‌نمونه جمع‌آوری گره‌های معدنی را در منطقه کلاریون-کلیپرتون رصد کرد.
نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که رسوبات معلق ناشی از این فرآیند می‌توانند تا 5/‏4‌کیلومتر از محل استخراج گسترش یابند، در حالی که بخش عمده‌ای از این رسوبات در فاصله چندصد متری دوباره ته‌نشین می‌شوند.
در ۱۹آوریل ۲۰۲۱، یک ماشین جمع‌آوری گره‌های معدنی که توسط شرکت بلژیکی Global Sea Mineral Resources توسعه یافته بود، در عمق ۴۵۰۰ متری به مدت ۴۱‌ساعت مورد آزمایش قرار گرفت. در این مدت، این ماشین حدود ۲۰‌کیلومتر حرکت کرد و ‏34هزار مترمربع از بستر دریا (معادل پنج زمین فوتبال) را پوشش داد.
برای ارزیابی میزان انتشار رسوبات، حسگرهای دقیقی بر روی سکوهای ثابت کف دریا و همچنین بر روی زیردریایی‌های خودران و کنترل از راه‌دور نصب شدند.
روند گسترش و ته‌نشینی رسوبات
براساس این مطالعه، جریان‌های رسوبی غلیظ (جریان‌های گرانشی) پس از عبور ماشین جمع‌آوری، تا ۵۰۰مترمربع در مناطق شیب‌دار بستر دریا حرکت کردند. پس از آن، جریان‌های طبیعی نزدیک به کف دریا عامل اصلی انتشار بیشتر این رسوبات شدند.
در نزدیکی محل استخراج، غلظت رسوبات تا ۱۰‌هزار برابر بیشتر از شرایط طبیعی افزایش یافت اما پس از ۱۴‌ساعت به سطح عادی بازگشت. بیشتر ذرات معلق در ارتفاع پنج متری از بستر دریا باقی ماندند و نسبتا سریع ته‌نشین شدند. با این حال، یک لایه کم‌غلظت از ذرات رسوبی ریز تا 5/‏4‌کیلومترمربع دورتر از منطقه استخراج گسترش یافت.
محققان با استفاده از تصویربرداری سه‌بعدی با وضوح بالا، تغییرات ایجاد شده در بستر دریا را در حد میلی‌متری نقشه‌برداری کردند. یافته‌ها
نشان می‌دهد که:
– در مناطق استخراج ‌شده، گره‌های معدنی همراه با حداقل ۵سانتی‌متر از رسوبات سطحی بستر دریا حذف شدند.
– رسوبات ته‌نشین ‌شده مجدد، لایه‌ای به ضخامت حدود ۳‌سانتی‌متر تشکیل دادند که زیستگاه گره‌های معدنی را تا فاصله ۱۰۰‌متری کاملا پوشاند و با افزایش فاصله، ضخامت آن کاهش یافت.
نتایج این مطالعه نگرانی‌ها درباره پیامدهای بلندمدت معدنکاوی دریایی را افزایش داده است. بررسی‌های پیشین در مناطق کلاریون- کلیپرتون و حوضه پرو نشان داده‌اند که آثار تخریب ناشی از معدنکاوی می‌توانند برای قرن‌ها باقی بمانند و تنوع زیستی و عملکردهای حیاتی اکوسیستم‌های دریایی را
مختل کنند.
محققان MiningImpact در حال ادامه بررسی‌های خود برای درک بهتر میزان و گستره پیامدهای زیست‌محیطی معدنکاوی دریایی هستند و یافته‌های آنها می‌تواند بر سیاستگذاری‌های آینده این صنعت تاثیر بگذارد.