معماران ایرانی خواستار ارزیابی خود در عرصه بین‌الملل

در پی بازگشایی مشروطِ پلتفرم جهانی WAF برای معماران و معماری ایران، نامه‌ای مبنی بر درخواست جامعه معماری از مدیریت WAF تنظیم شده است که از این مجموعه می‌خواهد معماری ایران در عرصه بین‌المللی مورد ارزیابی قرار گیرد‌. تا به حال، بیش از ۵۰۰ معمار مطرح ایرانی، این نامه را امضا کرده‌اند‌.
رضا نجفیان (معمار) یکی از امضاکنندگان این نامه، در گفت‌وگو با ایلنا، درباره این پلتفرم جهانی معماری و خواسته اصلی معماران ایران در این‌باره گفت: WAF از معتبرترین فستیوال‌ها و جوایز معماری در دنیاست که هر ساله در موضوعات و بخش‌های مختلف برگزار می‌شود‌. پروژه‌هایی از سراسر دنیا، با دقت و وسواس زیاد و با معیارهای حرفه‌ای در این فستیوال رقابت می‌کنند‌. WAF به صورت گردشی هر سال در کشوری برگزار می‌شود‌. آخرین بار این فستیوال در سنگاپور برگزار شد‌.
این معمار ادامه داد: به‌خاطر تحریم‌هایی که ایران در تمام زمینه‌ها داشت، در این زمینه هم تحریم بودیم‌. مخصوصا اینکه از نظر مالی هم باید پرداخت‌هایی از طریق بانک‌ها انجام می‌شد‌. سه دوره بود که ایران را از شرکت در این فستیوال محروم کرده بودند‌.
رضا نجفیان در پاسخ به این سوال که این نامه اخیر معماران ایرانی در چه رابطه‌ای بوده، گفت: فستیوال WAF اعلام کرد که ایران را از لیست تحریمی‌ها خارج کرده، اما چون این خبر را وقتی اعلام کرد که از زمان ثبت نام برای شرکت در مسابقه اصلی گذشته بود، WAF بخش جنبی و جداگانه‌ای را تحت عنوان «ایران» تعریف کرد که در این بخش تنها پروژه‌ها و معماران ایرانی می‌توانند شرکت داشته باشند‌. این امر، خوبی‌ها و بدی‌هایی دارد‌. مزیتش این است که چون نام ایران و پروژه‌های ایرانی با عنوانی مشخص در این فستیوال حضوری مستقل دارد، به نحوی باعث تشخص معماری ما می‌شود‌. ولی از طرفی، چون فرصت شرکت در رقابت بین‌المللی را از ما گرفته‌اند، نمی‌توانیم در سطح بین‌المللی سنجیده شویم‌. موضوع خاصی هم برای کار مشخص نکرده‌اند‌. پروژه‌ها می‌توانند هر کاربری داشته باشند: اداری، فرهنگی، تجاری، مسکونی و‌.‌.‌. همین بی‌موضوعی نیز یکی دیگر از مشکلات کار است‌.
این معمار افزود: نامه به این خاطر است که ایران در تمام بخش‌ها‌ی این فستیوال حضور داشته باشد‌. چون تنوع در رقابت‌هاست که این فستیوال‌ها را جذاب می‌کند‌. علاوه بر این، باعث می‌شود معمارهای ایرانی خود را در سطح بین‌المللی محک بزنند‌. اگر قرار باشد فقط خودمان با خودمان سنجیده شویم، از تمام امکانات این فستیوال‌ها استفاده نکرده‌ایم؛ آن هم بدون دسته‌بندی مشخصی در کاربری پروژه‌ها‌. مثلا یک پروژه ویلا با یک پروژه موزه قابل سنجش در کنار هم نیستند‌. اینها از نظر ماهیت تفاوت‌هایی دارند که نمی‌شود با هم مقایسه کرد‌.