منطقه ۲۲ نماد فرصت‌سوزی شهرداری تهران

ایلنا – یک پژوهشگر شهری، احداث دریاچه شهدای خلیج فارس (دریاچه چیتگر) در منطقه ۲۲ را نمونه‌ای از طرح‌های شکست‌خورده شهری در تهران عنوان کرد.
سولماز حسینیون با بیان این مطلب گفت: طرح‌های شهری در ایران جنبه رویاپردازانه دارند و شهرسازان اهمیت نمی‌دهند که طرحی که می‌کشند، چه بلایی سر مردم می‌آورد؛ هر چند همین طرح‌های معضل‌دار هم در عمل اجرا نمی‌شوند. وی با اشاره به چشم‌اندازی که برای دریاچه چیتگر تعریف شده تصریح کرد: تضاد میان چشم‌اندازی که برای منطقه تعیین شده و آنچه در عمل شاهد بودیم به شدت زیاد است. در چشم‌اندازی که در طرح جامع و طرح تفصیلی برای این منطقه تعیین شده قرار بود که منطقه ۲۲ تبدیل به سبزترین و پایدارترین محدوده در شهر تهران شود، اما تمام اقدامات انجام شده با این چشم‌انداز دارای تناقض آشکار است. این پژوهشگر شهری با اشاره به فرصت‌سوزی‌هایی که اتفاق افتاده بیان کرد: با احداث چند مسیر دوچرخه و ارتباط دادن‌شان با پارک چیتگر، این منطقه تبدیل به فضایی سبز و پایدار نمی‌‌شود. این منطقه کاملا خودرو‌محور است و تردد پیاده و دوچرخه در آن به سختی امکان‌پذیر است. از سوی دیگر دسترسی آن به وسایل حمل‌ونقل عمومی بسیار کم بوده و شریان‌های حیاتی‌اش همان اتوبان و بزرگراه‌هاست.
حسینیون ایجاد دریاچه چیتگر را یک اقدام مداخله‌ای زیست‌محیطی دانست و تصریح کرد: از ساخت دریاچه چیتگر به عنوان یک مزیت و نقطه مثبت یاد می‌شود و معاملات ملکی‌ها از آن به عنوان اهرمی برای افزایش قیمت استفاده می‌کنند، اما این دریاچه در حقیقت یک مداخله بزرگ زیست‌محیطی است که آثار آن در آینده نزدیک مشخص خواهد شد. وی منطقه ۲۲ را موجب کاهش تاب‌آوری و افزایش شکنندگی شهر تهران در برابر سوانح دانست و عنوان کرد: برای تاب آور کردن شهر در مقابل حوادثی چون زلزله باید در هنگام تهیه طرح‌ها به ظرفیت‌های شهر توجه شود. متاسفانه در منطقه ۲۲ یک بارگذاری جمعیتی و ساختمانی خیلی سنگین انجام شده است، بدون آنکه ساز‌وکار، ظرفیت و زیرساخت‌ها با آن تطبیق داشته باشد. برای مثال در صورت زلزله، ورودی تهران بسته خواهد شد و از آنجایی که میزان فضای باز اصلا با فضای ساخته شده دارای تناسب نیست،‌ در صورتی که ساختمان‌ها سقوط کنند؛ روی هم افتاده و فضا را قفل می‌کنند و در نتیجه ورودی غربی تهران بسته خواهد شد. ساختمان‌های بلند موجب تبدیل شدن خیابان‌ها به تونل هوا شده و جریان طبیعی هوا را مختل کرده و زمانی که دمای هوا پایین است، به کاهش کیفیت محیط‌زیست دامن می‌زنند. در حقیقت این ساخت‌وساز‌های بی‌رویه موجب ایجاد مشکلاتی شده که در تضاد با چشم‌انداز موجود در طرح‌های جامع و تفصیلی است.
وی در انتها معضلات موجود در منطقه را به علت نبود رویکرد همه‌جانبه در تهیه طرح‌های شهری خواند و عنوان کرد: این نقص در اکثریت طرح‌های شهری به چشم می‌خورد و یکی از علل اصلی آن نبود دیدگاه چندمقیاسی و همه‌جانبه در مقیاس کلان است. بدین معنا که در هنگام تهیه برنامه، به تاثیرات کلانی که طرح روی مجموعه شهری تهران خواهد گذاشت، توجهی نشده و بدون آینده‌نگری اجرا می‌شوند.