مهم‌ترین تحریف عاشورا کدام است

یک پژوهشگر حوزه و دانشگاه گفت: مهم‌ترین تحریف عاشورا، غفلت از درک و فهم پیام حماسه حسینی و هدف از نهضت حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام است که به مردم معرفی نمی‌شود.
محمدرضا ربیعی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا اظهار کرد: در تحریف معنوی حماسه عاشورا، شعارهای حماسی کربلا آنچنان مورد توجه مداحان و اهل منبر قرار می‌گیرد که سبک زندگی آن حضرت و پیام نهفته در شعارهایی همچون «هیهات من الذله» و «انی لا اری الموت الا السعاده» آن حضرت مورد غفلت قرار می‌گیرد.
او با اشاره به تکرار آیات هجرت در قرآن افزود: با توجه به متون تاریخ، شاید یکی از علت‌هایی که مردم مدینه با امام حسین علیه‌السلام، همراهی نکردند با آن سابقه‌ای که در دین داشتند، نبودن روحیه هجرت و دل کندن از منافع دنیا در راه خدا بود.
این پژوهشگر حوزه و دانشگاه بیان کرد: امروز سبک زندگی هجری با آن مفهوم که در سیره امام حسین علیه‌السلام بود، نیاز جامعه است. ما باید از گناه، به آنچه رضای خداست هجرت کنیم، از هر آنچه که مانع کمال ما می‌شود باید هجرت کنیم، باید در صفات پسندیده به یکدیگر افتخار کنیم و این یک درس از حماسه کربلاست که تحت‌الشعاع شعارهای احساسی قرار گرفته است.
ربیعی با اشاره به خطبه‌های امام حسین علیه‌السلام در مسیر مکه تا کربلا تاکید کرد: بزرگترین تحریف عاشورا، این است که درس‌های نهضت حسینی، برای زندگی عزتمندانه و سبک زندگی حسینی و عاشورایی که سعادت انسان را تبیین می‌کند، برای مردم گفته نمی‌شود.
نویسنده کتاب سقوط در دقیقه نود گفت: امروز بزرگ‌ترین وظیفه مداحان و اهل منبر این است که مردم را با همان سبک زندگی آشنا کنند که اباعبدالله‌الحسین علیه‌السلام برای سعادت دنیا و آخرت ترسیم و تبیین کرده است. درس عاشورا، زندگی آگاهانه است.
به گفته او، در مورد حماسه حسینی دو گونه تحریف صورت گرفته است هم تحریف تاریخی و هم تحریف معنوی که بخشی از تحریف تاریخی، ناشی از خطای افراد در نگارش تاریخ کربلاست و با تحقیق و پژوهش باید اصلاح شود مخصوصا آنکه روایت اولیه توسط افرادی مثل حمید بن مسلم و هلال بن نافع نقل شده است که از سپاه یزید بودند.
او تاکید کرد: تحریف همیشه درباره تاریخ وقایع عاشورا نیست بلکه تحریف معنوی نهضت عاشورا نباید مورد غفلت قرار ‌گیرد. در کنار رفتارشناسی مردم کوفه، حتما باید رفتار مردم مدینه نیز برای مردم تبیین شود که چرا امام حسین علیه السلام را یاری نکردند و آن حضرت با ۱۹ نفر یا ۲۱ نفر از نزدیکانش، شبانه از مدینه هجرت می‌کند و آیه خوف را می‌خواند.
ربیعی گفت: مردم مدینه اسیر دنیا‌پرستی شده بودند و کلام خدا و رسول خدا را فقط مقدس می‌شمردند و حاضر نبودند به آن عمل کنند و امروز سوال این است که اخلاق مردم ما با اخلاق مردم مدینه زمان امام حسین علیه‌السلام متناسب است یا در تناقض است و جواب این سوال، در رفتار ما مشخص می‌شود.