ناپایداری مدیریت معضل مهم گردشگری

جامعه- صنعت گردشگری در ایران همواره با فراز و نشیب‌ مواجه بوده است و صنعت هتلداری اگر بتوان به‌زعم بسیاری از دست‌اندرکاران موافق آن را صنعت خواند از این امر مستثنا نیست. هلتداری را می‌توان مربوط به مهم‌ترین بخش از سفر و گردشگری دانست زیرا اقامت و امنیت فرد حین سفر را بر عهده دارد و بیش از ۱۵ صنعت از جمله امور مربوط به تاسیسات و ساخت‌وساز، تغذیه و خدمات مرتبط را دربرمی‌گیرد از آن گذشته برای توریستی که از خارج آمده شاید بعد از پذیرش فرودگاه، هتل هر کشور آینه‌ای از فرهنگ و حتی تمدن و آداب و رسوم و سنن آن کشور باشد. رجبعلی خسروآبادی، مدیر اجرایی اتحادیه هتلداران تهران چالش اساسی این حوزه را پیش از آنکه مشکل بر سر وعده‌های تحقق‌نیافته یا عدم حمایت نهادهای دولتی از این صنعت بداند، مربوط به بخش فرهنگی می‌داند؛ آنجا که اظهار می‌دارد: ما یک سنت مهمان‌نوازی داریم و یک صنعت مهمان‌نوازی و در ایران هنوز بین این دو جمعی صورت نگرفته است.
خسروآبادی می‌گوید فرهنگ و تمدن ما قدمتی چند هزار ساله دارد، ایران در مسیر ترانزیت کالا قرار داشت، مردم آن مرتب با بازرگانان خارجی مواجه می‌شدند و بخشی از درآمد اقتصادی و حتی بقایشان در تعامل و مهمان‌نوازی این افراد بود و این سنت مهمان‌نوازی ادامه یافته است اما در صنعت هتلداری ما که عمر کوتاهی دارد متاسفانه آنچنان که باید تجلی نیافته است.
خسروآبادی می‌افزاید: در هتل‌ها بر اساس آنچه در همه جای دنیا مرسوم است، بهترین‌ها برای مسافر (مهمان) در نظر گرفته شده عرضه می‌شود اما این موضوع قیمت خدمات را بالا می‌برد و در کشوری که هزینه از مسافر خارجی به ریال گرفته می‌شود و مسافر داخلی هم هنوز فرهنگ استفاده از هتل را به خوبی درک نکرده، برای هتلدار مشکل‌آفرین است.
هم از این‌رو است که نقش حوزه فرهنگی که مورد غفلت قرار گرفته است باید تقویت شود و به گفته خسروآبادی گردشگر داخلی باید قبل از سفر و اقامت در مراکز اقامتی حداقل بداند معنای ستاره‌های هر هتل چیست و مهمان‌پذیر و مجتمع اقامتی و هتل چه تفاوت‌های امکاناتی دارند؛ دانشی که کمتر در مراجعان به هتل‌ها دیده می‌شود.
از سوی دیگر این صنعت با گله سرمایه‌گذارانی در این بخش مواجه است که با خواب سرمایه مواجه شده و معتقدند هتلداری کار سودآوری نیست. در این‌باره مدیر اجرایی اتحادیه هتلداران استان تهران می‌گوید: به صرف داشتن سرمایه و گرفتن تسهیلات نمی‌توان اقدام به احداث هتل کرد. احداث هتل در هر نقطه از کشور نیاز به مطالعه، جانمایی مناسب، هدف‌گذاری و فرهنگ‌سازی دارد وگرنه هتل ساخته شده با اقبال عمومی گردشگران مواجه نشده و باعث ورشکستگی صاحب آن می‌شود.
به گفته وی کسانی که بدون مطالعه وارد این صنعت می‌شوند در هتلداری دچار مشکل می‌شوند و می‌گویند سودآور نیست در حالی که این صنعت سودآور است به شرط آنکه با مطالعه و تخصص وارد آن شد.
خسروآبادی همچنین تصریح کرد: بهره‌وری و تکنولوژی در صنعت هتلداری نقش مهمی دارد. صنعت هتلداری مثل صنعت خودروسازی برای ماست اگر حمایت نشود قیمت بالا می‌رود و اگر تکنولوژی نباشد هم بهره‌وری پایین می‌آید و هم در قیمت تمام‌شده خدمات تاثیر می‌گذارد.
بنابراین به گفته وی با وجود استقبالی که برای ساخت هتل در کشور وجود دارد، بوروکراسی سرمایه‌گذار را اذیت ‌کرده و بهره بالا و نوسانات اخیر قیمت‌ها او را دلسرد می‌کند و تغییرات مدیریتی نیز موجب بی‌ثباتی در تصمیم‌گیری‌ها و برنامه‌ریزی‌ها می‌شود.
وی همچنین به دیگر چالش‌های موجود در گردشگری کشور اشاره کرد و گفت: مهم‌ترین معضل، ناپایداری مدیران در این سطح است. مدیر نسبت به برنامه توجیه نیست و حتی اگر بخواهد بر اساس برنامه‌های کلان کشور عمل کند آنقدر در مسند مدیریت و اجرا نمی‌ماند که متوجه مشکلات و اثرات برنامه شود و بخواهد برای اصلاح آن اقدامی کند.