نایب قهرمان جهان را نادیده نگیرید!

نایب قهرمان جهان که در 6‌سال اخیر دو حضور در فینال جام‌جهانی را تجربه کرده و یک بار جام طلایی را بالای سرش دیده، حسرتی 24‌ساله در اروپا را پشت‌سر می‌گذارد.
فرانسوی‌ها آخرین بار سال 2000 موفق به فتح یورو شدند و در این 24‌سال، فینال مسابقات را در خانه به پرتغال واگذار کردند.
عملکرد فرانسه در یورو‌2020 نه‌چندان قابل‌توجه و نه‌چندان شایسته انتقاد بود اما شاگردان «دشان» همچون چندسال اخیر، بار دیگر در قامت یکی از مدعیان اصلی فتح مسابقات پا به تورنمنت پیش‌رو خواهند گذاشت. تیم، یکی از بهترین‌های جهان از نظر توجه به عمق ترکیب است و سرمربی‌ آن به لطف تجربه بالایش، ابایی از تعویض ستاره‌های باتجربه و نامدار حتی در فینال جام‌جهانی هم نداشت و با جوانان گمنام قادر بود نفس آرژانتین را در واپسین گام از رسیدن به قهرمانی به‌شماره اندازد.

سومین جام ملت‌های اروپا با دشان
فرانسه با «دشان» سودای رسیدن به سومین جام اروپایی تاریخ را دارد و آنها مسیرشان را در مصاف با 3تیم هم‌گروه- اتریش، هلند و لهستان- آغاز می‌کنند که هرکدام سبک بازی منحصر‌به‌خودشان را دارند. هرگز نمی‌توان فرانسه را بخت نخست صعود از این گروه و از پیش صدرنشین به‌حساب آورد. «دشان» سابقه حضور در دو تورنمنت جام ملت‌های اروپا را پیش از این داشته و به اندازه کافی تجربه اندوخته است تا تیمش را با نهایت استفاده از امکانات روانه مسابقات کند.
فرانسه با دشان ترجیح به استفاده از آرایش
3-3-4 یا 1-4-1-4 دارد. خبر مهم برای آبی‌ها در مقایسه با جام‌جهانی گذشته، بازگشت انگولو کانته به لیست بازیکنان تیم است. پیش‌بینی می‌شود او صرفا برای پر کردن لیست مسافر آلمان نشده است. «دشان» ترجیح بر استفاده از انگولو کانته در آرایش 1-4-1-4 خواهد داشت تا در حمایت از اورلین شوامنی و در کنار آنتوان گریزمان به میدان برود.
با نگاهی به پتانسیل فرانسه از بابت حضور در دیدارهای سرنوشت‌ساز تورنمنت، به نظر نمی‌رسد این تیم تمایلی به فشرده بازی کردن در میانه میدان داشته باشد و عرض گرفتن بازی تیم با توجه به حضور بازیکنان در لیست و باتوجه به بازی‌های این تیم در دیدارهای دوستانه، مشخصا مورد پسند «دشان» خواهد بود.
4-1-4-1؛ آرایش محبوب
در مصاف دوستانه با کانادا، فرانسوی‌ها حتی آرایش 1-3-2-4 را هم در ترکیب خود دیدند اما ثمره حضور در میدان با چنین آرایشی برای تیمِ «دشان»، یک بازی نسبتا برتر اما بدون زهر کافی برای ضربه زدن به حریف بود. حدس ترکیب تیم ملی فرانسه در یورو‌2024 اگرچه چندان ساده نخواهد بود اما پیش‌بینی می‌شود اولیویه ژیرو در قامت بهترین گلزن، تک مهاجم هدف تیم باشد و کیلیان امباپه و عثمان دمبله را نیم‌خط عقب‌تر در طرفین ببیند.
وظیفه پوشش میانه میدان در ترکیب فرانسه، برعهده اورلین شوامنی خواهد بود. او، آنتوان گریزمان و انگولو کانته را کنار دست خود می‌بیند و در خط دفاع 4نفره، تئو هرناندس و ژول کونده، ویلیام سالیبا و ایبراهیما کوناته خواهند بود. مایک مانیان هم بدون شک جانشین هوگو لوریس در نخستین تورنمنت تیم بدون حضور سنگربان و کاپیتان باتجربه پیشین خواهد بود. سالیبا در قامت مدافع مرکزی سمت راست به ژول کونده و کوناته به هرناندس نزدیک‌تر می‌شوند.
استراتژی تیم در فاز تهاجمی
فرانسه «دشان» مالکیت‌محور روانه میدان می‌شود و عطش این تیم برای رسیدن به گل از مسیر شلیک شوت به سمت دروازه، سیری‌ناپذیر به نظر می‌رسد. فرانسه باتوجه به قابلیت بازیکنان حاضر در ترکیبش، ناتوان از بابت بستن سد تدافعی مقابل تیم حریف با تعدد مدافعان خواهد بود و هرچه بیشتر از زمان بازی بگذرد، بدون توجه به نتیجه، تیم «دشان» ناخودآگاه بازی کردن متمایل به نیمه‌زمین تیم حریف را بیشتر می‌پسندد.در بازی‌سازی، بازیکنان کناری تیم محدودیتی از بابت پیشروی در نیمه‌زمین حریف ندارند و بازی با پای مانیان، تیم حریف را بیش از پیش از بابت ایجاد فشار سهمگین بر فاز تدافعی آبی‌ها می‌ترساند. ابتدای زمان بازی، آنها در عمق بیشتر به میدان می‌روند اما همانطور که پیشتر اشاره شد در نیمه‌دوم به‌طور معمول فاصله کونده و هرناندس با مدافعان میانی تیم به طول یک نیمه زمین هم می‌رسد.همزمان با پیش کشیدن مدافعان کناری، بال‌های تیم به میانه میدان بیشتر متمایل شده و شوامنی ایستا در محوطه جریمه از فاز تدافعی تیم حمایت می‌کند. کیلیان امباپه همزمان با در اختیار داشتن مالکیت توپ توسط فرانسوی‌ها، بیش از آنکه تمایل به ایفای نقش در قامت یک بال کلاسیک داشته باشد، ایفای نقش معکوس را به نمایش گذاشته و درحالی که نمی‌توان از نقش گریزمان در ترکیب تیم صرف‌نظر کرد، در چشم برهم‌زدنی، تیم حریف، تعداد بازیکنان فرانسوی حاضر در محوطه جریمه‌اش را افزایش‌یافته می‌بیند.در این میان، تمایل تیم از بابت تکیه بر گل‌سازی تئو هرناندس بیشتر است. کیلیان در هر شرایطی، فضا را برای خلاصی از دست مدافع یارگیر پیدا می‌کند و چگونگی آن را سایر بازیکنان تیم همزمان با حمله‌ور شدن به سمت دروازه حریف به‌خوبی بلد هستند.تکیه «دشان» بر قابلیت‌های فنی بازیکنان از نظر برداشتن بازیکنان در موقعیت یک‌به‌یک، زمانی به اوج می‌رسد که تیمش در انجام پاس‌کاری در نقشه‌های از پیش تعیین‌شده هم بی‌نقص کار می‌کند. همین موضوع، نقش گریزمان به‌عنوان «قهرمانی برای تیم ملی در سایه» را بیش از پیش پررنگ می‌کند. او حتی اگر روی گل‌های تیم تاثیر مستقیم نداشته باشد، عملکردش در ارسال پاس پیش از ارسال پاس گل این امکان را به «دشان» خواهد داد از گریزمان یک ستاره اعجاب‌انگیز در میانه میدان بسازد. یک‌دقیقه بازی کردن تیم بدون حضور او دور از تصور است و آنتوان ضربان تیم را تنظیم می‌کند.
استراتژی تیم در فاز تدافعی
در فاز تدافعی، یارگیری نفربه‌نفر بازیکنان تیم ملی فرانسه همزمان با ایجاد فشار بر فاز تدافعی حریفان، امکان بازی‌سازی با ارسال پاس‌های کوتاه را از هر حریفی خواهد گرفت و تیم‌های حریف به ناچار رو به بلند کردن توپ از سطح زمین می‌آورند. در بسیاری لحظات بازی، بازیکنان تیم حریف خود را جلوتر از زیرفشار قرار گرفتن در محاصره بازیکنان فرانسه می‌بینند. چنین شرایطی، امکان ارسال پاس رو به عقب را هم از آنها خواهد گرفت.
در این فاز از بازی، هافبک نگهدارنده تیم در نقش مدافع مرکزی ظاهر می‌شود تا مدافع مرکزی نزدیک‌تر به هرناندس، آزادانه‌تر برای کمک به روند بازپس‌گیری توپ از نقش اصلی خود روی کاغذ خارج شود.
کوناته و سالیبا، اگرچه در یک تیم باشگاهی به میدان نمی‌روند اما از هماهنگی قابل‌توجهی با هم برخوردارند و حمایت‌شان از یکدیگر در قبول ضدحملات توسط تیم با اعتماد به‌نفس و آگاهی محیطی کامل انجام می‌شود. سالیبا مهاجم حریف را به عرض دادن به بازی‌اش مجبور می‌کند و کوناته امکان سر توپ زدن و شلیک شوت به سمت دروازه مانیان را از او می‌گیرد.
استراتژی تیم در فاز انتقال
در فاز انتقال، فرانسوی‌ها علاوه‌بر عثمان دمبله، کینگزلی کومان را هم دارند. اگرچه حضور امباپه در سمت چپ فاز تهاجمی بدون در نظر گرفتن جانشین است اما در سمت راست، «دشان» از امکانات قابل‌توجهی برای تغییر روند بازی برخوردار شده. ضدحملات تیم ملی فرانسه، لرزه بر اندام هر حریفی می‌اندازد و از دست دادن مالکیت توپ توسط هر حریفی مقابل فرانسه در هر نقطه از زمین، یک موقعیت گل حساب‌شده برای تیم «دشان» خواهد ساخت.
سالیبا، کوناته و شوامنی از قابلیت قابل‌توجهی بابت ایجاد موقعیت گلزنی برای مهاجمان تیم پشت خط دفاعی تیم حریف برخوردارند و این به امباپه اجازه می‌دهد چندان در کارهای تدافعی شرکت نکند.
قابلیت‌های بالای دفاعی فرانسه اجازه می‌دهد یک نفر در زمین مسابقه همزمان با در اختیار گرفتن مالکیت توپ توسط تیم حریف، چندان از بابت دوندگی در یک‌سوم تدافعی تیم حریف و ایجاد فشار بر بازیکنان مقابل نگران نباشد. «دشان» به خوبی می‌داند هرنقطه از زمین که بازیکنانش توپ را بازپس بگیرند، کیلیان آماده فرار است تا با ضدحملات برق‌آسا، تیر خلاص را به پیکره هر تیم شلیک کند.
به عبارت دقیق‌تر با حضور امباپه، باتوجه به سبک بازی او، تیم فرانسه هرچند در فاز تدافعی با یک یار کمتر نسبت به حریف مواجه است اما به محض بازپس‌گیری توپ، تیم می‌تواند به لطف حضور کیلیان حتی به در اختیار داشتن یک بازیکن بیشتر در فاز تهاجمی تکیه کند. با حضور امباپه، تیم ملی فرانسه با 10‌نفر دفاع می‌کند اما در فاز تهاجمی، تیم «دشان» 12‌نفره به نظر می‌رسد.
قبول فشار در فاز تدافعی فرانسه از ناحیه مرکزی میدان، باتوجه به حضور شوامنی و قابلیت‌های تکنیکی او، عملا یک تله‌گذاری توسط تیم «دشان» است تا در فاز تدافعی تیم حریف، یک نفر به راحتی از جریان بازی خارج شود.
تیم ملی فرانسه با «دشان» در صورت نیاز به تغییر تاکتیک و حتی تغییر آرایش همزمان با گره خوردن کار در برخی مصاف‌ها، ستارگان جوان اما باتجربه‌ای چون بردلی بارکولا، رندال کولوموانی، مارکوس تورام و کینگزلی کومان را هم در اختیار دارد. «دمبله» در زمین مسابقه حتی قادر به تغییر موقعیت در طرفین فاز تهاجمی است و بارکولا و کومان از این قابلیت فنی برخوردار هستند.
یک خط عقب‌تر، امکانات خط هافبک تیم حتی در صورت صلاحدید «دشان» نسبت به عدم استفاده از کانته، تنها در حضور آدرین ربیو خلاصه نمی‌شود و ادواردو کاماوینگا، فوفانا و وارن زئیر‌امری در لیست تیم حضور دارند. آنها در فاز تدافعی بنژامن پاوار را در رختکن تیم دارند تا طرفین خط دفاعی، بیش از اندازه زهردار جلوه کنند. دایو اوپامکانو اگرچه فصل باشگاهی‌اش را ناکام به پایان رساند اما در ترکیب تیم ملی هرلحظه برای اعاده حیثیت آماده است.