نبرد میلیاردرها

گروه جهان- ورود مایکل بلومبرگ میلیاردر معروف به انتخابات ریاست‌جمهوری می‌تواند تنش‌های مداوم در مورد نقش میلیاردرها در سیاست ایالات متحده را بیشتر کند و احتمالا انتخابات بعدی آمریکا، نبردی میان میلیاردرها خواهد بود. مایکل بلومبرگ، میلیاردر آمریکایی و شهردار سابق نیویورک برای شرکت در انتخابات درون‌حزبی دموکرات‌ها در ایالت آلاباما ثبت‌نام کرده اما حضور خود را در رقابت‌های انتخابات ریاست‌جمهوری اعلام نکرده است. انتخابات درون‌حزبی سال آینده در همه ایالات‌ آمریکا برگزار می‌شود تا دموکرات‌ها از میان حدود ۲۰ داوطلب، نامزد حزب خود را برای رقابت با دونالد ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا که ۴ نوامبر سال آینده برگزار می‌شود، را انتخاب کنند.
به نظر می‌رسد درست در زمانی که با کناره‌گیری تعدادی از داوطلبان نامزدی ریاست‌جمهوری حزب دموکرات، تعداد داوطلبان این حزب به‌ اندازه معقولی رسیده، این رقم ممکن است دوباره افزایش پیدا کند.
مایکل بلومبرگ، شهردار پیشین نیویورک نشانه‌هایی را به نمایش گذاشته که ممکن است او هم وارد گود رقابت برای ورود به کاخ سفید شود. تنها چند ماه پیش بود که بلومبرگ گفت قصد دارد از بیرون گود نظاره‌گر رقابت‌های انتخاباتی سال آینده باشد، اما حال به فکر راهیابی به عالی‌ترین جایگاه سیاسی آمریکا افتاده است.
فارن پالیسی در گزارشی با عنوان «مایکل بلومبرگ آماده می‌شود تا رقابت‌های ریاست‌جمهوری ۲۰۲۰ را تکان دهد» نوشت: روزنامه نیویورک‌تایمز روز پنجشنبه گزارش داد که «مایکل آر بلومبرگ» شهردار پیشین و میلیاردر نیویورک و یکی از ثروتمندترین افراد جهان، در حال آماده‌سازی برای ورود به رقابت‌های نامزدی ریاست‌جمهوری ۲۰۲۰ به عنوان یک دموکرات است. او حتی شروع به برقراری ارتباط با دموکرات‌های برجسته کرده، هرچند هنوز نامزدی خود را به طور رسمی اعلام نکرده است.
بلومبرگ گفت: من درباره افرادی که با آنها وارد این رقابت‌ها می‌شوم، شرایطی دارم و در مورد قول‌هایی که نامزدها می‌دهند و نمی‌توانند برآورده کنند و تمایل آنها برای اعتراف به آنچه ممکن است و نیست حرف‌هایی دارم.
بلومبرگ غالبا به عنوان میانه‌رو و محافظه‌کار مالی با دیدگاه‌های لیبرال در مورد کنترل اسلحه و مجموعه‌ای از موضوعات اجتماعی توصیف می‌شود. او ابتدا در سال ۲۰۰۲ به عنوان شهردار نیویورک‌سیتی خود را جمهوریخواه معرفی کرد، اما در دوره دوم خود را یک کاندید مستقل ابراز کرد. او تا سال ۲۰۱۳ به عنوان شهردار نیویورک خدمت کرد.
جایگاه بلومبرگ در سیاست خارجی
به عنوان شهردار نیویورک که بر بسیاری از کشورها از نظر جمعیت، ثروت و منابع پیشی گرفته، بلومبرگ پس از حادثه ۱۱ سپتامبر روی طیف وسیعی از موضوعات بین‌المللی از تجارت گرفته تا ضدتروریسم فعالیت کرد.
همه چیز درباره تجربه بلومبرگ به عنوان یک مدیر اجرایی مالی و رسانه‌ای نشان می‌دهد که او به عنوان رییس‌جمهوری به مراتب بیشتر نگران بازارهای بین‌المللی خواهد بود تا برنامه قدرت آمریکایی. اما سوالی که در اینجا مطرح می‌شود این است که آیا انتخابات بعدی نبرد میلیاردرهاست؟ هرچند نامزدی بلومبرگ هنوز کاملا روشن نیست و حضور او می‌تواند نتایج انتخابات را زیر سوال ببرد، اما کاندیداتوری او احتمالا تنش‌های مداوم در مورد نقش میلیاردرها در سیاست ایالات متحده را بیشتر می‌کند.
به گزارش نشریه فوربس، دونالد ترامپ که یک میلیاردر است و در سال ۲۰۱۶ هم بخشی از اعتبار خود را در انتخابات ریاست‌جمهوری مرهون تجارتش بود. در مقابل جو بایدن، معاون رییس‌جمهوری پیشین که بلومبرگ باید بر سر کاندیداتوری دموکرات‌ها با او رقابت کند، زمانی فقیرترین عضو مجلس سنا بود.
اما باید تاکید کرد بلومبرگ تنها میلیاردری نیست که قرار است با ترامپ روبه‌رو شود. هوارد شولتز، بنیانگذار استارباکس اوایل امسال تلاش کرد تا یک کارزار انتخاباتی راه بیندازد، اما پس از عدم جلب حمایت زیاد، کنار کشید و تام استیر، میلیاردر دیگر در ماه ژوئیه وارد رقابت‌ها شد، اما در نظرسنجی با کمتر از یک درصد آرا مورد استقبال قرار گرفت.
در ‌اندیشه پیروزی
بلومبرگ کسی است که همیشه فعالیت‌های اقتصادی خود را بر مبنای تحلیل داده‌ها و اطلاعات پیش برده است. او تعدادی کارشناس نظرسنجی و استراتژیست سیاسی در اختیار دارد. در ضمن احتیاجی هم به مدرک دانشگاهی در زمینه تحلیل کیفی وجود ندارد که بخواهید متوجه شوید عرصه سیاسی حزب دموکرات همچنان سیال است.
در حال حاضر چهار نفر از داوطلبان نامزدی حزب دموکرات در نظرسنجی‌های ایالتی و ملی نسبت به بقیه پیشتاز هستند: جو بایدن، الیزابت وارن، برنی سندرز و پیت بوتجیج. هر چهار نفر هم نقطه قوت دارند و هم نقطه ضعف.
جو بایدن که فرد شناخته‌شده‌ای است و از مزیت ارتباط با باراک اوباما، رییس‌جمهوری پیشین که کماکان محبوبیت دارد، برخوردار است، نتوانسته در رقابت برای جمع‌آوری کمک‌های مالی از رقیبانش جلو بزند. نگرانی‌هایی هم درباره سن بالای او مطرح شده است.
درباره مقبولیت عام سیاست‌های پیشرویانه وارن و سندرز هم ابهام وجود دارد و نگرانی‌هایی هم درباره سن بالا و سلامت قلبی سندرز مطرح شده است. بوتجیج جوان است و تجربه انتخاباتی کمی دارد و هنوز مانده ثابت کند که در جلب آرای اقلیت‌هایی که از رای‌دهندگان عمده به حزب دموکرات هستند، موفق است یا نه؟
اما نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند هنوز رای‌دهندگان دموکرات زیادی وجود دارند که همچنان نتوانسته‌اند درباره نامزد مورد علاقه‌شان تصمیم‌گیری کنند. نظرسنجی مشترک روزنامه نیویورک‌تایمز و کالج سیینا نشان داد که در چهار ایالت از میان شش ایالت کلیدی، تعداد پاسخ‌دهندگان به گزینه «نمی‌دانم» در پاسخ به سوال معرفی نامزد مورد علاقه، بیشتر از رقم پاسخ‌دهندگانی بود که به یک نامزد خاص اشاره داشتند.
در نظرسنجی دیگری که به طور مشترک به وسیله مجله اکونومیست و موسسه YouGov انجام شده، ۲۲ درصد از پاسخ‌دهندگان گفته بودند که دوست دارند شاهد حضور رقبای دیگری در میان داوطلبان نامزدی حزب دموکرات باشند. با توجه به این حرف‌ها، مایکل بلومبرگ پس از بررسی اوضاع ممکن است به این نتیجه رسیده باشد که هنوز برای او که منابع مالی نامحدودی برای تبلیغات در اختیار دارد، برای پیوستن به رقابت‌ها فرصت دارد.
تغییر جهت گفتمان
شاید بلومبرگ پیروزی خود را حتمی می‌داند، اما در حقیقت موانعی در برابرش وجود دارد. بیل د بلازیو، شهردار فعلی نیویورک هم که به رقابت‌ها پیوسته بود، به تازگی از این کار انصراف داد. جان دیلینی که یک ثروتمند دیگر است، دو سال است در حال تبلیغ در ایالت آیووا، محل برگزاری نخستین انتخابات درون‌حزبی است، اما همچنان توفیقی به دست نیاورده است.
تام استییر، یک میلیاردر دیگر است که پس از هزینه کردن مبلغ زیادی توانسته از حمایت کافی برای حضور در مناظره‌های تلویزیونی برخوردار شود، اما نتوانسته به موفقیت بیشتری در نظرسنجی‌ها دست پیدا کند.
برای اینکه یک نامزد واجد شرایط شرکت در مناظره‌های درون‌حزبی دموکرات‌ها شود، باید میزان معینی از کمک‌های مالی کوچک را جمع‌آوری کرده باشد. با این حساب از بلومبرگ نه برای مناظره ماه نوامبر و نه برای مناظره‌های بعدی دعوت به عمل نخواهد آمد چرا که او گفته برای جمع‌آوری کمک مالی از رای‌‌دهندگان برنامه‌ای ندارد.
به نوشته BBC، در ضمن کسی که فکر کند دموکرات‌ها حاضرند در یک شب تغییر نظر دهند و از یک سیاستمدار سابقا جمهوریخواه از نیویورک حمایت کنند که حامی کسب‌وکارهای بزرگ است، از نظر مالی محافظه‌کار است، با بیمه‌های درمانی دولتی و آزادسازی ماریجوانا مخالف است و خواهان تقویت پلیس هم هست، از اعتماد‌‌به‌نفس بالایی برخوردار است. اگر فرض را بر این بگذاریم که بلومبرگ متوجه این موضوع است، آن وقت شاید بشود گفت که وارد رقابت‌ها شده تا مانع از گرایش بیشتر حزب دموکرات به سمت سیاست‌های چپ‌گرایانه شود.
جای تعجب نیست که گمانه‌زنی‌ها درباره ورود بلومبرگ به عرصه رقابت‌ها زمانی بالا گرفته که چند میلیاردر مانند بیل گیتس و لئون کوپرمن از طرح الیزابت وارن برای وضع مالیات شش درصدی بر دارایی بالاتر از یک میلیارد دلار ابراز نگرانی کرده‌اند.
بلومبرگ ممکن است برای این وارد رقابت‌ها شده باشد تا مانع از نامزدی وارن و سندرز شود چرا که سیاست‌های آنها را تندرویانه و علیه سرمایه‌داران می‌داند. به همین خاطر فکر می‌کند آنها نمی‌توانند دونالد ترامپ را شکست دهند و اگر هم موفق به شکست او شوند، نمی‌توانند کشور را درست اداره کنند.
این احتمال وجود دارد که تبلیغات پرهزینه و هدفمند بلومبرگ بتواند بر کارزار وارن و سندرز تاثیر منفی داشته باشد. البته ورود بلومبرگ به رقابت‌ها می‌تواند به این دو کمک کند و حمایت رای‌دهندگان میانه‌رو را از بایدن و بوتجیج کم و متوجه آنها کند.
به نظر می‌رسد احتمال بروز حالت دوم بیشتر باشد. البته بلومبرگ شاید نتواند از حمایت اقلیت‌ها از بایدن بکاهد و رای آنها را جلب کند، اما خواهد توانست حمایت رای‌دهندگان ثروتمند سفیدپوست که به سمت بوتجیج جلب شده‌اند را به دست آورد. یک احتمال دیگر هم این است که بلومبرگ توجه چندانی را به سوی خود جلب نکند و کارزارش صرفا به پولدارتر شدن تعدادی از مشاوران انتخاباتی کمک کند.
سودای ریاست‌جمهوری
سال‌هاست رویای راهیابی به کاخ سفید را سبک و سنگین کرده و حالا که به ۷۷ سالگی رسیده، آخرین فرصتش برای دستیابی به این آرزوست. هر چند اعلام نامزدی بایدن در ابتدا او را از حضور در رقابت‌ها منصرف کرد، اما ممکن است افزایش احتمال انتخاب یک نامزد پیشرو نظر او را عوض کرده باشد.
دست آخر اینکه کارزار انتخاباتی بلومبرگ ممکن است دونالد ترامپ را حساس کند. ترامپ او را مایک کوچک خطاب کرده و گفته فردی است که شکست دادنش مشکل نیست.
درگیری لفظی ترامپ با بلومبرگ برای دموکرات‌ها لذت‌بخش خواهد بود، اما آن چه که می‌تواند برای خیلی از دموکرات‌ها ناخوشایند باشد این است که فردی با ثروت زیاد، به جای اینکه پولش را صرف حمایت از یکی از نامزدهای میانه‌رو کند، برای خودش هزینه کند.
هییر از بوتجیج، کامالا هریس و ایمی کلوباچر به عنوان جایگزین‌های میانه‌رو نام می‌برد، هر چند به گفته او افراد دیگری مانند مایکل بنت، کوری بوکر و استیو بالاک هم می‌توانند در این دسته قرار بگیرند. همه این افراد مدت‌هاست در حال کارزار هستند و در مناظره‌ها شرکت کرده‌اند و تجربه‌شان از بلومبرگ بیشتر است.
به هر حال باید این موضوع را در نظر گرفت که چهار سال پیش بسیاری فکرش را هم نمی‌کردند که یکی دیگر از اهالی ثروتمند نیویورک بتواند نامزد انتخاباتی حزب جمهوریخواه شود و نتیجه به‌گونه‌ای دیگر رقم خورد.