نشست G8 لندن نگاه سیاست به برابری جنسیتی

نشست هشت کشور بزرگ جهان، ملقب به G8 در لندن، در شرایطی به پایان رسید که براساس سخنان وزیر خارجه انگلیس با تصمیم‌گیری‌های تازه و اثرگذاری در ارتباط با بحران‌های جهان همراه نبود.

«G8» که میراث خوار «G7» در سال‌های پیش از نابودی اتحاد جماهیر شوروی و در هنگامه جنگ سرد به حساب می‌آید، در نشست وزرای خارجه خود به عنوان محور مذاکرات، جنگ سوریه و چالش اتمی کره‌شمالی را مورد توجه قرار داده بود. هر اندازه در ارتباط با موضوع نخست، اختلاف و فاصله‌نظر وجود داشت، موضوع دوم اما با اجماع اعضا با اعتراض و محکومیت همراه بود؛ دو واکنشی که دست‌کم در ظاهر، به هیچ‌روی گامی امیدوارکننده در راستای کاهش تشنج‌های جهانی به حساب نمی‌آید.
G7 روزگاری به عنوان شاخه سیاسی جهان آزاد در دوران جنگ سرد، مقابل اتحاد جماهیر شوروی جبهه‌گیری می‌کرد و ردپایش در بروز رویدادهای بزرگ و در سروسامان بخشیدن به بحران‌های شدید دیده می‌شد. در تقابل غرب و شرق در سال‌های پس از جنگ جهانی در کنار اتحادیه نظامی آتلانتیک شمالی (ناتو)، تصمیمات G7، به اقتضای شرایط و حال و هوای جنگ سرد، هرگز به سرعت آفتابی و رسانه‌ای نمی‌شد و چه بسا، در شرایط کنونی و با وجود پیشرفت تکنولوژیکی، عادت پنهان‌کاری G7 به خلف خود G8 هم رسیده باشد و پس پرده سخنان رسمی و رسانه‌ای الکساندر هنگ، در تصمیم‌های وزرای خارجه G8، به ویژه در ارتباط با سوریه و به طور عام خاورمیانه، خبرهایی باشد که در آینده نزدیک صدایش در‌ می‌آید.
همزمان با نشست G8 در لندن خبری منتشر شد که بدون تردید در نگاه و تصمیم سران کشورهای بزرگ نسبت به سوریه و به‌طور خاص بحث ارسال اسلحه به مخالفان اسد، می‌تواند اثرگذار باشد.گروه شبه‌نظامی النصره که یکی از فعال‌ترین رزمنده‌های ضددولت دمشق را در اختیار دارد، به حرف و حدیث‌های قبلی، مبنی بر وابستگی‌اش به القاعده پایان داد و به‌طور رسمی مشخص شد که به عنوان شاخه القاعده عراق در براندازی حکومت اسد نقش مهمی بازی می‌کند؛ رویدادی که از هم‌اکنون چه در ارتباط با کمک تسلیحاتی به مخالفان و چه در ساخت‌وساز دوران پس از اسد، قاعده بازی را عوض می‌کند.تجربه لیبی و افتادن بخش اعظمی از زرادخانه قذافی به دست گروه‌های شبه‌نظامی فاقد کنترل دولتی، تروریست‌ها و افراطیون در خاورمیانه و آفریقا، چشم غربی‌ها و به‌ویژه آمریکا را از رساندن سلاح به مخالفان اسد ترسانده بود و اینک با توجه به وابستگی النصره به القاعده، این ترس بالقوه شرایط را برای ادامه جنگ مخالفان دشوارتر از گذشته کرده است.از طرفی در ارتباط با چالش شبه‌جزیره کره که G8 با توافق کامل، تحریک‌های اتمی پیونگ‌یانگ را محکوم کرد، باز هم شاهد ارایه راه‌حلی قاطع و سریع نبودیم چراکه بحث اتمی کره‌شمالی که از مدت‌ها پیش به عنوان یک اهرم فشار از سوی پیونگ‌یانگ در ارتباط با غرب به ویژه آمریکا و کره‌جنوبی مورد استفاده قرار می‌گیرد برخلاف سوریه، راه‌حلی به غیر از مذاکره و تعامل برایش نمی‌توان متصور بود. در واقع نقطه پایان موقتی «بمب‌بازی» کره‌شمالی که دیگر به صورت یک عادت درآمده، اگر مذاکره نباشد بهای سنگینی برای جهان خواهد داشت؛ واقعیتی که پیونگ‌یانگ با آگاهی از آن، هر چند وقت یک‌بار برای گرفتن امتیاز، غرب را در منگنه می‌گذارد.
در میان تمام رخدادهای مرسوم و از پیش مشخص شده، در نشست G8 اما یک واقعه مهم، تازه و نویدبخش هم به وقوع پیوست؛ برای نخستین‌بار بحث حقوق زنان- بیش از نیمی از جمعیت جهان- و به‌طور خاص مساله نابرابری جنسیتی در پایان نشست G8 لندن به عنوان یکی از موضوع‌های مورد مذاکره مطرح شد.
نماینده سازمان ملل، به عبارت بهتر سفیر حسن‌نیت این نهاد جهانی، هنرپیشه معروف آمریکایی خانم آنجلا جولی ضمن تشکر از توجه G8 به مسایل زنان و اختصاص بودجه برای مبارزه با مشکلات و معضلات آنها، از دیرکرد چنین تصمیم مهمی هم انتقاد کرد. به عبارت دیگر، پس از سال‌های طولانی به نظر می‌رسد، سیاست به سمت سوی تعامل و تساوی جنسیتی- هر چند دیدگاه و آهسته- گام برمی‌دارد.تنها مشخصه غیرقابل پیش‌بینی نشست G8 لندن، با توجه به بحث حقوق زنان این بود که نام خود را به عنوان آغازگر مقوله «نگاه جهان شمول سیاست» به ثبت رسانده است.