نظارت معاون میراث فرهنگی کشور بر حصارکشی سی‌و‌سه پل

سال گذشته بود که کودکی دوساله از بالای سی‌و‌سه‌پل به پایین پرت شد و در پی آن طرح حصارکشی این پل تاریخی ۳۰ دی‌ماه تصویب شد.
بعد از گذشت حدود سه ماه از انتشار خبر تصویب نصب حفاظ در دهانه‌های سی‌و‌سه‌پل، اواخر فروردین‌ماه امسال، فریدون‌اللهیاری، مدیرکل میراث فرهنگی استان اصفهان نسبت به برگزاری جلسات کارشناسی برای رسیدن به یک نتیجه و طرح نهایی در این زمینه خبر داده بود تا به گفته مدیریت شهری اصفهان «ایمن‌سازی سی و سه پل و پل‌های تاریخی اصفهان به عنوان یک ضرورت برای حفظ جان مردم به عنوان یک اصل مسلم انجام شود.» و سر‌انجام نخستین طرح‌ها برای حصارکشی دهانه پل‌های تاریخی اصفهان به میراث فرهنگی ارائه شدند و حتی در نخستین اقدام با بستن یکی از دهانه‌ها با چوب، این کار را آغاز کردند.
تا اینکه یکم خرداد طرح دیگری از حصارکشی روی یکی از دهانه‌های دیگر سی و سه پل نصب شد و با توجه به صحبت‌هایی که تا پیش از این برای نصب این حصارها مطرح بود، به نظر می‌رسید آن طرح نهایی و مورد تایید میراث فرهنگی باشد؛ طرحی که در تصاویر منتشر‌شده از آن با میله‌های فلزی بر بدنه سی‌و‌سه پل در حال نقش بستن بودند و نه‌تنها چهره زشتی به این بنای تاریخی و نفیس می‌داد‌ بلکه با توجه به نصب کردن پایه‌های آن در دل زمین، این سوال را در ذهن ایجاد می‌کرد که چقدر به اصل «برگشت‌پذیری به حالت اول» در آن اهمیت داده شده است.
حالا این تصاویر نه‌تنها خشکی بیش از حد زاینده‌رود را به رخ می‌کشند‌ بلکه میله‌های دو رنگ سیاه و زرد و بدنه قطورشان بین دهانه‌های داخلی این اثر، این نازیبایی را بیشتر می‌کند.
اما در میان اجرایی شدن این طرح از سوی میراث فرهنگی و شهرداری، نکاتی به طور دائم مطرح می‌شوند که به نظر می‌رسد فقط قصد دارند نشان دهند هشدارها برایشان اهمیت داشته‌ و طرح را اجرایی کنند چون برکلیدی‌ترین نکته‌ای که دائم تاکید می‌شود، «موقت بودن» سازه‌های نصب شده است تا به گفته علی فصیحی، مدیر پایش پل‌های تاریخی استان اصفهان، «نسل بعد بتوانند تصمیم دیگری برای آن بگیرند».
اکنون با آغاز اجرایی شدن طرح مسدود کردن دهانه‌های سی‌وسه پل اصفهان از یکم خرداد، بعد از حدود یک ماه محمدحسن طالبیان، معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی برای بررسی فرآیند اجرایی شدن این طرح به سی‌وسه‌پل اصفهان رفت تا به عنوان معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری حرف آخر را در این زمینه بیان کند.
محمدحسن طالبیان به ایسنا می‌گوید: از یک سو باید ایمنی پل فراهم شود و از سوی دیگر اصالت آن را باید حفظ کرد. تا‌کنون نیز بخشی از کار را انجام داده‌اند. در واقع مهم این بود که به بدنه پل آسیبی وارد نشود.
او با بیان این که کف پل در دهه ۴۰ مرمت و ساماندهی شده و به دنبال انجام یکسری مرمت‌ها از همان دوره روی این اثر تاریخی، تاکید می‌کند: در حال حاضر هیچ مداخله‌ای در بخش‌های تاریخی پل رخ نداده و تلاش می‌کنند هر کاری که برای آن انجام می‌شود، برگشت‌پذیر باشد تا هر گاه ایده بهتری بود راحت‌تر مداخلات قبلی باز شود، می‌توان گفت موضوعات مختلفی را برای این طرح در نظر گرفته‌اند.
او با اشاره به اینکه نکات فنی در اجرای طرح بستن دهانه‌های سی‌وسه‌پل وجود داشت که برای بررسی فرآیند کار به مسوولان این پروژه بر رعایت آنها تاکید کردیم، می‌گوید: در این نکات فنی استحکام، پایش تصاویر از بیرون و داخل، کارگاه، معرفی کارگاه، مستندسازی آنها و موارد دیگر‌ مورد تاکید و بحث قرار گرفت.
معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی‌ بیان می‌کند: ‌براساس بررسی‌های انجام شده، اکنون باید مسائل فنی و اقداماتی که تا این زمان انجام شده را ببینند و مدت زمانِ بیشتری فرصت دهند تا بررسی‌های دقیق دیگر از دید کارشناسان بیرونی و داخلی انجام شود و پس از اطمینان از کار، پروژه را ادامه دهند.
به گفته او، برای اجرایی شدن طرح بستن دهانه‌های سی‌وسه‌پل، در ساده‌ترین و بی‌مداخله‌ترین حالت ممکن از میله‌ای فلزی و چند رشته سیم ‌بکسل استفاده می‌شود که پشت ستون‌های پل قرار می‌گیرد تا کمتر در نمای بدنه سی‌وسه‌پل خودنمایی کند.