نفت ایران و روسیه از کجا به آفریقا صادر می‌شود؟

بلومبرگ- به نظر می‌رسد اسکله مخفی شاخ آفریقا به یک محور محبوب برای ایران- روسیه تبدیل شده و یکی از گریزگاه‌های مهم در صادرات انرژی این کشورها محسوب می‌شود. بلومبرگ به نقل از جاناتان ابرسیی، تحلیلگر حوزه نفت نوشت: «با توجه به تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران، آفریقا به عنوان خریدار نفت و تامین‌کننده انواع کالاهای مفید تلقی می‌شود. این امر همچنین به معنای بهره‌برداری ایران از امکانات این منطقه برای پیشبرد ناوگان در سایه خود است. به عبارت دیگر، شاخ آفریقا یکی از آن لنگرگاه‌های مخفی است که می‌تواند به کشورهایی چون ایران برای پیشبرد صادرات هرچه بیشتر انرژی کمک کند. همچنین سلطه استراتژیک و ژئوپلیتیک در این منطقه جایگاهی ویژه برای کشورهایی چون ایران دارد و به همین خاطر است که متحدان ایران همانند چین و روسیه طی سال‌های اخیر کوشیده‌اند جای پای خود را در این مناطق محکم کنند.»
بلومبرگ در ادامه این گزارش می‌نویسد: جنگ روسیه- اوکراین، نسل‌کشی اسرائیل در غزه و هدف قرار دادن بی‌امان کشتی‌ها در دریای سرخ توسط ارتش ملی یمن، درگیری‌های کوچکی نیستند که هرکدام اثرات ادامه‌داری بر بازارهای مالی و همچنین حوزه انرژی دارند. با این همه، کارشناسان هشدار می‌دهند که شاخ آفریقا جایی است که توجه باید به سمت آن معطوف شود، زیرا این منطقه بدل به نقطه مورد علاقه مسکو و تهران شده است.
محققان اخیرا منافع مختلفی را در دریای سرخ ترسیم کرده‌اند و آن اینکه چگونه شماری از درگیری‌های داخلی، فرامرزی و منطقه‌ای همه بر این منطقه تاثیرگذارند یا از آن تاثیر می‌گیرند. در سودان، نیروهای خارجی در حال دخالت هستند و امارات متحده عربی از نیروهای شبه‌نظامی پشتیبانی سریع حمایت می‌کند. همزمان، روسیه و ایران از نیروهای مسلح سودان حمایت می‌کنند. امارات متحده عربی که در حال حاضر به دریای سرخ دسترسی دارد، از نیروهای پشتیبانی سریع برای محافظت از دارایی‌های خود در سودان حمایت می‌کند، در حالی که روسیه و ایران از جبهه دیگر حمایت می‌کنند، زیرا می‌خواهند پایگاه‌های دریایی در سودان و در دریای سرخ بسازند.
امارات البته با این دستور کار دریای سرخ یک قدم از ایران و روسیه جلوتر است. اماراتی‌ها در سال‌های اخیر مشغول ساختن تاسیسات نظامی در امتداد دریای سرخ و دریای عرب، به‌ویژه در اطراف یمن بوده‌اند، جایی که کنترل زیادی در جنوب دارد. این در حالی است که حملات انصار‌الله به دریای سرخ کماکان کشتیرانی در این آبراه را با چالش‌های جدی مواجه کرده است .
گزارش‌ها نشان می‌دهد که نفتکش‌های متعلق به چین و روسیه به راحتی از این گذرگاه حیاتی عبور می‌کنند. بنابه گفته کارشناسان، خلاء ایجادشده در دریای سرخ و شاخ آفریقا سبب شده تا کشورهایی چون روسیه از این نقطه کور برای بهبود سازوکار خود برای دور زدن تحریم‌های نفتی بهره ببرند.
بنابه گفته این کارشناسان، این سازوکار باعث می‌شود که مسکو از این منطقه برای تخلیه نفتکش‌های خود و دور زدن تحریم‌های تجاری استفاده کند؛ امری که سبب می‌شود چرخ اقتصاد نفتی این کشور همچنان بچرخد و آنچنان که غرب انتظار دارد تحت تاثیر قرار بگیرد. براساس گزارش بلومبرگ، اکثر محموله‌های نفتی روسیه که از بنادر این کشور در دریای بالتیک و دریای سیاه صادر می‌شوند، برای رفتن به هند و چین، همچنان از کانال سوئز و دریای سرخ عبور می‌کنند. این در حالی است که وضعیت پرتنش دریای سرخ، به گفته این کارشناسان، بهترین گزینه برای کشورهایی است که می‌خواهند از این آشوب برای کنار زدن محدودیت‌ها در زمینه صادرات انرژی بهره ببرند. اگرچه روند جریان نفت از طریق تنگه باب‌المندب شبیه به کانال سوئز است، اما نفت بیشتری از دریای سرخ خارج می‌شود تا اینکه از طریق این تنگه‌ها وارد دریای سرخ شود. تنگه باب‌المندب میان شاخ آفریقا و خاورمیانه است که دریای سرخ را به خلیج عدن و دریای عرب متصل می‌کند. بیشتر صادرات نفت و گاز طبیعی از خلیج‌فارس به اروپا و آمریکای‌شمالی از چندین گذرگاه عبور می‌کند که عبارتند از: کانال سوئز یا خط لوله سومد، باب‌المندب و تنگه هرمز.