نفس عمیق پیشکش، یک دم کوتاه غنیمت است

شیدا ملکی- پسربچه ماسک فیلتردار بر دهان دارد و سرش را به شانه مادر تکیه داده و خوابیده است‌‌. کوله‌پشتی رنگی پسربچه در دست مادر است‌‌. واگن ویژه بانوان بیش از هر روز دیگری در این ساعت از روز به خود کودک می‌بیند‌‌. مدارس تعطیل شده‌اند و مادران شاغل در حالی که فرزندان‌شان را با خود به محل کار می‌برند این آلودگی خاکستری را تحمل می‌کنند‌‌.
ماجرای تعطیلی پی‌درپی مدارس و مهدهای کودک چند سالی است که تکرار می‌شود و نه‌‌تنها راهکاری جدی و ریشه‌ای برای کنترل آلودگی هوا نیست بلکه این روزهای تعطیل کابوسی برای مادران و پدران شاغل شده است؛ خانواده‌هایی که در پی آلودگی هوا و تعطیلی مدارس باید فرزندان‌شان را همراه خود به محل کار ببرند‌.
این روند اما نه‌تنها میزان آلودگی را کاهش نمی‌دهد بلکه هر روز بر میزان استرس و مشکلات والدین شاغل می‌افزاید و در نهایت بهره‌وری نیز پایین خواهد آمد‌‌. کودکان به مدرسه نمی‌روند تا کمتر آسیب ببینند اما به هر روی والدین هم حاضر به تنها گذاشتن فرزندان‌شان در خانه نیستند‌.
سال‌ها قبل چاره‌اندیشی برای بهبود وضعیت آلودگی هوای تهران باید در دستور کار مدیریت شهری قرار می‌گرفت‌‌. سالیانی که برج‌های بلندمرتبه در کریدورهای ورودی و خروجی هوای تهران در غرب شهر مجوز ساخت و ساز دریافت کردند، امضایی بر مجوز اعدام تدریجی تهران بود؛ شهری که دیگر نفس کشیدن هم بر آن حرام است‌.
تهران با همه فرزندانش از نفس افتاده است و ساده‌ترین راه، تعطیلی در پی تعطیلی است‌‌. آلودگی هوا و بررسی علل آن سوژه تکراری این روزهای سال است و این بار هم گویا بی‌نتیجه خواهد ماند‌‌. هوا را از فرزندان شهری دریغ کرده‌ایم که روزگاری درختان سر به فلک کشیده آن نه‌تنها چشم را نوازش می‌کرد بلکه دل شهر را خوش می‌کرد به چند نفس عمیق‌.
در این روزگار تهران، نفس عمیق پیشکش شهر باشد، یک نفس کوتاه هم دیگر غنیمت شده است‌‌.
sheidamaleki.journalist@gmail.com