19 - 05 - 2020
نمایشگاه تهمینه میلانی تعطیل شد
گروه فرهنگ- اولین نمایشگاه انفرادی نقاشی‌های تهمینه میلانی با عنوان «فیلم‌هایی که نساختم» روز جمعه ۱۶ شهریورماه در گالری ایوان در حالی افتتاح شد که تنها دو روز بعد به دلیل اعتراض‌های پیش آمده پایان یافت.
کیفیت آثار نمایش داده شده در این نمایشگاه به حدی نازل بود که این‌بار صدای جامعه تجسمی درآمد و نسبت به ورود افراد غیرمتخصص به این حوزه واکنش نشان دادند هرچند تنها کیفیت آثار مورد بحث نبود. سه اثر از کارهای تهمینه میلانی کپی‌برداری از آثار هنرمندان گمنام خارجی بود.
کسی کیفیت آثار را بررسی نمی‌کند
گالری‌ها برای برگزاری نمایشگاه از نهادی مجوز دریافت نمی‌کنند؛ اتفاق مبارکی که کمک می‌کند حضور هنرمندان و فعالیت‌شان آسان‌تر شود. اما این نکته مثبت عوارضی هم دارد. برگزاری نمایشگاه تهمینه میلانی با آثار کپی و دست چندم نمونه‌ای از این مشکلات است.
انتخاب آثار و برگزاری نمایشگاه بر عهده صاحب گالری و مدیر هنری است. اگر بعد از برگزاری، نهادهای نظارتی مشکلی به لحاظ سیاسی یا مذهبی با آثار داشته باشند برای تذکر به گالری و هنرمند اقدام می‌کنند اما کسی نیست که معیاری برای سنجش کیفیت آثار تعیین کند.
گالری ایوان در ماه‌های گذشته فعالیت چندانی نداشت و به نظر می‌رسد مدیران آن انتظار داشتند با برگزاری نمایشگاه تهمینه میلانی دوباره بر سر زبان‌ها بیفتند. البته این اتفاق افتاد اما نه از جنبه مثبت آن.
از نمایش آثار محصص تا آتش زدن نقاشی‌ها
در همان روز افتتاحیه چند تن از دانشجویان نقاشی با در دست گرفتن آثار بزرگان تجسمی معاصر در مقابل نمایشگاه از مردم سوال می‌کردند آیا آنها را می‌شناسند؟ هدف آنها آشنایی عامه مردم با آثار فاخر هنرهای تجسمی ایران و شناساندن استادی بزرگ بود. اما این پایان کار نبود و عده‌ای از آنها در روز بعد تهدید کردند به نشانه اعتراض به برگزاری این نمایشگاه آثارشان را در مقابل گالری ایوان به آتش می‌کشند!
تهمینه میلانی در جواب این اعتراض گفته است: «من یک گالری نقاشی گذاشتم و جامعه جوان هنرهای تجسمی در اعتراض به اینکه چرا گالری‌ها به جای نمایش آثار آنها، نقاشی‌های مرا به نمایش گذاشته‌اند، آشوب کردند. روز افتتاحیه هم پای پلیس به میان آمد! متاسفانه امروز کار به تهدید و آتش زدن آثار هنری خود در مقابل گالری ایوان کشید.»
کپی‌برداری خانم کارگردان
تعدادی از هنرمندان نیز نقاشی‌های تهمینه میلانی را ضعیف و کپی شده از آثار «jenny meilihove» که در حوزه طراحی کتاب کودک و کارت‌پستال فعال است و برخی آثار آمادئو مودیلیانی نقاش مشهور ایتالیایی برشمردند. آنها به قیمت‌گذاری بالای این نمایشگاه اشاره و ابراز کردند که ۲۵ میلیون تومان قیمت مناسب چنین آثاری نیست.
اما این کارگردان در جواب این انتقاد گفته است: «در صفحه آن شخص این تصویر را دیدم و متوجه شباهت نقاشی خود با کار ایشان شدم. از این بابت قلبا متاسف هستم. این تابلو را از نمایشگاه خارج و صدمه وارد شده را جبران می‌کنم. حقیقتا نمی‌‌دانستم که این تصویر که احتمالا روی یک کارت‌پستال برایم ارسال شده یا در فیس بوک دیده‌ام در ناخودآگاهم نقش بسته است.»
آنها که پول‌شان نمی‌رسد خشمگین هستند
تهمینه میلانی در صفحه اینستاگرامش به جنگ منتقدان رفت. او بعد از همه‌گیری اعتراض مخاطبانش با اشتباه خواندن ادعاهای آنان عنوان کرد دیگران از روی دست او کپی کرده‌اند یا وقتی تعدادی از هنرمندان جوان به نابرابر بودن فضای نمایش آثارشان اعتراض کردند گفت کسانی که هزینه برگزاری نمایشگاه را ندارند از او خشمگین هستند.
شاید حرف تهمینه میلانی برای هنرمندان جوان تلخ به نظر برسد اما واقعیت دارد. در بسیاری از گالری‌ها برگزاری نمایشگاه آثار صرفا بر اساس نام و وضعیت مالی صاحب اثر مورد بررسی قرار می‌گیرد. در این بازار دست هنرمندان جوان برای نمایش آثارشان همیشه کوتاه بوده و هست؛ فضای نابرابری که اجازه نفس کشیدن به دانشجویان و فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌های هنر را نمی‌دهد.
فقط هم فضای تجسمی از این نابرابری رنج نمی‌برد. تئاتر، سینما و ادبیات درگیر مسائلی مشابه هستند که روان جوانان را آزار می‌دهد. جولان کسانی که ذره‌ای استعداد ندارند و گوشه‌نشینی خیل عظیمی از هنرمندانی که هیچ‌گاه اجازه ابراز وجود پیدا نمی‌کنند.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد