29 - 11 - 2022
نوشداروی سهراب پیش از مرگ
نادر کریمی‌جونی
با شدت یافتن تخاصم میان سوریه و غرب، آتش منازعه دامن اقتصاد جهانی را هم گرفت و از دیروز صبح واکنش هیجانی بازارهای داخلی و خارجی به رویدادهای سوریه و تشدید احتمال وقوع حمله به این کشور مشاهده شد. البته روند گذشته نشان می‌داد که بالاخره روزی این بحران به اوج خواهد رسید و قدرت‌های جهانی را به طور جدی درگیر خواهد ساخت با این حال جمهوری اسلامی ایران ترجیح داد تا تمام تخم‌مرغ‌هایش را در سبد سوری‌ها بچیند و از دمشق در برابر قدرت‌های بزرگ تمام‌قد حمایت کند.
در طول دو سال گذشته بارها جمهوری اسلامی ایران با همه توان پشت رهبران سوریه ایستاده و از آنان به طور کامل حمایت کرده است. این حمایت‌ها کاملا واضح و روشن بوده و مقامات ایرانی بارها آن را در تریبون‌ها یا در ملاقات‌های رسمی بیان کرده‌اند. گاهی گفته شده که حمایت‌های ایران وارد حوزه‌های نظامی هم شده و ایرانیان در طراحی حملات یا رساندن تجهیزات به برادران سوری خود کمک کرده‌اند بر این پایه تا به حال چند هواپیمای ایرانی از سوی کشورهای ترکیه و عراق رهگیری و مجبور به فرود شده است اما تمامی عملیات‌هایی که دوستان آمریکا برای اثبات کمک نظامی ایران به سوریه انجام دادند، بی‌نتیجه مانده و هیچ دلیلی برای اثبات اتهام‌هایی در این‌باره وجود ندارد.
با این همه برای افکار عمومی روشن است که ایران بیش از یک دوست یا حتی متحد به دمشق کمک کرده است چه برخی ناظران می‌گویند که اگر کمک ایران نبود تا به حال سوریه به دست مخالفان اسد افتاده و حکومت دمشق سرنگون شده بود اما حتی اگر این اغراق را هم نپذیریم باز نمی‌توان تاثیر راهبردی کمک‌های ایران بر بقای حکومت بشار اسد را نادیده گرفت.این کمک‌ها اکنون ایران را در موقعیت پیچیده‌ای قرار داده است از یکسو منازعه به نقطه بی‌بازگشت می‌رسد و با وجود تلاش ایران برای جلوگیری از وقوع حمله به سوریه، این حمله محتوم به نظر می‌آید و از سوی دیگر آغاز حمله به سوریه همان‌گونه که در نمونه‌های پیشین دیده شد گام اول برای ایجاد جنگی تمام‌عیار علیه سوریه و سقوط حکومت بشار اسد خواهد بود. در این صورت سبد دمشق با تخم‌مرغ‌هایی که ایران در آن چیده است، نابود خواهد شد.با این همه اکنون هم زمان برای اضافه کردن برخی واقع‌نگری‌هایی که بر پایه منافع ایران باید به دیپلماسی کشورمان اضافه شود، دیر نشده است اما اگر این فرصت بگذرد شاید واقع‌نگری امروز به آرزو و ای‌کاش تبدیل شود؛ نوشدارویی که بعد از مرگ سهراب واصل می‌شود.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد