30 - 04 - 2020
نگاهی به مجسمههای توریستی دنیا
گروه گردشگری- گردشگری به عنوان صنعتی پر سود هرساله میلیاردها دلار برای کشورهای فعال در این حوزه درآمد دارد. در روزهایی که بازارهای جهانی به دلیل جنگ اقتصادی قدرتهای بزرگ اوضاع پرالتهابی را پشت سر میگذارند، گردشگری منبع درآمدی امن و پایدار است. به همین خاطر کشورهای اسم و رسمدار در این حوزه سعی دارند با تسهیل ورود گردشگران و همچنین ایجاد ظرفیتهای جدید درآمدشان را افزایش دهند.
در همین رابطه هندیها قصد کردهاند بلندترین مجسمه دنیا را بسازند؛ مجسمهای به ارتفاع ۱۸۲ متر.
مجسمه اتحاد
«مجسمه اتحاد» که قرار است به عنوان بزرگترین مجسمه دنیا شناخته شود، یک بنای یادبود برای رهبر استقلال هند، «پاتل، سردار والابای» است.
ساخت بزرگترین مجسمه جهان در منطقه دورافتادهای از کشور هند در حال تکمیل شدن است. این مجسمه به افتخار رهبر استقلال هند بنا شده. گرچه پروژه ساخت این مجسمه میتوانست به سرعت در کنار بنای یادبود پادشاه جنگجوی هندی در حاشیه دریای بمبئی ساخته شود.
«مجسمه اتحاد» که ارتفاعی ۱۸۲ متری دارد برای تکریم نماد استقلال کشور هند «سردار والابای» در ایالت گجرات در حال ساخته شدن است. «پاتل، سردار والابای» از پیروان راسخ مهاتما گاندی و از رهبران حزب کنگره ملی بود و پس از استقلال هند سمت معاونت نخستوزیر را بر عهده داشت.
این مجسمه نخستین بنایی خواهد بود که رکورد بلندترین مجسمه دنیا که به اسم تندیس «بهار معبد بودا» در چین ثبت شده بود را خواهد شکست.
در حال حاضر جمعیت ۲۵۰۰ نفره از کارگران شامل چند صد نفر کارگر چینی به صورت شبانهروز مشغول کار هستند تا پوشش پنج هزار متری برنزی را روی صورت مجسمه «پاتل، سردار والابای» قرار دهند. هدف آنها این است که از این مجسمه در تاریخ ۳۱ اکتبر توسط نخست وزیر هند، «نارندا مودی» رونمایی شود.
مبلغی بالغ بر ۹/۲۹ میلیارد روپیه (۴۳۰ میلیون دلار) برای ساخت «مجسمه اتحاد» هزینه شده است. این مجسمه در چشمانداز سد «سردار سرو وار» بنا شده و گفته میشود پروژه ساخت آن به سفارش نخستوزیر هند، «نارندرا مودی» آغاز شده است.
همچنین در زمان انفجار حزب ناسیونالیست (ملیگرایی) نزدیک به یک میلیارد دلار برای دو مجسمه غولپیکر که ارتفاع هر کدام دو برابر مجسمه آزادی است، هزینه شده است.
نارندرا مودی معتقد است، بعد از اتمام پروژه ساخت «مجسمه اتحاد» جمعیت قابل توجهی از توریستها برای بازدید از این مجسمه، همانگونه که برای دیدن «مجسمه آزادی» در نیویورک میروند، خواهند رفت.
بازدیدکنندگان قادر خواهند بود به یک بنای تماشایی که در ارتفاع ۱۵۳ متری واقع شده، دسترسی داشته باشند. البته آنها باید ۲۵۰ کیلومتر را از شهر اصلی ایالت «اوتار پرادش» به نام «اللهآباد» سفر کنند تا به آنجا برسند.
همچنین یک مجسمه ۲۱۲متری مشابه به شخصیت «چاتراپاتی شیواجی» یکی از پادشاهان قرن ۱۷، در حال ساخت است. عملیات ساخت این مجسمه در سال ۲۰۲۱ تمام خواهد شد.
مجسمه آزادی
مجسمه آزادی یا تندیس آزادی که نام رسمی آن «آزادی روشنگر جهان» است، مجسمه بزرگی است که در سال ۱۸۸۶ (میلادی) توسط فرانسه به ایالات متحده آمریکا هدیه داده شده است.
این مجسمه در جزیره آزادی در بندر نیویورک نصب شده (منطقه منهتن) و به صورت نمادی برای خوشامدگویی به مسافرانی که از راه دریا به نیویورک میآیند درآمده است. این مجسمه که با رویهای از مس پوشش یافته، در سال ۱۸۸۶ به مناسبت یکصدمین سال استقلال آمریکا از بریتانیا و به عنوان نمادی از دوستی فرانسه و آمریکا به این کشور اهدا شده است.
ساخت مجسمه آزادی با ۴۶ متر ارتفاع توسط آرشیتکت فرانسوی «فردریک آوگوست بارتولدی» در ۱۸۷۵ آغاز شد و در ۱۸۸۴ به پایان رسید. این مجسمه به صورت ۳۵۰ قطعه مجزا به آمریکا فرستاده شد و در بندر نیویورک کنار رود هادسون در جنوب منهتن جای گرفت.
طرح مجسمه را فردریک آگوست بارتولدی مجسمهساز فرانسوی، و سازه درونی آن را گوستاو ایفل مهندس فرانسوی برج ایفل طراحی کردهاند. اوژن ویوله لودوک نوع مسی را که برای پوشش مجسمه بهکار رفته انتخاب کرده است.
امروزه مجسمه آزادی یکی از نمادهای مشهور کشور آمریکاست. قبل از همگانی شدن سفرهای هوایی، مجسمه آزادی اولین نشانی از آمریکا بود که مسافران کشتیها هنگام نزدیک شدن به سواحل آمریکا مشاهده میکردند.
این مجسمه در سال ۱۹۲۴ به صورت یک بنای یادبود ملی درآمد. اداره خدمات پارکهای ملی در وزارت کشور آمریکا نیز مسوول نگهداری از این بنای یادبود است.
از نظر شمایل ظاهری، طراحی این مجسمه به مجسمه باستانی غول رودس و مجسمه کارلو بوروموئه کشیش ایتالیایی شباهتهایی دارد. این مکان میراث جهانی یونسکو در آمریکاست.
در سال ۱۹۰۳ شعری از اما لازاروس به نام «غول جدید» روی پلاکی برنزی حک شده و داخل طبقه همکف پایه مجسمه آزادی نصب شد.
بهار معبد بودا
این مجسمه عنوان بلندترین مجسمه جهان را از آن خود کرده و در میان باغی ۲۷ هزار متری قرار گرفته است. ارتفاع کلی این اثر ۱۵۰ متر است که شامل اریکه نیلوفری ۲۰ متری و یک ساختمان با ارتفاع ۲۵ متر است. تصمیم ساخت این مجسمه مدتها قبل از آنکه طالبان مجسمه بودای واقع در شهر بامیان افغانستان را وحشیانه تخریب کنند، گرفته شده بود. ساخت این ابرمجسمه در سال ۲۰۰۸ به پایان رسید. این مجسمه در استان هنان (کشور چین) قرار دارد.
دستان خدا در ویتنام
پلی بسیار زیبا و منحصربهفرد در ویتنام و شهر بندری دانانگ ساخته شد که به دلیل شکل و شمایل خاصش به شهرت رسیده است. پایه این پل به صورت دو دست ساخته شده که همین موضوع این سازه را شگفتانگیز کرده است. این دو دست که هر یک در یکی از سمتهای پل واقع شدهاند از جنس سنگ هستند و این حس را به عابران القا میکنند که در میان دستان خدا در حال حرکت هستند.
پل زیبای ویتنام از سطح دریا ۱۴۰۲ متر بالاتر است و ۵۲۴/۱ متر نیز طول دارد. هشت قسمت مختلف نیز در آن تعبیه شده تا گردشگران بتوانند از امکاناتش استفاده کنند و گردشی به یادماندنی داشته باشند. عابران خوششانس این پل هنگام حرکت از مناظر کوهها و جنگلهای اطراف لذت میبرند و چند ساعتی از زندگی شلوغ شهرها دور میشوند
نام اصلی این پل Cau Vang bridge است و در سال ۱۹۱۹ ساخته شد و به بهرهبرداری رسید. در واقع این پل قسمتی از یک مجموعه تفریحی است و مراجعهکنندهها میتوانند از امکانات اطراف پل نیز استفاده کنند؛ امکاناتی چون رولر کوسترها، اقامتگاهها و.... پروژه تفریحی، گردشگری این ناحیه چیزی حدود دو میلیارد دلار هزینه دربر داشته است و در ساخت آن از مهندسان خوشذوقی استفاده کردند تا توجه گردشگران را به خود جلب کنند. حضور مهندسان و کمپانیهای مختلف باعث شده سازنده این مجموعه فرد خاصی نباشد اما با این حال بسیاری از امور این منطقه را کمپانی TA Corporation بر عهده داشته است و میتوان این بنا را به نوعی اثری از این شرکت دانست.
خدای موروگان
مجسمه خدای موروگان بلندترین مجسمه خدای هندو در مالزی و دومین مجسمه بلند خدای هندو در جهان محسوب میشود. این مجسمه به ارتفاع ۷/۴۲ متر (۱۴۰ فوت) در ورودی «غارهای باتو» که به آنها باتو کیو میگویند قرار دارد. ساخت این مجسمه در سال ۲۰۰۴ آغاز شد و پس از سه سال در سال ۲۰۰۶ به اتمام رسید. برای بازدید از باتو کیو، گردشگران باید ۲۸۷ پله را بالا بروند. پلههای غار باتو در سال ۱۹۲۱ به منظور دسترسی سهل تر هندوها ساخته شد که بارها مرمت شدهاند. هر سال در مراسم تایپوسام هزاران هندو از سراسر جهان به معبد باتو میآیند تا مراسم مذهبی خود را برگزار کنند.
باتو کیو در تپههای آهکی در ۱۳ کیلومتری شمال شهر کوالالامپور، پایتخت مالزی واقع شده و بزرگترین و مشهورترین معبد هندوها در خارج از هند محسوب میشود.
بودای بامیان
مجسمههای بودا در بامیان تندیسهای بزرگی که در دل کوه در استان بامیان افغانستان ساخته شدهاند. بنای ایستاده این مجسمههای تاریخی در کنارههای صخرهای دره بامیان در مناطق هزارهجات کندهکاری شده بودند. مختصات جغرافیایی مکان این مجسمهها از کابل حدود ۲۳۰ کیلومتر (۱۴۰ مایل) به طرف شمال غربی است. این دو مجسمه به بلندی ۵۳ متر و ۳۵ متر، در کنار مجموعهای از بناهای تاریخی در این محل برای زمانی طولانی از جاذبههای اصلی گردشگری در افغانستان بودند. تندیس کوچکتر در سال ۵۰۷ میلادی و تندیس بزرگتر در سال ۵۵۴ میلادی ساخته شدهاست. این دو تندیس، نشاندهنده سبک کهن هنر یونانی و بودایی بوده است که در مناطق آسیای مرکزی به ویژه در افغانستان رواج داشته است.
باستانشناسان میگویند احتمالا این بناها در بین سالهای ۳۰۰ و ۴۰۰ میلادی ساخته شده است. بعضیها هم با دقت بیشتر میگویند مجسمه بزرگ بودا (۵۳ متر) در قرن پنجم میلادی و مجسمه کوچک در نیمه دوم قرن سوم میلادی ساخته شده و دکورهای اطراف آن از جمله آشیانهها در قرن بعدی تراشیده شدهاند. اما بعضی باستانشناسان بر این باورند که ساخت مجسمههای بودا ۸۰۰ سال قبل از میلاد صورت گرفتهاست. در قرن و ۱۸ و ۱۹ میلادی اکثر اسناد تاریخی افغانستان در رابطه بودای بامیان و اقوام ترکتبار افغانستان، توسط سلاطین آن زمان نابود شدهاست. سرانجام در روز نهم مارس سال ۲۰۰۱ میلادی مطابق با ۱۳۷۹ خورشیدی نیروهای طالبان به فتوای ملامحمد عمر به روی مجسمههای غولپیکر بامیان آتش گشودند تا در شامگاه ۱۱ مارس از صلصال و شهمامه تنها دو حفره باقی ماند. تندیسهای بودا در بامیان تا قبل از آنکه در زمان حاکمیت طالبان تخریب شوند، بزرگترین تندیسهای بودا و بلندترین مجسمههای سنگی در جهان بهشمار میآمدند. به باور برخی از کارشناسان مجسمههای بودا در بامیان اگر تا دیروز نمادی از دیرینه تاریخی در این سرزمین بوده امروز یادگار سالهای حاکمیت افراطگرایی مذهبی در این کشور است حرکتی که جهان را تکان داد.
مسیح ریودوژانیرو
تندیس مسیح منجی در ریودوژانیرو، از بتن ساخته شده و با سنگ صابون پوشیده شده است. این مجسمه بدون در نظر گرفتن پایه آن که ۸ متر است، ۳۰ متر ارتفاع دارد. عرض فاصله بین دو دست تندیس که به دو طرف گشوده شده، ۲۸ متر است.
این تندیس ۶۳۵ تن وزن دارد و بین سالهای ۱۹۲۲ و ۱۹۳۱ ساخته شده است. تندیس مسیح بر فراز قله کوه ۷۰۰ متری کورکووادو در ریودوژانیروی برزیل واقع است.
پل لندوفسکی مجسمهساز فرانسوی به همراه یک مهندس برزیلی به نام هیتور داسیلوا کاستا با همکاری آلبرت کاکو در ساخت این مجسمه مشارکت داشتهاند.
این سازه اکنون یکی از عجایب هفتگانه جدید جهان و سمبل مسیحیت در برزیل است و بهعنوان نماد شهر ریودوژانیرو در سراسر دنیا شناخته شده است.
ایده ساخت مجسمه بر بالای کوه کوکووادو اولین بار در اواسط دهه ۱۸۵۰ میلادی مطرح شد. زمانی که کشیشی به نام پدرو ماریا باس از پرنسس ایزابل خواست تا هزینههای ساخت این سازه مذهبی را تامین کند. وی چندان توجهی به این پیشنهاد نشان نداد تا اینکه در سال ۱۸۸۹، وقتی حکومت برزیل جمهوری شد، قانون، کلیسا را از دولت جدا کرد و این پیشنهاد به فراموشی سپرده شد.
دومین پیشنهاد برای ساخت این تندیس بر فراز کوه در سال ۱۹۲۰ و توسط مجمع کاتولیک ریو مطرح شد. این گروه رویدادی تحت عنوان «هفته بنای یادبود» را سازماندهی کردند تا کمکهای مالی و امضا برای حمایت از ساخت این تندیس جمعآوری کنند. بیشتر حمایتهای مالی از طرف کاتولیکهای برزیل صورت گرفت.
در نهایت از میان طرحهای ارائه شده، طرح ساخت تندیسی از مسیح با آغوشی باز که سمبلی از صلح است، انتخاب شد. یک مهندس محلی به نام هیتور داسیلوا کاستا، مجسمه را طراحی کرد و مجسمهساز فرانسوی لهستانی، یعنی پل لندوفسکی، آن را ساخت.
مام میهن فرا میخواند
یادمان مام میهن فرامیخواند یکی از بینظیرترین بناهای تاریخی در جهان است و یکی از مهمترین جاذبههای گردشگری تاریخی ولگوگراد به شمار میرود که در سفر به ولگوگراد حتما باید از آن دیدن کنید. این تندیس زیبا که نمایانگر زنی شمشیر به دست است، در سال ۱۹۶۷ میلادی بر روی تپه مامایف بنا شد و یادبودی از نبرد «استالینگراد» به حساب میآید. در دست داشتن شمشیر در این بنا، نشانگر زنی است که برای دفاع از سرزمین خود آماده بوده و همینطور نمادی از دعوت دشمنان به نبرد محسوب میشود. این مجسمه باشکوه بلندترین مجسمه در اروپا و همینطور بلندترین مجسمه زن در جهان به شمار میآید.

لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد