نیازمند وزیری جسور برای گشودن فضای دانشگاه

حسن اسدی‌زیدآبادی- در روزگاری که بسیاری از صاحب‌منصبان برای جلوس بر کرسی وزارت از هیچ کوششی دریغ نمی‌کنند انصراف وزیر پیشنهادی و مورد توافق رییس‌جمهور و سایر ارکان حکومتی تنها چند ساعت مانده به ارسال فهرست کابینه به مجلس شورای اسلامی به خوبی نشان داد که مدیریت آموزش عالی در دوره پیش رو تا چه حد خطیر و نگران‌کننده است. هرچند به قرار اطلاع برخی دیگر از وزرای پیشنهادی در همان یکی، دو روز آخر با رییس‌جمهور دیدار کرده و حضورشان در فهرست قطعی شد اما به نظر می‌رسد عرصه وزارت علوم در چنان وضعی است که فعلا رییس‌جمهور محترم تشخیص‌شان این است که تا فرصت قانونی وزارت یادشده با سرپرست اداره شود.
پیچیدگی و دشواری کار در این مساله برای رییس‌جمهور در این تعارض نهفته است که مهم‌ترین ویژگی وزیر منتخب باید اقتدار و شجاعت او باشد که طبعا در پی چنین مدیری باید در میان چهره‌های دانشگاهی- سیاسی با کارنامه روشن و مقبول در جامعه دانشگاهی و همسو با شعارهای اصلاح‌طلبانه گشت اما در عین حال گزینه‌هایی اکنون این شانس را دارند که مورد وفاق رییس‌جمهور و سایر ارکان حکومتی قرار گیرند که غیرسیاسی هستند و احتمالا نام آنها را تاکنون به‌عنوان شخصیتی سیاسی با خط‌مشی روشن کسی نشنیده است. در واقع به نظر می‌رسد مهم‌ترین عامل معطل ماندن این وزارتخانه بسیار مهم آن هم در شرایطی که دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی در آستانه بازگشایی خود در اولین سال دولت جدید قرار دارند، به همین تعارض برمی‌گردد.
از منظر دانشجویان و به ویژه فعالان دانشجویی نیز آنچه مهم است اقتدار وزیر علوم است. واقعیت این است که در همه این سال‌ها فعالیت‌های دانشجویی با برخوردهایی از سویی نهادهای فرادانشگاهی مواجه شده و متاسفانه این روزها نیز شاهد موج جدیدی از احضارها و تهدیدها هستیم؛ این وضعیت به طور جدی نیازمند وزیری است که با توان مدیریتی بالا و مسوولیت‌پذیری نسبت به سرنوشت دانشجو و دانشگاه بتواند اولا به‌عنوان حامی دانشجویانی که مورد تعقیب و بازخواست قرار می‌گیرند ایفای نقش کند و ثانیا از جسارت لازم برای گشودن فضای دانشگاه و ممکن ساختن فعالیت‌های دانشجویی برخوردار باشد. برهمین اساس اینکه صرفا یک استاد دانشگاه با سوابق علمی قابل اعتنا بر سر کار گذاشته شود اما توانایی پیگیری ابتکارات و خلاقیت‌های لازم برای تغییر و اصلاح اساسی فضای آکادمیک را نداشته باشد از سوی فعالان دانشجویی به‌عنوان انتخابی در راستای تحقق وعده‌های ریاست محترم جمهوری تلقی نخواهد شد. نیاز امروز جامعه دانشگاهی انتصاب فردی به وزارت است که پس از زدودن چهره پادگانی و امنیتی از دانشگاه در فاز دوم حرکت دولت تدبیر و امید درپی حاکمیت قانون و امن‌سازی فعالیت‌های دانشجویی و نیز بسط آزادی‌های آکادمیک باشد. با این حال خبر بد این است که در دوره دوم دولت آقای روحانی نشانه‌هایی پدیدار شده که دانشگاه به جای امن شدن مجددا به ورطه امنیتی شدن می‌رود. مسیر نگران‌کننده‌ای که تنها با انتخاب یک وزیر مقتدر، شجاع و با برنامه توام با حمایت قاطع رییس‌جمهور از او می‌توان انتظار داشت جهت آن به سوی بهبودی و امیدوار نگاه داشتن جامعه دانشگاهی تا سال ۱۴۰۰ تغییر کند.