هنر اعتراض با لبخند

کاریکاتور و طنز، همیشه یکی از ابزارهای تاثیرگذار در انتقال پیام‌های سیاسی و اجتماعی بوده‌اند. در روزهای انقلاب اسلامی، بسیاری از هنرمندان با خلق کاریکاتورهای انتقادی، اعتراض خود را به نظام شاهنشاهی نشان دادند و در جریان انقلاب، این هنر به ابزاری برای آگاهی‌بخشی و بسیج مردم تبدیل شد. یکی از نشریات مهم در این دوران، روزنامه «توفیق» بود که با انتشار کاریکاتورهای تند و تیز، فساد حکومت پهلوی را به سخره می‌گرفت. بسیاری از هنرمندان مانند «کامبیز درم‌بخش» و «جواد علیزاده» نیز با طراحی کاریکاتورهای سیاسی، نقش مهمی در شکل‌دهی به افکار عمومی ایفا کردند. پس از انقلاب، هنر کاریکاتور همچنان جایگاه خود را حفظ کرد اما مضامین آن تغییر یافت. بسیاری از کاریکاتوریست‌ها، به نقد مسائل اجتماعی، فرهنگی و حتی جنگ تحمیلی پرداختند. امروزه کاریکاتور به‌عنوان یکی از شاخه‌های مهم هنر گرافیک، همچنان در ایران زنده است. نشریات و وب‌سایت‌های مختلف، آثار طنزآمیز هنرمندان را منتشر می‌کنند و جشنواره‌هایی مانند «جشنواره بین‌المللی کاریکاتور تهران» به رشد این هنر کمک می‌کنند.