هنوز بیماری‌ام درمان نشده

چند ماه قبل از سوی معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از سه پیشکسوت عرصه روزنامه‌نگاری با عنوان جشن «پیش نگاران» قدردانی شد. این سه نفر، حسین قندی، جلال رفیع و امیرحسین فردی بودند که اگر چه هر کدام به نوبه خود در عرصه‌ای از مطبوعات پیشکسوت محسوب می‌شدند اما براساس نظر برخی از ناظران چندان با هم در یک مجموعه قابل جمع نبودند. البته این سه نفر به جز حضور دیرسال در مطبوعات ایران یک اشتراک دیگر هم داشتند که آن هم دوری از عرصه عمومی به دلیل کسالت جسمی بود. در این میان وضعیت جسمانی امیر حسین فردی در پی بروز حمله قلبی نسبت به سایرین بیشتر نگران‌کننده بود که خوشبختانه در چند ماه اخیر این بیماری رو به بهبود رفته است. هرچند خود فردی می‌گوید خیلی هم بیماری برطرف نشده است.
امیرحسین فردی متولد سال ١٣٢٨در آذربایجان است و در ۳۰ سال گذشته بیشتر به عنوان نویسنده و فعال عرصه ادبیات داستانی به ویژه در حوزه انقلاب و دفاع مقدس شناخته می‌شود. عضویت در حوزه اندیشه و هنر اسلامی(حوزه هنری کنونی)، سردبیری و مدیر مسوولی هفته نامه «کیهان بچه‌ها»، موسس و مدیرمسوول کیهان علمی، عضویت در شورای داستان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، عضویت در شورای داستان بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس، مسوولیت جشنواره انتخاب کتاب سال شهید حبیب غنی‌پور (شهید غنی پور از شاگردان خود فردی بوده است)، مسوولیت شورای ادبیات داستانی نیروی مقاومت بسیج و مدیریت کارگاه قصه و رمان حوزه هنری تنها بخشی از سوابق مسوولیت‌های اجرایی وی است. وی از موسسان کتابخانه مسجد جوادالائمه (ع) در سال ١٣۵٣ و تشکیل شورای نویسندگان آن مسجد است که در ادامه به حوزه هنری پیوستند و از ستون‌های اولیه این نهاد شدند. او در سال‌های اخیر بیشتر در حوزه ادبیات داستانی فعال بوده است. هر چند به واسطه حضور بیست و چند ساله‌اش در کیهان بچه‌ها (مجله محبوب کودکان دهه ۶۰) جزو بدنه مطبوعات هم محسوب می‌شود.
تلاش کردیم به بهانه اسپرسو احوالی هم از این نویسنده و روزنامه‌نگار بپرسیم اما گویا فردی قصد ندارد سکوت این چند ساله را ولو به بهانه عیادت نسل جدید مطبوعات از وی بشکند. گپ کوتاه ما را با او می‌خوانید:
سلام آقای فردی؟
سلام علیکم و رحمت‌الله
من از روزنامه «جهان‌صنعت» تماس می‌گیرم و قصد اصلی‌ام این است که حال و احوال این روزهای شما را جویا شوم؟
خیلی ممنون هستم. تشکر می‌کنم
ان‌شاءالله کسالت برطرف شده؟
بهتر هستم اما نه به طور کامل بیماری درمان نشده است. در مجموع الحمدالله، خوبم.
خب خدا را شکر، آقای فردی چند وقت پیش برای شما بزرگداشت گرفتند، چه حسی دارید که در زمان حیات از شخصیت شما تجلیل شده؟
والا من قصد ندارم در این رابطه صحبت کنم. من را معاف کنید.
چرا؟ یعنی به شما برخورده که برایتان بزرگداشت گرفتند؟
خیر؛ خیلی هم ممنونم ولی چون تا به حال در این رابطه صحبت نکردم، اجازه بدهید در حال حاضر هم صحبت نکنم.
ایرادی ندارد، هر طور شما بخواهید. مایلید کمی درباره کیهان بچه‌ها صحبت کنیم؟
نه، اجازه بدهید برای یک فرصت دیگر.
کیهان بچه‌ها که دیگر موردی ندارد، در این باره هم معذوریت دارید؟
نه، الان ضعف جسمانی دارم و خیلی حالم برای مصاحبه مناسب نیست.
بسیار خب، مزاحم نمی‌شوم. امیدوارم هر چه زودتر سلامتی‌تان را بازیابید؟
خیلی ممنون، واقعا معذرت می‌خواهم، ببخشید.