هنوز نمی‌دانم چرا ممنوع‌الفعالیت بودم

حسین زمان، خواننده موسیقی پاپ در نشست خبری کنسرت خود گفت: دوره دخالت‌ها، بر هم زدن کنسرت‌ها و پنجه‌بوکس کشیدن‌ها گذشته و دیگر نگران این رویدادها نیستم.
نشست خبری کنسرت حسین زمان دیروز دوشنبه ‏ ۲۴ تیر در سالن کنفرانس برج میلاد برگزار شد. زمان را در این نشست صابر جعفری رهبر ارکستر، پوریا مطلبی تهیه‌کننده همراهی می‌کردند. وی با اشاره به روزهای دشوار در موسیقی گفت که دوره دخالت‌های خشونتبار گذشته است، هر چند در روزهای آغازین فعالیت این برخوردها را تجربه کرده و این رفتارها به نوعی نمک اجراهای زنده بوده است.حسین زمان در ابتدای این نشست درباره سکوت هفده‌ساله خود گفت: دلیل اصلی این سکوت برای خودم هم خیلی مشخص نبوده و نیست. در این مدت از مراجع مختلف سوال می‌کردم، اما هیچکس پاسخ مشخصی به من نمی‌داد. مسوولان ارشاد همواره عنوان می‌کردند به ما دستور داده شده و ما هم باید این دستور را اجرا کنیم. اما حق خودم می‌دانستم فعالیت کنم. موسیقی پاپ بعد از انقلاب را من و دیگر همکارانمان زنده کردیم به همین خاطر در ۱۷ سال گذشته همیشه پیگیر گرفتن مجوز فعالیتم بودم.
این هنرمند افزود: مدیرکل وقت دفتر موسیقی وزارت ارشاد یعنی علی ترابی حدود یک سال و نیم پیش از من خواست به دیدارش بروم و گفت می‌خواهیم شما دوباره فعالیت کنید و پیگیر این موضوع خواهیم بود. از من خواستند چند تک‌آهنگ تولید کنم که اینچنین شد و قطعه‌ها مجوز گرفت. بعدش درخواست کنسرت دادم و با پیگیری بالاخره توانستم مجوز برگزاری کنسرتم را هم بگیرم. مجوزهای لازم را گرفته‌ام و امیدوارم تا روز اجرا مشکلی پیش نیاید.
او ادامه داد: وقتی سال ۱۳۷۵ فعالیت هنری در عرصه موسیقی را آغاز کردم، می‌دانستم موسیقی پاپ نیاز جامعه است و جوانان به این موسیقی نیاز دارند. در آن زمان موسیقی پاپ خیلی فرصت ابراز وجود نیافته بود و در آن زمان دوستان دیگری هم‌ مثل آقایان محمد اصفهانی، علیرضا عصار، قاسم افشار، خشایار اعتمادی و دیگران آمدند آثارشان را ارائه کردند و با استقبال خوبی مواجه شد.این هنرمند افزود: جالب است بدانید بالاترین تیراژ فروش آلبوم موسیقی پاپ مربوط به همان زمان است. آن زمان رکورد فروش یک میلیون و هفتصد هزار آلبوم ثبت شد. چنین رکوردی دیگر تکرارشدنی نیست. اما آرام‌آرام موسیقی دست کسانی افتاد که خیلی دلشان برای موسیقی نمی‌سوخت و بیشتر به فکر تجارت بودند. آنها پول و قدرت و نفوذ داشتند و همه چیز را در دست گرفتند. چون دلشان برای موسیقی نمی‌سوخت، در نهایت کار به اینجایی رسید که می‌بینیم.
این خواننده موسیقی پاپ درباره بازار موسیقی پاپ کنونی کشورمان گفت: نمی‌خواهم نام آنچه امروز به عنوان موسیقی پاپ در جریان است را مستهجن یا مبتذل بگذارم چون به هر شکل همین چیزی که امروز ارائه می‌شود هم مخاطب دارد و جامعه ما پذیرای این‌گونه از موسیقی‌هاست. برای عرضه موسیقی خوب در جامعه عرضه، باید فرهنگ‌سازی کرد. باید به کارهای خوب بها بدهیم. بگذاریم همه به شکل عادلانه از این فضا استفاده کنند نه اینکه افرادی با پشتوانه‌های قوی مالی، هر موقع و هر جا بخواهند اجرا کنند.
با افتخار در موسیقی پاپ فعالیت نکرده‌ام
صابر جعفری رهبر ارکستر گفت: اعلام می‌کنم در موسیقی پاپ فعالیتی نداشتم و بیشتر فعالیتم در ارکستر سمفونیک و موسیقی کلاسیک بود. با افتخار خواستم رهبر ارکستر آقای زمان باشم و خوشحالم ایشان هم این درخواست را پذیرفت. در ارکستر، ما نوازندگان با سابقه‌ای مانند بابک ریاحی‌پور و حسین شریفی و یک ارکستر زهی کامل را روی صحنه داریم. گروه سازهای پاپ را هم داریم که متشکل از جوانانی بااستعداد است. از آبان گذشته تمرین کردیم و به موسیقی پاپ مبتذل امروز کاری نداریم. اصلا نمی‌خواهیم با جریان رودخانه حرکت کنیم. تمام موسیقی ما زنده است و از هیچ ادوات موسیقی الکترونیک استفاده نکرده‌ایم.
صدا‌و‌سیما در تعالی موسیقی نقشی ندارد
او ادامه داد: اگر رسانه‌ها برای عرضه موسیقی خوب تلاش کنند، اگر گوش مردم به موسیقی خوب عادت کند، آگاهی مردم از موسیقی خوب بالا می‌رود و آرام‌آرام فضای کنونی دگرگون می‌شود. اما این روزها مهم‌ترین رسانه کشور یعنی صدا‌و‌سیما موسیقی درستی به مردم ارائه نمی‌کند و اصولا سیاست صدا‌و‌سیما سیاست تعالی‌بخشی به موسیقی نیست.زمان گفت: در چنین شرایطی وظیفه خود می‌دانم وسط بیایم و خطر کنم و آبرویم را گرو بگذارم. دیگران هم باید بیایند. در کنسرت سوم مرداد می‌خواهم بگویم موسیقی پاپ می‌تواند مبتنی بر ارزش‌های هنری ارائه شود. اگر مردم من را با این نگرش و این سبک و سیاق بخواهند، ادامه می‌دهم و اگر نخواهند کنار می‌روم.
هنر باید متعالی و متعهد باشد
این خواننده گفت: سعی می‌کنم خودم را با هنر متعالی تطبیق بدهم. اگر به استقبال مردم منجر شد، ادامه می‌دهم و اگر استقبال مردم را در پی نداشت، خودم را تغییر نمی‌دهم. نقش صدا‌و‌سیما در این کار خیلی مهم است.
او ادامه داد: تصمیم گرفتم طیف وسیعی از کارهایی که تاکنون خوانده‌ام را سوم مرداد اجرا کنم. تعدادی کار هست که خیلی قدیمی نیستند و در دوران جدایی خود از صحنه خوانده‌ام. سه ترانه هم هست که هنوز شنیده نشده و آنها را به عنوان کارهای جدید اجرا می‌کنم. دو قطعه از این کارها عاشقانه است.
هنوز با موسیقی پاپ دهه پنجاه فاصله داریم
این خواننده درباره علاقه‌اش به موسیقی پاپ دهه پنجاه گفت: هنوز با ملودی‌ها و ترانه‌های دهه پنجاه فاصله داریم. تصمیم ما در اواسط دهه هفتاد ادامه آن جریان موسیقی پاپ در دهه پنجاه بود. اصلاح آشفتگی که در موسیقی پاپ هست، کار یک نفر نیست. آخرین بار سال ۱۳۸۰ بود که در تهران کنسرت برگزار کردم. از آن زمان سال‌های زیادی گذشته است. قشر جوان امروزی شاید من را نشناسند. وقتی در جایی فریاد می‌زنید همه صدایتان را می‌شنوند. مدعی هستم اگر صدایم به گوش جوانان برسد، حتما خوششان می‌آید.
واروژان اسطوره من است
واروژان بتی است برای من در موسیقی پاپ. خیلی دوست دارم آنچه اجرا می‌کنیم نزدیک به آثار واروژان در دهه پنجاه باشد. موسیقی من کلام محور است. روی ترانه‌ها خیلی حساس هستم. نظر شخصی‌ام این است که هر ترانه باید پیامی برای مخاطب داشته باشد. مخالف کارهای طرب‌انگیز و شاد‌کننده نیستم.حسین زمان ادامه داد: با توجه به آنسامبل ارکستر و آنچه به عنوان ذهنیت خود از موسیقی ارائه دادم، امیدوارم در کنسرت پیش رو نوعی از موسیقی را که امروز به عنوان موسیقی واروژانی می‌شناسیم بشنویم، چون واروژان اسطوره موسیقی من در تمام زندگی بوده است.
قصد موج‌سواری ندارم و در مقابل مصادره انتخاباتی موضع خواهم گرفت
زمان تاکید کرد: نباید هر هنرمندی را که به واسطه هنرمند بودنش اظهار‌نظر اجتماعی می‌کند، سیاسی بدانیم. همه تلاشم را کرده‌ام فرصت اجرای موسیقی داشته باشم. قرعه به نام سوم مرداد ۱۳۹۸ افتاده است. کسانی که بخواهند موج‌سواری کنند این کار را می‌کنند. من قصد موج‌سواری ندارم.
او ادامه داد: با توجه به نزدیکی انتخابات پیش رو شاید این شائبه ایجاد شود که صدور مجوز برای من یک گام برای استفاده تبلیغاتی در انتخابات است، اما اگر از اسمم در کارهای انتخاباتی استفاده شود، قطعا موضع می‌گیرم. من کاملا مستقل فکر می‌کنم و هیچ‌یک از احزاب و گروه‌های سیاسی کاری برای من انجام نداده‌اند. در هیچ‌یک از دولت‌های گذشته از سال ۱۳۷۶ تاکنون گام مثبتی برای من برداشته نشد. در هیچ‌کدام از دولت‌ها چه اصولگرا و چه اصلاح‌طلب کاری برای من نکردند.
ایران را ترک نکرده و نخواهم کرد
حسین زمان درباره علت ماندنش در ایران گفت: اوایل سال ۱۳۵۷ در دانشگاه صنعتی اصفهان ‏درس می‌خواندم و ساواک من را گرفت و اجازه درس خواندن به من نداد. به آمریکا رفتم و اوضاع درس خواندنم در آمریکا هم خوب بود. جنگ که شد، برگشتم و درس را رها کردم و مستقیم به جبهه‌های جنگ رفتم. اگر می‌خواستم از ایران بروم همان زمان که درس می‌خواندم در آمریکا می‌ماندم. عشق به ایران و علاقه به ایران در خون من است و با وجود اینکه فرصتش را داشتم، هیچ وقت نخواستم از ایران بروم. با وقوع جنگ بر حسب وظیفه به جبهه اعزام شدم و تا پایان جنگ در جبهه ماندم. پس در شرایط سخت‌تر از گذشته هم در ایران خواهم ماند. در روزگاری نه‌چندان دور صدا‌و‌سیما تمایلی به پخش صدا و تصویر من نداشت امروز هم اگر آنها بخواهند من در صداو‌سیما حضور نخواهم یافت.