هوشیار خیام راوی موسیقی باروک شد

در آخرین شب جشنواره موسیقی فجر در تالار وحدت، هوشیار خیام با این توضیح که ریشه‌های موسیقی غرب و شرق بسیار عمیق‌تر از آن چیزی است که به نظر می‌رسد، اجرای خود را آغاز کرد. هوشیار خیام توضیحاتی به شکل مکتوب و شفاهی در اختیار مخاطبان قرار داد.
برنامه با توضیحات هوشیار خیام درباره‌‌ باخ آغاز شد و پس از آن، چهار قطعه‌ از این آهنگساز برجسته دوره باروک اجرا شد. اما بر‌خلاف اجراهای گذشته، خیام بر‌خلاف ترتیب بروشور منتشر شده قطعات را اجرا کرد بدین شکل که ابتدا قطعاتی از باخ را طبق لیست نواخت سپس در حالی که مخاطبان منتظر شنیدن قطعه‌ای از شوپن بودند او توضیحاتی درباره‌‌ کلود دبوسی ارائه داد و سپس «موومان از تصاویر» را اجرا کرد.
پس از اجرای قطعه دبوسی، هوشیار خیام توضیحاتی درباره تاثیر صدای پرندگان بر موسیقیدان‌ها و ساخته‌هایشان، قطعه «پرندگان غمگین از آینه‌ها» را از موریس راول نواخت که مورد توجه و استقبال تماشاگران قرار گرفت.
این آهنگساز و نوازنده پس از اجرای این قطعه سراغ شوپن رفت و نُکتورن می‌بمل ‌ماژور، اپوس ۵۵ – شماره ۲ را اجرا کرد. با پایان این قطعه هوشیار خیام درباره قطعه «هفت روز دریا» از ساخته‌های خودش توضیحاتی داد. این قطعه که منتخبی از آن اجرا شد مربوط به یک کار تصویری است و هوشیار خیام بخش‌هایی از این کار را اجرا کرد تا با تشویق تماشاگران مواجه شود.
پایان‌بخش برنامه امشب، قطعه‌ای به نام «ایقاعات» بود که بر اساس ادوار ایقاعی ساخته شده است. خیام با اشاره به شعر کلاسیک و موسیقی ذاتی آن، مفهوم ایقاع را برای حضار شرح داد و پس از این مقدمه قطعه ایقاعات را اجرا کرد.