پرسشی که ۲۵۰۰‌ سال بی‌جواب مانده است

ایسنا- سرپرست کاوش‌ در تپه سیلک گفت: دو هدف پژوهش و نمایش را در فصل سوم کاوش پیگیری می‌کنیم؛ دلایل متروکه شدن سیلک مهم‌ترین پرسش ما است و می‌خواهیم آثار قابل نمایش برای بازدیدکنندگان را حفظ کنیم و در آینده به‌ صورت پلکانی برای همه به‌ نمایش در آوریم.
این فصل از کاوش‌های سیلک، سومین مرحله از طرح بازنگری در این تپه باستانی است که از سال ۱۴۰۱ به سرپرستی دو باستان‌شناس، جبرئیل نوکنده (از موزه ملی ایران) و جواد حسین‌زاده (از دانشگاه کاشان و مدیر پایگاه میراث فرهنگی سیلک) آغاز شده است. طرح بازنگری در سیلک نخستین‌بار به پیشنهاد و بنیانگذاری روان‌شاد دکتر صادق ملک‌شهمیرزادی- باستان‌شناس، پیشکسوت و استاد دانشگاه تهران- ‌مطرح شد تا این محوطه که پس از کاوش‌های رومن گیریشمن- ‌باستان‌شناس فرانسوی- رها شده بود، سر و سامان بگیرد.
گریشمن سه فصل کاوش در سال‌های ۱۹۳۳، ۱۹۳۴ و ۱۹۳۷ میلادی در سیلک انجام داد و طرح بازنگری دکتر ملک‌شهمیرزادی به‌ دنبال پاسخ به پرسش‌های پژوهشی است که با رویکردهای جدیدتر نسبت به ۷۰سال پیش مطرح شده‌اند. دکتر ملک‌شهمیرزادی مرحله نخست این طرح را از سال ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۴ انجام داد و مرحله دوم آن به سرپرستی حسن فاضلی‌نشلی در سال‌های ۱۳۸۷ و ۱۳۸۸ ادامه یافت و حالا مرحله سوم این طرح اجرا می‌شود.
جواد حسین‌زاده که مشترک با جبرئیل نوکنده سرپرستی کاوش‌های سیلک را به عهده دارد، درباره مرحله سوم طرح بازنگری که با حضور گروهی در حدود ۲۰نفر از دانشگاه‌های کاشان، تهران، تربیت مدرس، شهید بهشتی، هنر اصفهان و دانشگاه نیشابور این روزها در حال انجام است، توضیح داد: پارسال و امسال روی دوره ششم سیلک (حدود ۲۸۰۰ تا ۲۶۰۰ سال پیش) که آخرین دوره استقرار در این محوطه است، کار کرده‌ایم و امیدواریم کار در سه سال آینده در این قسمت ادامه یابد.
او با اشاره به اینکه آثاری که از این دوره از زیر خاک بیرون آورده می‌شوند، برای بازدید عموم نگهداری خواهند شد، ادامه داد: آثار قابل نمایش، از باد و باران حفاظت خواهند شد و بعدها با ایجاد یک سقف ثابت، نورپردازی و تابلوهای راهنما، آماده‌سازی می‌شوند تا بازدید عمومی از آنها انجام شود.
حسین‌زاده بیان کرد: پیوستگی خوبی از ۸۰۰۰‌سال پیش تا ۲۵۰۰‌سال پیش در سیلک وجود دارد و یافته‌های خود را برای پاسخ به برخی پرسش‌های تازه با کمک روش‌ها و آزمایش‌هایی که قبلا نبودند، برای بازسازی شرایط اقتصادی، معیشتی، تکنولوژی و صنعت و همچنین بازسازی شرایط بازرگانی و تجارت و نیز ساختارهای سیاسی و اجتماعی بررسی می‌کنیم. اگر شد به بازسازی باورها، جهان‌بینی‌ها و آنچه به ‌عنوان فرهنگ از گذشته مردم می‌شناسیم، می‌پردازیم. امیدواریم به دو هدف
(پژوهش و نمایش) که در مرحله سوم طرح بازنگری داریم، دست یابیم. حسین‌زاده در پاسخ به این پرسش که آیا دلایل متروکه شدن و مهاجرت ساکنان سیلک در این کاوش‌ها بررسی خواهد شد، گفت: مهم‌ترین پرسش ما وقتی در دوره ششم سیلک کار می‌کنیم، این است که چرا سیلک متروک شد؟ دلایل مختلفی از اقلیمی و طبیعی تا مسائل فرهنگی در این ‌باره مطرح است. البته ما در سیلک آثاری از زوال و اینکه شرایط اقتصادی مردم بد شده باشد، نمی‌بینیم. از سوی دیگر، شواهد اقلیمی نشان می‌دهد بحران خاصی در منطقه نبوده است، چون ۱۰۰‌سال بعد، هخامنشیان ظهور و حدود ۲۰۰‌سال در اوج زیست کردند. سیلک در دوره ششم خیلی شکوفا بود، کارگاه داشتند، وضعیت قبرها و سفال‌ها خوب است و به ‌نظر نمی‌آید مردم در مضیقه بوده باشند حتی کارهای عام‌المنفعه انجام می‌دادند.
او ادامه داد: تصور ما این است که شاید برخی مسائل سیاسی و اجتماعی باعث متروک شدن سیلک شده یا این منطقه به‌ عنوان استقرارگاه، ظرفیت ادامه دادن نداشته است. فعلا نمی‌توان با دقت به این پرسش پاسخ داد تا همه اطلاعات را جمع‌آوری کنیم. نظر من این است که در این دوره یک اتفاق سیاسی ممکن است باعث متروک شدن سیلک شده باشد.
این باستان‌شناس در پاسخ به این پرسش که نشانه‌های رویدادهای سیاسی را چطور می‌توان در یافته‌های کاوش جست‌وجو کرد، گفت: این نشانه‌ها را به‌ شکل مستقیم در کاوش نمی‌توان پیدا کرد اما می‌توان به کمک یافته‌ها به استنباط رسید، مثلا می‌بینید شکوفایی منطقه تا حدود ۲۵۰۰‌سال پیش ادامه داشته است، یعنی دوره‌ای که کشور دچار تلاطم‌های سیاسی شد، زمانی که پادشاهی آشور از بین‌النهرین به ایران حمله کرد و کوروش و خاندان هخامنشی به فکر توسعه قلمروی خود بودند. شاید بتوان بین متروک شدن بسیاری از محوطه‌ها در این دوره با قلمروگشایی‌ها ارتباط برقرار کرد.
گفتنی است در کاوش‌های سیلک، مجموعه‌ای از کارگاه‌های صنعتی متعلق به دوره ششم سیلک (حدود ۲۸۰۰ تا ۲۶۰۰ سال پیش) شامل محل دفن دورریز کارگاه‌ها، ابزار و وسایل مرتبط با فعالیت‌های صنعتی پیدا شده است. صنعت فلزگری در این دوره تاریخی در ایران بسیار شکوفا بوده و در کشور، آثاری از خنجر تا تزئینات و زیورآلات، ابزار و یراق حیوانات در سکونتگاه‌ها و گورها پیدا شده است.