پرسش از چگونگی فرماندهی بخش‌خصوصی

یکم- این روزها مقام‌های دولتی که راه را برای ادامه فعالیت‌ها هموار نمی‌بینند و کارشان به سختی افتاده است به شکل‌های افراطی دست به دامان نهادهای مدنی مثل خانواده‌ها و بنگاه‌ها شده‌اند. به نظر می‌رسد باید در این‌باره درنگ کرد و پرسید چه شده است و راستی‌آزمایی کرد.
دوم- تازه‌ترین دست به دامن شدن‌های مقام‌های دولتی به خانواده‌ها و بنگاه‌ها چیست؟ به طور مثال خانم معصومه آقاپور، مشاور رییس‌جمهور در امور همکاری‌های اقتصادی در گفت‌وگو با اتاق ایران آنلاین گفته است: با توجه به پیامدها و آسیب‌های ناترازی بر فعالیت‌های اقتصادی، دولت چهاردهم، بخش‌خصوصی را فرمانده مدیریت ناترازی می‌داند. اینکه حرف قابل اعتنایی برای بخش‌خصوصی است و می‌توانند دنبال حرف ایشان را گرفته و از او بخواهند اختیارات فرمانده شدن به بخش‌خصوصی در ناترازی‌ها را بدهد.
سوم- دیگر چه کسی کمک خواسته است؟ وزیر نیرو نیز گفته است من هرچه در توانم بود برای تامین برق و ایجاد تعادل در عرضه و تقاضا انجام داده‌ام و از مردم می‌خواهم کمک کنند. خب این هم حرف درستی است. بله اما چرا وقتی دولت به بن‌بست اداری یک بخش از مسائل می‌رسد از مردم کمک می‌خواهد و در بقیه موارد کاری با مردم ندارد.
چهارم- آیا مردم و بنگاه‌ها تمایل دارند به دولت کمک کنند؟ واقعیت این است که بخش‌خصوصی شاید حاضر باشد به شرط اینکه اختیارات در دسترس مدیران دولت در بخش‌های گوناگون را به آنها تفویض کند و آنها کار را در دست بگیرند. به‌طور مثال می‌توان از بخش‌خصوصی خواست که کار توزیع سوخت را با اختیارات کافی در دست بگیرد و شرط کند که دخالت نهادهای حاکمیتی حذف شوند.