24 - 07 - 2024
پرهیز از تصدیگری
گرو مسکن- بازار مسکن ایران طی سالهای اخیر با مشکلات زیادی مواجه بوده است که اصلیترین آنها افزایش شدید قیمتها است؛ موضوعی که از تورم عمومی ناشی میشود. دولت چهاردهم با درک اهمیت و ضرورت رفع این مشکلات، این امکان را خواهد داشت تا راهکارهای مختلفی را برای ساماندهی بازار مسکن ارائه کند.
یکی از اصلیترین راهکارهای پیشروی دولت چهاردهم برای ساماندهی بازار مسکن، افزایش تولید واحدهای مسکونی است. دولت میتواند با ارائه تسهیلات و مشوقهای مختلف به سازندگان، تولید مسکن را افزایش دهد. این تسهیلات شامل اعطای وامهای کمبهره، کاهش هزینههای صدور پروانه ساخت و تخفیفهای مالیاتی برای سازندگان مسکن هستند.
دولت چهاردهم همچنین این فرصت را دارد تا با اجرای سیاستهای کلان اقتصادی به دنبال کنترل تورم و بهبود قدرت خرید مردم باشد. این سیاستها میتوانند شامل مدیریت نقدینگی، کاهش نرخ بهره بانکی و کنترل هزینههای دولتی شوند. با کاهش تورم، قدرت خرید مردم افزایش یافته و امکان خرید مسکن برای اقشار بیشتری فراهم خواهد شد.
یکی دیگر از راهکارهای مهم پیشروی دولت چهاردهم، اصلاح نظام مالیاتی در بخش مسکن است. دولت میتواند با هدف کاهش تقاضای سوداگری و سرمایهگذاری غیرمولد در بازار مسکن، مالیات بر خانههای خالی و معاملات مسکن را افزایش دهد. این اقدام قابلیت آن را دارد که منجر به افزایش عرضه مسکن و کاهش قیمتها شود.
از سویی دولت چهاردهم میتواند به منظور حمایت از اجارهنشینان و ساماندهی بازار اجاره، به توسعه نظام اجارهداری حرفهای بپردازد. این نظام شامل ایجاد نهادهای اجارهداری حرفهای و ارائه تسهیلات به مالکان برای ترغیب به اجاره دادن واحدهای مسکونی است. همچنین دولت باید با تنظیم قراردادهای اجاره استاندارد و نظارت بر قیمتهای اجاره، به دنبال کاهش فشار بر اجارهنشینان باشد.
دولت چهاردهم با تشویق به استفاده از فناوریهای نوین در ساختوساز، این امکان را دارد که به دنبال کاهش هزینههای ساخت و افزایش سرعت ساخت مسکن باشد. این فناوریها شامل استفاده از مصالح ساختمانی جدید، روشهای نوین ساختوساز و بهرهگیری از سیستمهای مدیریت هوشمند در پروژههای ساختمانی میشوند.همچنین باید توجه داشت که توسعه زیرساختهای شهری از جمله شبکههای حملونقل، آب، برق و گاز از دیگر راهکارهای دولت چهاردهم برای ساماندهی بازار مسکن هستند. با توسعه این زیرساختها، امکان ساختوساز در مناطق جدید و کمتوسعه یافته فراهم شده و فشار بر مناطق شهری کاهش خواهد یافت.
دولت چهاردهم میتواند با ارائه برنامههای حمایتی ویژه به اقشار آسیبپذیر از جمله تسهیلات ویژه برای خرید مسکن و ارائه مسکن اجتماعی، به دنبال بهبود وضعیت مسکن این اقشار باشد؛ برنامههایی که شامل ارائه وامهای کمبهره، مسکن ارزانقیمت و کمکهای نقدی برای پرداخت پیشپرداخت مسکن میشوند.
با اجرای این راهکارها، دولت چهاردهم میتواند قدم در راه رفع موانع ساماندهی بازار مسکن و کاهش مشکلات ناشی از گرانی و تورم عمومی بردارد. افزایش تولید مسکن، کنترل تورم، اصلاح نظام مالیاتی، توسعه نظام اجارهداری حرفهای، استفاده از فناوریهای نوین، توسعه زیرساختهای شهری و حمایت از اقشار آسیبپذیر از جمله اقدامات مهمی است که میتواند به بهبود وضعیت بازار مسکن ایران کمک کند.
در همین خصوص عباس جهانبخش عضوهیات علمی دانشگاه گفت: بهترین روش برای مدیریت حوزه مسکن در کشور، ارائه خدمات روبنایی و فراهم کردن زیرساختها از جمله عرضه زمین برای تسهیل ساخت مسکن است. دولت چهاردهم در حالی کار خود را آغاز میکند که مساله مسکن هنوز یکی از مسائل حل نشده کشور است. اما دولت کولهباری از تجربه سالهای قبل را در این حوزه دارد. از بین این تجربهها میتوان به مسکن مهر، طرح پاک و در نهایت عرضه زمین و مردمیسازی اشاره کرد. آخرین تجربه طرحهای دولتی در این زمینه، نهضت ملی مسکن است که در این خصوص عباس جهانبخش، کارشناس مسکن و عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان در گفتوگو با ایسنا به بررسی آن میپردازد.
عباس جهانبخش، عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان درخصوص راهکار برونرفت دولت چهاردهم از بحران مسکن گفت: دولتهای گذشته، مدلهای مختلفی از شیوههای متفاوت برای حل بحران مسکن را استفاده کردهاند. از مدل انحصار زمین شهری و در نتیجه گران کردن شهر و مسکن مهر تا مدل واگذاری زمین برای ساخت خانههای یک طبقه در نهضت ملی مسکن از انواع شیوههایی بوده که در این سالها مورد استفاده قرار گرفته است.
او ادامه داد در نتیجه همه این تجربیاتی که در این سالها کسب شده، بیشترین سرعت ساخت مربوط به شیوه واگذاری زمین به مردم و مردمیسازی مسکن بوده است، مدلی که دولت سیزدهم با عملگرایی به آن رسید، در حالی که معادلات نظری حرکت به سمت مردمیسازی را درست نمیدانست. اما در عمل بود که دولت متوجه شد، هر چه در ساخت مسکن ورود نکند، مردم رضایت بیشتری دارند و محلی برای اختلاف بین مردم، پیمانکار و نارضایتی از دولت ایجاد نمیشود چون اگر یکی از طرفین به تعهد خود عمل نکند، دولت باید پاسخگو باشد.
این کارشناس اقتصادی درخصوص بهترین مدل تولید مسکن برای گذر از بحران این روزهای مسکن اظهار کرد: بهترین روش فراهم کردن زیرساختها و ارائه خدمات روبنایی از جمله عرضه زمین برای مردمیسازی است. البته نیاز است یک وجه جمعی وجود داشته باشد. آقای عبدالعلیزاده در زمان وزارت اعتقاد داشتند، نباید به محدوده شهرها حتی یک وجب اضافه شود تا شهر گران شده و از مهاجرت به آنها جلوگیری شود. بالطبع، این یک روش است ولی در مقابل آن میتوان خانه خوب با قابلیت تولید و اشتغال را در مناطقی که از منظر آمایش سرزمینی مناسب هستند، اعطا کرد تا تقاضای مهاجرت به شهرهای بزرگ پایین بیاید. یعنی به جای آنکه زندگی در شهرهای بزرگ را گران کنیم تا به آنها مهاجرت نشود، میتوان در دیگر مناطق کشور جذابیتهای بیشتری ایجاد کرد تا نیاز به مهاجرت به شهرهای بزرگ وجود نداشته باشد. دولت سیزدهم نیز با همین نگاه در «بنیاد مسکن» به دنبال جذابیتهایی از این دست و در نتیجه مهاجرت معکوس بود.
عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان درباره چگونگی ایجاد شهرهای جذاب جدید در دولت سیزدهم توسط بنیاد مسکن بیان کرد: دولت سیزدهم قول ساخت یکمیلیون واحد روستایی را داد و شورای عالی مسکن نیز مصوب کرده بود تا جای ممکن، این مسکنها معیشتمحور باشند. به بیان دیگر، به جای آنکه روستا را به یک شهر کوچک تبدیل کنند، امکانات تولید صنایع کوچکمقیاس، دامی، زراعی و باغی را در روستاها نگیرند. به عنوان نمونه میتوان به روستای قشلاق زنجان اشاره کرد که در آن منطقه، عرضه خانههایی با متراژ ۴۵۰ متری انجام شد. همچنین مسیر دامی از مسیر انسانی جدا شد که در نتیجه آن امروز چندهزار راس دام در این منطقه وجود دارد و آنجا خوشنشین نشده است. شرایط به گونهای بوده که در این روستا امروز کسی جویای شغل نیست و همگی راضی هستند. دیگر روستاها نیز بهتر است از همین مسیر بگذرند. این کارشناس مسکن در ادامه تاکید کرد: پیشنهاد میشود، دولت هرگز به سمت تصدیگری مسکن نرود. زمین را به مردم واگذار کند و خود در نقش تسهیلگر و ناظر ظاهر شود. در آخر نیز به جای آنکه جذابیت را از کلانشهرها با گران کردن، بگیرد. گیرایی زیست مناطقی که براساس آمایش سرزمینی برای ساخت مناسب هستند را بالا برده تا مهاجرت به کلانشهرها کاهش پیدا کند چون براساس آمارها گران کردن شهرها عامل جلوگیری از مهاجرت به آنها نشد. در حالی که همین گران کردن شهرها پیامدهای منفی مانند سختی زندگی مردم، بالا رفتن سن ازدواج، ایجاد بیعدالتی، ایجاد مشکلات فرهنگی و حاشیهنشینی را ایجاد کرد. با همه این مواردی که بیان شد میتوان نتجیه گرفت، تنها راهکار ایجاد شغل به شکل اشتغال کوچکمقیاس و مردم پایه برای شهرهای کوچک است که جذابیت در این شهرها ایجاد کرده و آنها را مولد میکند.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد