پرواز رئال ،سقوط اتلتیکو

حمیدرضا صدر به دیدار رفت نیمه‌نهایی ۲۰۱۷ لیگ قهرمانان بین دو همشهری مادرید پرداخته به سقوط اتلتیکو و پرواز رئال… طرفداران اتلتیکو مادرید طی سال‌های اخیر یکی از شعارهایشان را بیش از گذشته بر زبان جاری کرده‌اند؛ شعاری با متن «بازیکنان، بازیکنان، ما اینجا اومدیم تا ببریم، بزار اون وایکینگ‌ها بدونن کی حاکم پایتخته… ما یعنی اتلتیکو و وایکینگ‌ها هم یعنی رئال‌مادرید.»
آنها این شعار را طی سال‌های اخیر بارها از ته دل فریاد زده‌اند. پس از فتح جام حذفی ۲۰۱۳ با پیروزی برابر رئال در برنابئو، پس از قهرمانی لیگ در ۲۰۱۴، پس از له کردن چهار بر صفر رئال در لیگ در ۲۰۱۵، پس از گل آنتوان گریزمان در همین فصل که پیروزی را از رئال گرفت و رویای قرار گرفتن در کورس قهرمانی را به اتلتیکو بازگرداند. لشگر سیمونه، برنابئو را در لیگ باز هم بی‌شکست ترک کرده و پیش از آن هم در سه بازی آخر لیگ در آن کارزار پیروز شده بود. ماموریتی که هیچ تیم در لیگ آن را انجام نداده. غرور اتلتیکویی‌ها برابر رئالی‌ها احیا شده بود. هرچه باشد طی چهار فصل اخیر در اسپانیا پرواز کرده‌اند: یک جام حذفی، یک قهرمانی لیگ، یک سوپر کاپ.
اما قصه اروپایی دو تیم جور دیگری روایت شده. با متنی نوشته شده توسط رئال و با نمایشی اجرا شده توسط رئال. وقتی سوت پایان اولین دیدار دو تیم در نیمه‌نهایی ۲۰۱۷-۲۰۱۶ کشیده شد طرفداران رئال بنری را در جبهه شمالی برنابئو بالا بردند. روی آن بنر نوشته شده بود: بگو چه حالی داری. طرفداران اتلتیکو، آنهایی که هنوز سکوها را ترک نکرده بودند نگاه می‌کردند. نگاه و فقط نگاه. لشگر آنها برای چهارمین سال پیاپی در اروپا برابر رئال قرار گرفته و برای چهارمین سال پیاپی مغلوب شده بود. آنها این بار هم- احتمالا در آخرین فصل حضور سیمونه روی نیمکت‌شان- نتواسته بودند وایکینگ‌ها را در لیگ قهرمانان به زانو درآورند. هیچ تیمی طی سال‌های اخیر نتوانسته مردان سیمونه را در اروپا حذف کند. هیچ تیمی جز آنها، جز رئالی‌ها، جز وایکینگ‌ها.
گابی پیش از دیدار رفت اروپایی نیمه‌نهایی این فصل گفته بود دو بازی تا سومین فینال طی چهار سال فاصله داریم ولی نمایش‌مان باید کامل باشد اما نمایش‌شان کامل نبود. کریستیانو رونالدو آنجا بود تا نمایش خود را کامل کند.Bicho – لقبی که برخی رسانه‌های اسپانیایی به رونالدو به معنی هیولا داده‌اند- آنجا بود تا هت‌تریک چهل‌ودومش را با پیراهن رئال ثبت کند تا ۳۹۹ گل در ۳۸۹ بازی زده باشد. او که در مرحله پیش پنج بار دروازه بایرن مونیخ را فتح کرده بود، این بار سه گل زد، آن هم در ۳۲ سالگی. ۱۱ گل اخیر رئال در همه رقابت‌ها در نیمه دوم زده شده بودند ولی رونالدو این بار خیلی زود دروازه اتلتیکو را گشود. زودتر از آنچه رئالی‌های خوشبین تصور می‌کردند. او گل اولش را در دقیقه ۱۰ زد و گل سومش را در دقیقه ۸۶ و مردان سیمونه طی ۷۶ دقیقه میان این دو گل نه‌تنها یک گل دیگر خوردند بلکه یک شوت راهی دروازه رئال کردند، فقط یک شوت که بدترین رکوردشان در این فصل بود.
رئال طی ۵۸ بازی آخرش در همه رقابت‌ها دروازه‌ها را گشوده بود ولی طی ۱۶ دیدار آخر فقط در یک دیدار دروازه‌اش را حفظ کرده بود. آنها در لیگ پنجمین دفاع را معرفی کرده‌اند: پشت سر اتلتیکو، ویارئال، بارسا و بیلبائو. اتلتیکو که سه گل از رئال دریافت کرد با ۲۵ گل خورده بهترین دفاع لیگ را معرفی کرده بود. آنها طی همه دیدارهای پلی‌آف لیگ قهرمانان این سال‌ها هم فقط ۲۰ گل دریافت کرده بودند ولی ۹ گل آن برابر رئال بوده. رئال در لیگ قهرمانان این فصل طی همه بازی‌هاش هم گل زده بود و هم گل خورده بود، ولی نه اینجا، نه این بار، نه امشب. نه برابر اتلتیکو…
سوت پایان که کشیده شد پایان فینال لیگ قهرمانان ۲۰۱۴ در لیسبون را دوره کردیم. همان دیداری که رئال در پایانش برای دهمین بار قهرمان اروپا شده بود. همان دیداری که سرجیو راموس شعار «سرخپوست‌ها خوب می‌دونن چرا نمی‌تونن» را سر داد. «سرخپوست‌ها» همان اتلتیکویی‌ها بودند. او آنها را با لقب‌شان در اسپانیا خطاب کرده بود. ولی با خفت ولی با خواری. با شکست. شکست تلخ لیسبون دو سال بعد با فینال لیگ قهرمانان ۲۰۱۶ در میلان گره خورد. با ضربه پنالتی از دست رفته خوان‌فران، با شکستی دیگر، با حسرتی دیگر. حالا اتلتیکو ۲۰۱۷ در همین دیدار اول نیمه‌نهایی برابر وایکینگ‌ها حذف شده که حرف آخر هم نیست، نیست و از آن عذاب‌آورتر، شکنجه سپری کردن ۹۰ دقیقه دیدار برگشت در ویسنته کالدرون هم خودنمایی می‌کند.
رقابت‌های اروپایی برای دو باشگاه دو چهره به کلی متفاوت داشته. رئال ۱۱ بار قهرمان شده و اتلتیکو در سه فینال زانو زده. بخشی از هویت رئال طی درخشش‌های اروپایی‌اش شکل گرفته در حالی که اتلتیکو را با فرصت‌های از کف رفته اروپایی به یاد می‌آورند. با گل دقیقه ۱۲۰‌هانس شوارتزنبگ بایرنی در واپسین لحظات وقت اضافی فینال ۱۹۷۴ که جام قهرمانی را از دست‌های اتلتیکو که با یک گل جلو بود، بیرون کشید و آنها در بازی تکراری چهار بر صفر شکست خوردند. با گل دقیقه ۹۳ سرجیو راموس رئال در آخرین ثانیه‌های فینال ۲۰۱۴ که باز هم جام قهرمانی را از دست‌های اتلتیکو که با یک گل جلو بود بیرون کشید و آنها در پایان وقت اضافی چهار بر یک له شده بودند. نفرین اروپایی اتلتیکو ادامه یافته تا نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان ۲۰۱۷، تا سپری کردن شبی تلخ در برنابئو.
حالا رئال پس از ۱۹۵۸ به دوگانه/ دوبل طلایی نزدیک شده: هم قهرمانی اروپا و هم قهرمانی لالیگا. حال زیدان در یک قدمی دو قهرمانی پیاپی اروپا قرار گرفته، در آستانه قرار گرفتن در معبد بزرگان، جایی کنار خوزه ویالانگا رئالی، آریگو ساچی، دیتمار کرامر، باب پیسلی، رینوس میشل، هلنیو هررا، بلا گاتمن و برایان کلاف.