21 - 06 - 2017
پرویز تناولی و شیرهای ایران
نمایشگاه «پرویز تناولی و شیرهای ایران» ۱۱ تیرماه در موزه هنرهای معاصر افتتاح می‌شود و آثار این هنرمند به‌مدت دوماه در معرض دید علاقه‌مندان خواهد بود.
به‌مناسبت تشریح فعالیت‌های این نمایشگاه دوشنبه، ۲۹ خردادماه نشستی در موزه هنرهای معاصر برگزار شد.
در ابتدای این نشست، علی‌محمد زارع، سرپرست موزه هنرهای معاصر تهران- گفت: بی‌شک این نمایشگاه یکی از بهترین نمایشگاه‌های موزه است، چراکه حاصل سال‌ها تفکر در حوزه ادبیات و فلسفه است. ما تمام تلاش‌مان را خواهیم کرد که نمایشگاه به خوبی برگزار شود.
در ادامه، محمدرضا کارگر، مدیرکل اداره موزه‌ها و اموال منقول تاریخی- اظهار کرد: در آستانه یک اتفاق بزرگ قرار گرفته‌ایم و شاهد این هستیم که پرویز تناولی که به حق جزو سرمایه‌های اجتماعی ماست، مانند همه کارهایش، ایده‌ای نو و خلاقانه را ارائه و هنر خود را ریشه‌یابی کرده است. یک هنرمند همیشه در متن تمدن خودش ریشه دارد و هر اثری که خلق می‌کند در چارچوب این تمدن است. برای ما مهم بود که به تجلی این اندیشه کمک کنیم.
او ادامه داد: موزه ملی ایران نیز در این زمینه اعلام همکاری کرد و قرار شد آثار با ارزشی را به این نمایشگاه بیاورد. قرار است این نمایشگاه بیان واقعیت داشته باشد و مردم یک باور را از گذشته‌های دور تا امروز مشاهده کنند و به اهدافی که تناولی مد‌نظر دارد، برسند.
کارگر با بیان اینکه این‌گونه فعالیت‌ها کمک می‌کند ایده‌های جدید شکل بگیرد، گفت: من همین‌جا اعلام می‌کنم که سازمان میراث فرهنگی آمادگی دارد آثارش را در قالب نمایشگاه‌های مختلف با ایده‌های مختلف در تمام موزه‌های کشور به‌نمایش درآورد.
سپس پرویز تناولی، هنرمند مجسمه‌ساز اظهار کرد: این نمایشگاه یکی از رویاهای ۵۰ سال گذشته من بود. از همان زمان که با اهمیت «شیر» در فرهنگ ایران آشنا شدم، کارم را با شمایل حضرت علی (ع) و شیر آغاز کردم و بعد به منابع دیگری برخوردم که اهمیت شیر را در فرهنگ ایرانی به من بیشتر نشان داد.
او ادامه داد: هیچ‌گاه از تحقیق درباره شیر فروگذار نکردم و به هر موزه و مکانی که رفتم، در این زمینه پژوهش کردم. نقش شیر از آیین‌های باستانی ما تا امروز وجود داشته است و حیف بود از نظر جوان‌های ما پنهان بماند و اثرگذار نباشد.
تناولی گفت: من هرچه در هنرم برداشت کردم، در این کشور بوده است. منابع الهام این کشور آنقدر غنی است که من به سطح کار هم نرسیدم، چه برسد به عمق. ما دو نماد خیلی باستانی داریم که جاودانه مانده‌اند؛ شیر و سرو. هیچ فرهنگ دیگری را نمی‌شناسم که نمادهایش اینقدر مستمر، دائمی و زنده باشند.
این هنرمند افزود: اینکه هنرمندی آثارش را با هنر پنج‌هزار ساله کشورش به‌نمایش درآورد، کار منحصربه‌فردی است.
بهزاد حاتم، دبیر این نمایشگاه نیز در این نشست اظهار کرد: این یک نمایشگاه هنری نیست و ما فرصت خوبی داریم تا وجه مهمی از تناولی را بشناسیم. او نقش مهم فرهنگی ایفا کرده و آن جمع‌آوری فرهنگ‌های دور این مملکت است. کار او شبیه کاری است که فردوسی انجام داده است. تناولی تمام چیزهایی را که مردم از آنها خسته شده و دور ریخته‌اند، جمع‌آوری کرده و سیر زیبایی‌شناسی ایرانی را دنبال کرده است.
او با بیان اینکه تناولی مثل یک پالایشگاه فرهنگی کار کرده است، ادامه داد: در این نمایشگاه می‌بینیم که او از کارهای ساده مردم معمولی هم برداشت کرده و آن را به یک اثر هنری با فرهنگ بالا تبدیل کرده است. به همین دلیل است که می‌گویم این نمایشگاه هنری نیست بلکه فرهنگی است.
در این بخش، کارگر درباره آثار باستانی که قرار است در این نمایشگاه به‌نمایش درآید، توضیح داد: ۲۷ اثر مربوط به هزاره سوم پیش از میلاد از جیرفت است که چند اثر از آنها در نمایشگاه‌های خارجی است که امیدواریم تا زمان نمایشگاه به ایران بازگردند، وگرنه آثاری هستند که می‌توانیم آنها را جایگزین کنیم. بخشی از این آثار در موزه ملی، بخشی در موزه رضا عباسی و بخشی در استان‌ها بودند.
تناولی نیز توضیح داد: آثار من در این نمایشگاه، ۱۵۰ قطعه است که قدیمی‌ترین آنها متعلق به سال ۱۳۴۰ و یک نقاشی شیر است. من در سال‌های ۱۳۴۰ و ۱۳۴۱ شیرهای زیادی ساختم که فروش رفتند و در حال حاضر در اختیارم نیستند اما عکس برخی از آنها در نمایشگاه خواهد بود.
او با اشاره به کتابی که قرار است همزمان با افتتاح این نمایشگاه رونمایی شود، ادامه داد: ما آثار باستانی موزه‌ها را مرور کردیم و لیست آنها را به یک ایران‌شناس موزه بریتانیا دادیم که درباره تمام آنها مقاله نوشته و تاریخ شیر را از هزاره سوم پیش از میلاد بررسی کرده است.
این هنرمند گفت: من در دوران کودکی، در تعزیه‌ها و شبیه‌خوانی‌ها می‌دیدیم مردی در لباس شیر است و دوست داشتم درباره آن بدانم. بعدها متوجه شدم مردم ایران چقدر شیر را دوست دارند و به آن احترام می‌گذارند.
به طوری که تصاویر مذهبی حضرت
علی (ع) در کنار شیر یا تصاویر شیر به‌تنهایی را می‌توانیم در خانه و محل کارشان ببینیم.
او اظهار کرد: شیرهای من در گذر زمان تحول زیادی پیدا کردند و روز به روز بزرگ‌تر شدند. بزرگ‌ترین آنها را سال گذشته تمام کردم. می‌توان گفت در ۲۰ سال گذشته، بیشترین شیر را ساختم.
بزرگ‌ترین شیر من، سه تن وزن دارد و ابعاد آن سه متر در دو متر در عرض یک متر است. بسیاری از آثار نیز برای اولین بار در این نمایشگاه به‌نمایش درمی‌آیند.
تناولی در پاسخ به این پرسش که آیا تمایل دارد یکی از شیرهایش در سطح شهر نصب شود، گفت: زیاد اشتیاقی به این کار ندارم. مجسمه‌های شهری ما اسف‌بارند و نمی‌دانم برگرفته از کجا هستند اما اگر جا و مکان مناسبی باشد چراکه نه.
در ادامه کارگر توضیح داد: برخی از این آثار باستانی که قرار است به‌نمایش درآیند، کم و محدود دیده شده‌اند.
سپس تناولی بیان کرد: ما به‌دلیل اینکه می‌خواهیم نمایشگاه‌هایمان را در دنیا بچرخانیم، سراغ افرادی رفتیم که تخصص و نام جهانی دارند. در کتاب، به‌جز سوسن بابایی، از محقق دیگری استفاده نکردیم.
او تأکید کرد: هنوز حق مطلب ادا نشده و جا دارد درباره شیرها کار شود.
این هنرمند که قصد دارد، تعدادی از آثار کلکسیون شیرهایش را در کنار آثار تولیدی‌اش در این نمایشگاه ارائه کند، اظهار کرد: از کلکسیونم، آثار زیادی در این نمایشگاه وجود دارد، به ویژه ۳۶ قالیچه شیری که از ۴۰ سال پیش آنها را جمع‌آوری کرده‌ام. قفل و اشیای دیگری به‌شکل شیر به‌نمایش درمی‌آیند.
او با بیان اینکه ما در گذشته دو نوع هنرمند درباری و عامیانه داشتیم، گفت: به هنرمندان عامیانه هیچ‌گاه توجهی نشده اما من از بدو زندگی‌ام به سراغ آنهایی رفته‌ام که امروز نام سقاخانه‌ای بر آنها گذاشته می‌شود.در این نشست اعلام شد که در نمایشگاه «پرویز تناولی و شیرهای ایرانی» ۱۴۷ اثر تولیدی از تناولی، ۱۵۳ اثر از مجموعه او شامل فرش، قفل، شیر آب و پوستر، ۶۳ اثر به امانت از مکان‌های مختلف، ۲۷ اثر از موزه ملی، پنج اثر از موزه هنرهای معاصر و ۱۰ اثر از موزه رضا عباسی، سه اثر از موزه نقاشی پشت شیشه، یک اثر از سوسن بابایی، سه اثر از آقای خرازی و ۱۴ اثر از ملک مدنی به‌نمایش درمی‌آیند.
همچنین در روز افتتاحیه، فیلم ۳۰ دقیقه‌ای سروناز علم‌بیگی درباره پرویز تناولی نمایش داده می‌شود.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد