پله آخر

مهمان امروز: علی مصفا

علی مصفا در سال ۱۳۴۵ در تهران متولد شد. وی فرزند مظاهر مصفا و دکتر امیر بانو کریمی است.
وی در سال ۱۳۷۰ با بازی در فیلم امید به کارگردانی حبیب کاوش بازیگری سینما را آغاز کرد اما با حضور در فیلم پری موفق شد جایزه بهترین بازیگر نقش دوم را از سیزدهمین جشنواره فیلم فجر به دست آورد. علی مصفا برای بازی در فیلم‌های لیلا و پارتی کاندیدای دریافت جایزه شد. وی در سال ۱۳۸۰ با بازی در مجموعه کیف انگلیسی بازیگری در مجموعه تلویزیونی را تجربه کرد. علی مصفا دو فیلم بلندش را با نام‌های سیمای زنی در دوردست و پله آخر را با حضور لیلا حاتمی کارگردانی کرد.علی مصفا در یادداشتی در مجله ۲۴ درباره پله آخر نوشته: فیلمنامه پله آخر را هفت سال پیش نوشتم اما برای ساختنش به هر دری زدم نشد؛ دوستان تهیه‌کننده هرچند فیلمنامه را دوست داشتند اما هر کدام به نوبت، بعد از هفت، هشت ماه کنار می‌کشیدند تا اینکه بالاخره تصمیم گرفتم خودم پولی جور کنم و به معنای واقعی کلمه فیلم را مستقل بسازم. چاره‌ای نداشتم جز اینکه از تمام امکانات استفاده و بلکه سوء‌استفاده کنم. مجبور شدم نقش اول مرد را خودم بازی کنم و هنوز هم از این بابت دلخورم اما نقش اول زن از ابتدا برای لیلا حاتمی نوشته شده بود. خلاصه طی ۳۷ جلسه فیلمبرداری کار تمام شد و هنوز هم درگیر مونتاژ و صداگذاری آن هستیم. وسوسه ساخت این فیلم مثل مرضی به جانم افتاده بود و دست‌بردار نبود. برای همین نتیجه کار هر چه باشد خوشحالم که بالاخره از درگیری فکری ساخت این فیلمنامه خلاص شدم. حالا بعد از هفت سال، بالاخره فکرم آزاد شده و روانم آسوده است. به گمانم فیلم ساختن گران‌ترین روان‌درمانی روزگار ماست.

قسمتی از دیالوگ فیلم:
– دکتر: یادته یه سال توو تفرش خسرو اومد مرخصی خونه مامان‌جون؟… صب اون روزی که میخواست برگرده پادگان تو بهش گفتی: یه وقت گوله نخوری بمیری !… همونجا آرزو کردم کاشکی خسرو بمیره !… گاهی وقتا فک می‌کنم کاشکی منم اونشب اونقدر زیر بارون وایمیستادم تا بمیرم!
+ لیلی: شبیه آخر داستان من شد که واسه خسرو تعریف کرده بودم… آخر داستان منم تو میمردی… از عشق من!
– یه چیزی هست که باید بهت بگم لیلی…
+ خدافظ…