پیکر یدالله صمدی کارگردان سینمای ایران راهی خانه ابدی شد

پیکر یدالله صمدی کارگردان، تهیه‌کننده و نویسنده پیشکسوت سینمای ایران صبح جمعه با حضور بازیگران و اهالی تئاتر و سینما و تلویزیون از خانه سینما تشییع و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) به خاک سپرده شد.
در ابتدای مراسم تشییع پیکر یدالله صمدی کامران ملکی گفت: «از امروز درها، دیوارها، پله و همه اجزای این خانه دلتنگ خواهد بود دلتنگ مرد و مدیری از جنس سینما.»
او اضافه کرد: «سینمای ما از امروز حسرت خواهد خورد که یکی از شریف‌ترین تهیه‌کنندگان و سینماگران ایران را دیگر نخواهد داشت اما حافظه مردم فراموش نخواهد کرد کارهای شایسته و لبخندی که او بر لبان مردمان نشاند.»
ستاره اسکندری از بازیگران سینما و تلویزیون دیگر سخنران این مراسم بود که قطعه‌ای ادبی قرائت کرد.
او یدالله صمدی را «عمو یدی همه» خواند و گفت: «آن آسمان‌های پر از پولک، آن شاخساران پر از یاس، آن خانه‌های تکیه داده در حفاظ سبز پیچک‌ها به یکدیگر، آن کوچه‌های گیج از عطر اقاقی‌ها، آن روزها که همه کنار هم خنده‌ها و بغض‌هایمان را تقسیم می‌کردیم آن روزها همه رفته‌اند.»
این هنرمند اضافه کرد: «آن روزها که با اتوبوس شما از ایستگاه پیاده می‌شدیم و درب آپارتمان شماره ۱۳ باز بود و نور دوستی رد می‌شد از پشت پرده‌های توری آن خانه‌، آن روزها رفتند، آن روزها که هنوز در شتابزدگی روزگار، هیاهوی خاکستری، معجزه خنده، گم نشده بود، بانوی من، ماه سارایی بود که عاشق و برای عشق جان می‌داد.»
اسکندری ادامه داد: «آن روزها رفتند …آن روزهای افسانه‌ای رویایی آن روزها که خاک خاک بود و هیچ‌کس خس و خاشاک نبود و ساوالان بر جای می‌ماند استوار با غیرت مردانه‌اش، آن روزها در تابش خورشید گم شدند در ازدحام خیابان‌های بی‌بازگشت، این روزها همه ما تنها شدیم، تنها، شما چرا چشمان‌تان به در‌ به انتظار دیداری ماند.»
این هنرمند در ادامه بیان کرد: «مگر نمی‌دانستید این روزگار تاریخ را می‌شوید و همه چیز در مجاز گم می‌شود، نسیان قاعده شده، حساب و کتاب جای اندیشه و محبت را گرفته، شهر آشوب شده و شما خسته و دلشکسته چشمانتان را می‌بندید و شوق پرواز شما را می‌گیرد. سینما با رفتنتان خالی‌تر می‌شود.»
سیروس الوند از کارگردانان سینمای ایران نیز سخنانش را با شعر «کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد» آغاز کرد و ضمن تسلیت به همه گفت: «طی چند ماه گذشته ناصر چشم‌آذر، ناصر ملک‌مطیعی، ضیاءالدین دری و بسیاری دیگر از هنرمندان را از دست دادیم و امروز یکی از میوه‌های شیرین از دهه ۶۰ که جزو اولین فیلمسازان ما بود.»
او اضافه کرد: «صمدی تجربه آموخته صحنه فیلمبرداری بود، شیرین و فعال و کوشا بود و تعصب تاریخی داشت که ارزش زیادی دارد و برتر از تعصب جغرافیایی است چون تعصب جغرافیایی فراموش می‌شود، نه ادای روشنفکران را داشت و نه ادای حزب‌اللهی، خالص‌تر از این حرف‌ها بود.»
الوند با بیان اینکه صمدی اواخر خیلی تنها بود، بیان کرد: «صمدی روی آذربایجان تعصب داشت و فیلم ایستگاه او بسیار مورد پسند منتقدان قرار گرفت. انسان خالصی بود و تظاهر به خوبی نمی‌کرد، در کانون سینما به هنرمندان و محل اسکان آنها توجه داشت.»
می‌گفت شأنیت ما گلایه کردن نیست
هنگامه قاضیانی بازیگر سینما هم در ادامه این مراسم گفت: «یدالله صمدی برای همه پدر بود، بعد از پدرم برای هیچ کسی اینقدر گریه نکردم، من می‌دانم که او بین ماست، او دلش پر از گلایه بود‌ اما می‌گفت شأنیت ما گلایه کردن نیست.»
قاضیانی ضمن تسلیت به مردم خطاب به آنها گفت: «ما مردم فقط خودمان را داریم و تنهاییم. پس در هر شرایطی اتحادمان را از دست ندهیم.»
سپس محسن امیر یوسفی کارگردان سینما بیان کرد: «سینمای مرحوم صمدی الگویی برای سینمای امروز ایران است.
وی یکی از مدیران با تجربه سینمای ایران بود و در کانون کارگردانان سینما و در خانه هنرمندان خدمات فراوانی ارائه کرد.»
او اضافه کرد: «آنقدر عزا بر سر ما ریخته که فرصت زاری نداریم، سینمای صمدی غیر از تلویزیون، فیلم‌های اوست که همچنان فرمول و راه حل برای طنز سینمای ایران و ارتباط با مخاطب است.»
در ادامه منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما بیان کرد: «بغض‌های ما در رثای مردی که شرافت داشت و صادق بود به ما یادآوری می‌کند که باید همدیگر را دوست داشت. پاییز نیامده سینمای ایران برگ‌ریزان عجیبی را تجربه کرد.»
او ادامه داد: «یدالله برای هیچ‌کدام ما غریبه نیست‌ اما خیلی وقت‌ها به او توجه نکردیم، زحمت کشید و کار کرد اما بدون منت و اجر، مرگ می‌آید و چاره‌ای نیست، من از دخترش به دلیل مراقبت از او تشکر می‌کنم که جانانه در کنارش بود.»
شاهسواری گفت: «هیچ‌کس به او صمدی نمی‌گفت، او سنت محبت و رفاقت باقی گذاشت برای ما‌، آیا می‌توانیم قدردان باشیم، آیا می‌توانیم همچنان باقی بمانیم‌. تا از خودمان عبور نکنیم امکان ندارد و صمدی از خودش عبور کرد.»
در پایان این مراسم، بنفشه صمدی دختر یدالله صمدی دلنوشته‌ای برای پدر خواند و گفت: «پدرم رفتی پیش حضرت عشق، با عباس بابایی عاشقانه بسرایی، رفتی و ذهن زیبای خود را با خود بردی، در فیلمی گفتی زیباترین پدیده هستی، مرگ است‌، گفتی عاشق می‌میره اما سازش هرگز، تو هم رفتی اما با آثارت همیشه حضور خواهی داشت.» او اضافه کرد: «با رفتنت یک تکه از قلب من رو کندی و رفتی. از روزی که رفتی همه می‌نویسند با معرفت‌ترین، نجیب‌ترین، شریف‌ترین، مهربانترین، درست ترین و باعزت ترین مرد سینمای ایران رفت‌، وجودم از افتخاری که به تو می‌کنم لبریزه، ازت متشکرم که من‌رو با شعر بزرگ کردی.»
فرزند این کارگردان بیان کرد: «پدر من برای سینمای ایران و خانه سینما خیلی زحمت کشید، هشت سال بدون ریالی دستمزد برای صنوف زحمت کشید که باور کردنی نیست. روزی که می‌رفت به من اجازه نداد از دلتنگی‌ها بگم گفت دریادل و بزرگ فکر کن.»
او ادامه داد: «پدر من هنوز پر از انگیزه و برنامه بود و هنوز امید داشت «مشتی عباد» بسازه و برای فرهنگ آذربایجان تلاش کنه. خدا به من کمک کنه آبرودار و نماینده او باشم‌، او همه وجودش پر از احساس و قلب بود.» هنرمندانی همچون ابوالحسن داوودی،‌ هادی حجازی‌فر، محمدرضا هنرمند، سیروس الوند، محمدرضا و علیرضا داوودنژاد، بهروز شعیبی، فرهاد توحیدی، محمدرضا جعفری‌جلوه، منوچهر شاهسواری، محسن امیریوسفی، فرشته طائرپور، همایون اسعدیان، ‌هادی حجازی‌فر، ستاره و لاله اسکندری، مصطفی کیایی، محمدمهدی عسگرپور، مسعود جعفری‌جوزانی، حبیب ایل‌بیگی، علیرضا رضاداد، علی روئین تن، حبیب دهقان‌نسب، عباس محبوب، گیتی معینی، پرویز پور‌حسینی، مسعود جعفری‌جوزانی، پوران درخشنده، داریوش فرهنگ، رضا بنفشه خواه، مدیران شبکه یک و دو سیما، پرسنل نیروی هوایی ارتش، سخنگوی ارتش و… از شرکت‌کنندگان در مراسم تشییع پیکر مرحوم ید‌الله صمدی بودند.
آواز ترکی با تک ساز سه تار، بخش دیگر مراسم تشییع پیکر یدالله صمدی کارگردان سینما و تلویزیون بود و سپس نماز میت از سوی حجت‌الاسلام دعایی بر پیکر آن مرحوم قرائت شد.
یدالله صمدی که مدتی قبل برای پیوند کبد در بیمارستان بستری شده بود، سه‌شنبه گذشته (سوم مهر‌ماه) درگذشت. این کارگردان متولد سال ۱۳۳۱ در شهر مراغه بود. شروع فعالیت این کارگردان در سینما با دستیاری نصرت‌الله کریمی در فیلم «تختخواب سه نفره» بود و بعدها با این کارگردان در فیلم «خانه خراب» نیز همکاری کرد. او در فیلم‌های «دست شیطان» حسین زندباف و «دادشاه» حبیب کاوش دستیار کارگردان بود و در سال ۱۳۶۳ اولین فیلمش را با نام «مردی که زیاد می‌دانست» ساخت. اتوبوس، ایستگاه، ساوالان، آپارتمان شماره ۱۳، دو نفر و نصفی، دمرل، معجزه خنده، سارای، بانوی من، شهرآشوب از دیگر فیلم‌های او هستند و آخرین فیلمش در سینما هم با نام «پدر آن دیگری» در سال ۹۳ ساخته شد. او همچنین کارگردانی دو سریال «شوق پرواز» و «هفت‌سین» را بر عهده داشته است.