25 - 12 - 2022
چاوزها یکی پس از دیگری طلوع و ظهور خواهند کرد
رییسجمهور ۵۸ ساله ونزوئلا پس از ماهها دست و پنجه نرم کردن با بیماری سرطان، صبح روز گذشته درگذشت. هوگو رافائل چاوز فریاس متولد ۲۸ ژوییه ۱۹۵۴میلادی به عنوان رهبر انقلاب بولیواری شناخته میشود و به خاطر دیدگاهش و مخالفت با سیاستهای امپریالیستی آمریکا مشهور بوده است.
وی موسس حزب چپگرای جنبش جمهوری پنجم بوده و با هدف بهبود وضعیت رفاهی مردم برنامههای مختلفی را در اقتصاد ونزوئلا به اجرا درآورد و این برنامهها تحول چشمگیری در زندگی مردم فقیر کشورش در پی داشته است.
مردم ونزوئلا در انتخابات ریاست جمهوری در هفتم اکتبر ۲۰۱۲ (۱۶ مهرماه ۱۳۹۱) با حدود ۵۵ درصد آرا برای چهارمینبار چاوز را به عنوان رییسجمهور خود برگزیدند.
در همین رابطه و براساس گزارشی از پایگاه اطلاعرسانی هیات دولت در جلسه روز گذشته که به ریاست محمود احمدینژاد تشکیل شد به پاس قدرشناسی از هوگو چاوز، رییسجمهور فقید ونزوئلا و به احترام ملت این کشور براساس مصوبهای روز چهارشنبه شانزدهم اسفندماه در کشور عزای عمومی اعلام شد.
رییسجمهور نیز در جلسه هیات دولت با تسلیت درگذشت هوگو چاوز به همه انقلابیون و آزادیخواهان جهان اظهار داشت: امروز مستکبران و زیادهخواهان جهان زهرخند میزنند و خوشحال هستند که یکی از ستونهای ایستادگی ملتها در برابر برنامههای استعماری آنها به زمین افتاده اما آنها اشتباه میکنند و در آینده، چاوزها یکی پس از دیگری طلوع و ظهور خواهند کرد.محمود احمدینژاد درگذشت چاوز را به دولت و ملت این کشور و خانواده وی و همه انقلابیون و آزادیخواهان جهان اظهار داشت: هوگو چاوز برای جمهوری اسلامی ایران فراتر از رابطه سیاسی، دوستی واقعی و اعتقادی بود. دوستان سیاسی در نوسانات گوناگون ممکن است مواضع خود را تغییر دهند اما او در طول مدت دوستی خود با جمهوری اسلامی ایران با تمام قدرت از حقوق ملت ایران در تمام مجامع بینالمللی دفاع میکرد.
وی با بیان اینکه هوگو چاوز یک مومن واقعی و انقلابی بود که با روحیهای پاک، لطیف و مخلص همواره در کنار مردم بود و در مسیر خدمت به آنان تلاش میکرد، اظهار داشت: در سفرها و ملاقاتهای گوناگونی که با وی داشتیم هر زمانی که برای انجام کاری نیاز به نظر وی بود حتی یک ثانیه هم تردید نمیکرد و درخصوص انجام آن دستورات فوری صادر میکرد.
چاوز همواره نگران ملت ایران بود
احمدینژاد با اشاره به اینکه امروز فشارهای مستکبران به ملتهای آمریکای لاتین به خصوص به مردم ونزوئلا بسیار سنگین است، خاطرنشان کرد: در چنین شرایطی چاوز همواره نگران ملت ایران و حقوق جمهوری اسلامی ایران بود و در تمام سخنان خود یاد، نام و راه امام راحل را تشریح میکرد و بر آن متذکر میشد.رییسجمهور افزود: چاوز کسی بود که صراحتا اعتقاد خود به پیامبران الهی را اعلام میکرد و میگفت که منتظر حکومت عدل جهانی هستیم و به واقع نیز در این راه تلاش میکرد و با روحیه یک بسیجی مخلص تمامعیار، حزباللهی و عاشق مردم بود.
وی خاطرنشان کرد: چاوز همواره در کنار مردم کشور خود بود و برای پیشرفت آنها تلاش کرد و سعی داشت روح ملتهای آمریکای لاتین را زنده کند و در این مسیر به طور دایم شجاعت، خودباوری و پایداری را در ملتهای منطقه تزریق میکرد.
رییسجمهور تصریح کرد: هوگو چاوز پرچم بلند و برافراشتهای بود که استکبار و استعمار را شدیدا از منطقه آمریکای لاتین به عقب راند و مناسبات استعماری را از ذهن مردم منطقه بیرون کرد که البته در این مسیر متحمل فشارهای زیادی از جمله تحریم و تبلیغات دهها و صدها رسانه که بهطور مستمر علیه او بودند، شد.احمدینژاد با بیان اینکه چاوز در طول دوران ریاست جمهوری خود توانست طرحهای گوناگونی را در کشورش اجرا کند در حالی که اقتصاد ونزوئلا پیش از آن متصل به آمریکا بود و این کار بسیار دشوار به نظر میرسید، گفت: چاوز با این حال ایستاد و با هدایت خود توانست کارها را در ونزوئلا رو به جلو پیش ببرد.
وی با بیان اینکه در منطقه آمریکای لاتین مردان بزرگ زیادی را پا به صحنه گذاشتهاند، گفت: هوگو چاوز خلاصه و نماد همه انقلابیون تاریخ آمریکای لاتین بود.
احمدینژاد اظهار داشت: چاوز همیشه مردم را همراه خود داشت و با پشتیبانی آنها به جنگ بدخواهان و استعمارگران رفت.
مردان بزرگ مورد هجومها و فشارهای سخت بودهاند
رییسجمهور تصریح کرد: در تاریخ جهان و آمریکای لاتین همواره مردان بزرگی که در برابر استعمار ایستادهاند مورد هجومها و فشارهای سخت بودهاند و هوگو چاوز نیز از آنها مستثنا نبود بلکه از آنجایی که وی انسانی بزرگ و انقلابی بود فشارها علیه او نیز بیشتر بود.
وی با تاکید بر ضرورت شناخت و معرفی افرادی همچون چاوز به بشریت و نسلهای آینده گفت: شخصیتهایی مانند چاوز روح امید، اعتماد به نفس، پایداری و شجاعت را در بین ملتها دمیدهاند و با وجود اینکه به ظاهر از بین بشریت رفتهاند اما اندیشه آنها همواره باقی خواهد ماند و معتقدم امروز تمام ملتهای آمریکای لاتین عزادار هستند چراکه با چشمان خود عشق تودههای مردم نسبت به چاوز را دیدهام.
رییسجمهور ادامه داد: چاوز با مردم بسیار راحت و صمیمی بود و همه وجود خود را در مسیر آرمانهای خود خرج کرد.
احمدینژاد با بیان اینکه امروز مستکبران و زیادهخواهان جهان زهرخند میزنند و خوشحال هستند که یکی از ستونهای ایستادگی ملتها در برابر برنامههای استعماری آنها به زمین افتاده، خاطرنشان کرد: آنها اشتباه میکنند و شک ندارم این زهرخند آنها کوتاه خواهد بود چراکه موجی که امروز انقلاب آمریکای جنوبی و ایستادگی چاوز و مردم ونزوئلا در این منطقه به راه انداخته به زودی به سیل ویرانگری علیه آنان تبدیل خواهد شد کمااینکه امروز نیز این اتفاق افتاده و خواهیم دید که در آینده چاوزها یکی پس از دیگری طلوع و ظهور خواهند کرد و این آینده زیبای بشری را برای ملتها، عدالت و پاکی نوید میدهیم.رییسجمهور همچنین در جمع خبرنگاران در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه آیا شما برای مراسم تشییع جنازه چاوز به کاراکاس سفر میکنید، گفت ممکن است.
پارچین یک سایت هستهای نیست
رییس سازمان انرژی اتمی، فریدون عباسی نیز در حاشیه هیات دولت به خبرنگاران در رابطه با اصرار غربیها برای بازدید از پارچین گفت: پارچین هیچگونه فعالیت هستهای نداشته است و یک سایت هستهای نیست.
وی در ادامه اظهار کرد: اگر پارچین بخواهد مورد بازدید قرار گیرد اول باید مدارکی درباره پارچین ارایه شود تا ما قانع شویم و بعد با مسوولان نظامی صحبت کنیم تا آنها تصمیمگیری کنند.رییس سازمان انرژی اتمی با تاکید بر اینکه با تغییر رژیم نیاز به انرژی کشورها تغییری نمیکند، تصریح کرد: همه کسانی که این صحبتها را میکنند باید به این نکته توجه داشته باشند.عباسی همچنین در جواب سوالی در مورد مذاکرات آلماتی گفت: مذاکرات آلماتی ۲ مثبتتر و روشنتر از مذاکرات قبلی خواهد بود.
احمدینژاد شبیه بنیصدر نیست
غلامحسین الهام، سخنگوی دولت نیز در جمع خبرنگاران با اعلام اینکه «نشان فرهنگ به اسفندیار مشایی اعطا خواهد شد» گفت: دولت نشانها را تصویب میکند و بعدا به پاس خدماتی که انجام شده است، در مراسمی نشانها به افراد اعطا میشود.
وی همچنین در پاسخ خبرنگار دیگری مبنی بر قیاسهای اخیر رییسجمهور با بنیصدر از آن خبرنگار پرسید «آیا شما سنتان به دوره بنیصدر میرسد؟» و گفت: آنهایی که شاهد بودند و سنشان به آن دوران میرسد، شباهتی نمیبینند. بنیصدر از تمام دوران مبارزه خارج از کشور بود و به تعبیر امام راحل مردم آقای رجایی را از زندان آوردند و نخستوزیر کردند و بنیصدر را هم از خارج آوردند، با انقلاب آمد و رییسجمهور شد.وی با اشاره به اینکه «آقای احمدینژاد در تمام دوران انقلاب و پس از جوانی در داخل کشور و مناطق مختلف شهر و روستا و در طول ریاستجمهوری عمده عمر خود را در مناطق محروم صرف خدمت به مردم کرده است»، خاطرنشان کرد: آقای احمدینژاد رویکردهای فرهنگیاش برخاسته از دل انقلاب بود در حالی که بنیصدر رویکردهای ملیگرایانه داشت و در جوانی تمایلات به جبهه ملی داشتند، آقای احمدینژاد اساسا این خصلت را ندارد.سخنگوی دولت با اشاره به اینکه «بنیصدر آقازاده بود و از خانوادههای شناخته شده قبل از انقلاب به حساب میآمد»، افزود: آقای احمدینژاد آهنگرزاده است و از دل تودههای مردم آمده است. آقای احمدینژاد در برابر قانون هیچگاه نایستاده است و تفسیر و برداشت او از قانون در حدی محکم بود که در برخی موارد باوجود آنکه گفتند احمدینژاد غیرقانونی کار میکند، شورای نگهبان نظرات آقای احمدینژاد را درست تشخیص داد و بعضی مصوبات که در مجلس مطرح بود به مجمع تشخیص رفت و مجمع تشخیص نشان داد این مصوبه خلاف قانون اساسی بود.
سخنگوی دولت به ذکر خاطرهای از ۱۴ اسفندماه ۵۹ پرداخت و گفت: در روز ۱۵ اسفندماه روز نماز جمعه مقام معظم رهبری خطیب جمعه بودند و تاکید کردند که کسی علیه رییسجمهور شعار ندهد و این موضوع را در مورد بنیصدر مطرح کردند و الان نیز رهبری تاکید کردهاند در کشور باید وحدت و آرامش حاکم باشد پس آیا جایز است که این اتفاق بیفتد و با این شبیهسازی یک سناریوی تخریبی شکل بگیرد که انصافا انصاف نیست.
الهام در جواب سوال دیگری مبنی بر اینکه آیا شما خرید میروید و نظر شما در مورد قیمتها چیست، گفت: معمولا خانمم خرید میکند و همیشه از قیمتها گلایه دارند، البته خودشان جواب خودشان را میدهند.
الهام در پاسخ به این سوال که دیوان محاسبات اعلام کرده که استانداران حق ندارند طرح مهرآفرین را اجرا کنند و اجرای آن جرم است، گفت: این روزها تعریف جدیدی از جرم ارایه میشود. قانون، جرم را تعریف کرده، ولی گویی این روزها هر کسی مجاز است جرم را تعریف کند.
رهبر انقلاب بولیواری درگذشت. ۵۸ ساله بود و دو سال اخیر را بیشتر صرف معالجه بیماری خود کرد. هوگو چاوز در پی بالا گرفتن اعتراضات در مورد بیخبری از شرایط وی، هفته گذشته به ونزوئلا بازگشت اما در انظار عمومی ظاهر نشد. دوشنبهشب معاون چاوز در حالی که متاثر و گریان بود، خبر درگذشت وی را اعلام کرد.
دقایقی پس از تایید خبر درگذشت چاوز، ارتش ونزوئلا با انتشار بیانیهای اعلام کرد با تمام قوا آماده حفاظت از تمامیت ارضی و کنترل امنیت کشور است. در این بیانیه، ارتش همچنان بر وفاداری و تابعیت خود از نیکولاس مادورو، معاون هوگو چاوز تاکید کرده است. نهتنها مردم ونزوئلا که چپیها در سراسر آمریکای لاتین رهبر خود را از دست دادند. با مرگ هوگو چاوز خلاء سیاسی در عرصه داخلی و خلاء جانشینی در میان چپهای پیرو «سوسیالیست قرن بیست و یکم» جلوهگر شده است. رییسجمهور ونزوئلا که اکتبر گذشته برای سومین دور پیروز انتخابات شد و هفتههای طولانی را به دلیل ابتلا به سرطان در کوبا بستری بود، حتی مراسم تحلیف خود در ماه ژانویه را هم از دست داد.
به دنبال درگذشت وی هزاران نفر از مردم ونزوئلا به خیابانهای مرکز شهر کاراکاس آمده و در عزای رییسجمهور محبوبشان گریسته و همدیگر را در آغوش گرفته و شعارهایی در حمایت از وی سر دادند. رسانههای خبری گزارش دادند با انتشار خبر درگذشت چاوز، مردم ادارات و مغازهها را تعطیل و هزاران نفر با چشمان گریان در خیابانها تجمع کردند و شعارهایی همچون «درود بر چاوز» و «درود بر چاویسم» سر دادند.
چاوز در دوران ریاستجمهوری خود توانست با طرحهای بلندپروازانهای با عنوان انقلاب بولیواری، تغییرات بزرگی را در ونزوئلا ایجاد و بسیاری از صنایع را ملی کند. وی به همراه کوبا، اکوادور، بولیوی، نیکاراگوئه و برخی از کشورهای حوزه کارائیب «اتحاد بولیواری ملل آمریکای ما» (آلبا) را تشکیل داد که هدف اصلی خود را بر مقابله با نفوذ آمریکا در منطقه متمرکز کرده بود.
سوال مهمی که در پی اعلام خبر درگذشت چاوز مطرح میشود، تنها به آینده مردم ونزوئلا ختم نمیشود بلکه چپهای آمریکای لاتین را نیز به تکاپو انداخته است. فارین پالیسی طی گزارشی با محوریت آینده آمریکای لاتین پس از چاوز نوشت: در توصیف بروز و ظهور چپ سیاسی در آمریکای لاتین طی یک دهه گذشته شخصیت چاوز نقش بسیار مهمی داشته است. سیاستمدارانی چون اوو مورالس، رافائل کورا و کریستینا فرناندز د کیرشنر مدیون چاوز هستند که زمینه رسیدن به شکل جدیدی از پوپولیسم- سوسیالیسم آمریکای لاتین- را هموار کرد، بیماری چاوز باعث شد این دین بیش از پیش برجسته شود. فارین پالیسی در ادامه نوشت: رهبران بسیاری در آمریکای لاتین هستند که رویای جانشینی وی را در سر میپرورانند اما هیچ یک شرایط لازم را ندارد. کوبا کشوری است که جمعیت کافی، بار سیاسی و اقتصادی، کاریزمای قوی، تمایل برای خطر کردن و کنترل استبدادی لازم را برای آنکه زمان خود را فدای انقلابی پایدار ورای مرزها کند دارد. آنچه در آینده رخ خواهد داد تا حدی در دستان کوبا است. از آنجایی که کوبا، ونزوئلا را پایگاه سیاست خارجه خود قرار داده، برادران کاسترو برای ماندن در مرکز این حرکت به کاراکاس نیاز دارند. کوبا برای تامین روزانه یکصد هزار بشکه نفت سنگین یارانهای به رژیم چاوز وابسته بوده و از همینرو رابطهای نزدیک با دستگاههای اطلاعاتی و برنامههای اجتماعی این کشور دارد. چاوز سال گذشته اعلام کرد نزدیک به ۴۵ هزار کارگر کوبایی بسیاری از برنامههای وی را اجرایی میکنند و این در حالی است که دیگر منابع، ارقامی به مراتب بالاتر را اعلام میکنند. این ارتباط نزدیک باعث میشود کوبا یک نفوذ نیابتی بر بسیاری از کشورهای منطقه داشته باشد نفوذ کاراکاس در آمریکای لاتین ناشی از «پتروکاریبه»- مکانیسمی برای عرضه نفت به کشورهای منطقه کارائیب و آمریکای مرکزی با قیمتی ارزانتر و «آلبا»- یک اتحاد ایدئولوژیک که «سوسیالیسم قرن بیست و یکم» را تقویت میکند، است. ترکیب این دو عنصر باعث شده کاراکاس و در پی آن هاوانا، پایتخت کوبا قدرت نسبی را بر سیاست ۱۷ کشور دیگر داشته باشند.
فارین پالسی با مهم دانستن پول هنگفتی که از این پس با فروش نفت در دسترس مادورو قرار خواهد گرفت، تاکید میکند آنچه باعث تبدیل شدن کاراکاس به مرکزیت چپها شده، تامین بودجه برنامههای اجتماعی در داخل و اختصاص یارانه به محمولههای نفتی خارج در کنار اعطای پول به شرکتهای گوناگون خارجی بوده است.
در نتیجه حمایتی که مادورو از سوی کوبا کسب میکند، در کنار پولی که در دسترسش قرار گرفته، ممکن است فقدان کاریزمای چاوزی را جبران کند. با این وجود نباید از رقبای منطقهای معاون رییسجمهوری ونزوئلا غافل ماند، خلاء سیاسی که در پی مرگ چاوز ایجاد خواهد شد، باعث میشود دیگر رهبران آمریکای لاتین از آرژانتین گرفته تا بولیوی، اکوادور و برزیل پس از چاوز حتی اگر به دنبال جانشینی وی نباشند، تمام تلاش خود را برای افزایش قدرت در منطقه به کار گیرند.
روزشمار وقایع مهم
۱۹۹۲- رهبری یک کودتای نافرجام را بر عهده داشت که در نتیجه آن دادگاهی و زندانی شد.
۱۹۹۴- از زندان آزاد شده و یک حزب سیاسی جدید تشکیل میدهد.
۱۹۹۸- به عنوان رییسجمهور ونزوئلا منتخب میشود.
۱۹۹۹- با وعده برچیدن فساد و فقر دست به اصلاحات میزند.
۲۰۰۰- با معرفی یک قانون اساسی جدید با حاشیه ۲۰ درصدی نسبت به رقیبش «فرانسیسکو آریاس» به عنوان رییسجمهور مردم ونزوئلا انتخاب شد.
۲۰۰۱- با صدور حکمی شرکت دولتی نفت ونزوئلا را مجبور کرد تا در تمامی پروژههای نفتی دست بالا سهام عمده را داشته باشد.
۲۰۰۲- در پی اعتصاب کارکنان شرکت دولتی نفت که منجر به هرج و مرج سیاسی شد، چاوز برای سه روز از ریاستجمهوری کنار گذاشته شد اما مجددا با حمایتهای مردمی و طرفدارانش در نیروهای امنیتی قدرت را در دست گرفت و در پی آن نزدیک به ۲۰ هزار کارمند شرکت نفت از کار اخراج شد.
۲۰۰۴- نیز طرفداران او در رفراندومی بر ادامه ریاستجمهوری او رای دادند.
۲۰۰۶- بار دیگر برای شش سال دیگر به عنوان رییسجمهور ونزوئلا انتخاب شد.
۲۰۰۷- کنترل چهار شرکت بزرگ نفتی را در منطقه اورینکو به ارزش میلیاردها دلار در دست گرفت که در پی این اقدام او شرکتهای نفتی اکسون موبیل و کونوک فیلیپس این کشور را ترک کرده و با شکایت خواستار غرامت شدند.
۲۰۰۷- چاوز در رفراندومی که برای اصلاح قانون اساسی برگزار کرده بود، نخستین شکست را تجربه میکند و اصلاحات مد نظر او رای نمیآورند، از جمله برداشتن محدودیت زمانی از دوره ریاستجمهوری.
۲۰۰۸- قیمت نفت به بالای ۱۴۵ دلار در هر بشکه میرسد و چاوز شرکت دولتی نفت را مسوول واردات مواد غذایی به منظور مقابله با کمبودها قرار میدهد.
۲۰۱۰- مخالفان در انتخابات پارلمانی صاحب کرسیهای بیشتری شدند، هر چند هنوز چاوز اکثریت را در دست داشت.
۲۰۱۱- برای اولین بار تحت عمل جراحی سرطان در کوبا قرار میگیرد.
۲۰ اکتبر ۲۰۱۲- بعد از آزمایشات پزشکی در هاوانا پایتخت کوبا اعلام شد که بیماری او کاملا درمان شده است.
فوریه ۲۰۱۲- یکبار دیگر مورد عمل جراحی قرار گیرد.
۴ مارس ۲۰۱۲- در کوبا تحت رادیوتراپی قرار گرفت.
اکتبر ۲۰۱۲- مجددا به عنوان رییسجمهور ونزوئلا انتخاب شد.
۳۰ دسامبر ۲۰۱۲- نیکولاس مادورو معاون رییسجمهور اعلام کرد که چاوز از یکسری عوارض درمان بیماری سرطان رنج میبرد.
۱۰ ژانویه ۲۰۱۳- به صورت غیابی مراسم تحلیف ریاستجمهوری وی انجام شد.
۱۸ فوریه ۲۰۱۳- وی پس از طی دوران نقاهت چهارمین عمل جراحی در کوبا به کشور بازگشت.
پنجم مارس ۲۰۱۳ و در ۵۸ سالگی در بیمارستان نظامی شهر کاراکاس از دنیا رفت.
از مادورو تا کاپریلس
رییس جمهور بعدی چه کسی خواهد بود
نیکولاس مادورو با تصدی موقت سمت ریاستجمهوری ونزوئلا، ۳۰ روز مهلت دارد تا انتخابات جدید این کشور را برگزار کند.
در پی اعلام خبر درگذشت هوگو چاوز، مساله جانشینی وی و تصدی سمت ریاستجمهوری موقت تا برگزاری انتخابات جدید در کانون توجهها قرار گرفته است. در حال حاضر نیکولاس مادورو، معاون رییسجمهور و دیوسدادو کابیو، رییس مجلس ملی ونزوئلا به عنوان دو گزینه تصدی موقت ریاست دولت مطرح شدهاند. طبق ماده «۲۳۳» قانون اساسی ونزوئلا، اگر رییسجمهور کنونی فوت کند یا فاقد توانایی لازم برای اداره امور کشور باشد در این صورت، معاون وی جانشین موقت او خواهد شد.
اما اگر چنین اتفاقی برای رییسجمهور منتخب پیش از برگزاری مراسم تحلیف بیفتد، رییس مجلس ملی ونزوئلا بهطور موقت عهدهدار امور دولتی خواهد شد.
در هر دو مورد، انتخابات ریاستجمهوری باید طی ۳۰ روز آینده برگزار شود.
حال مشکل اساسی که در این زمینه وجود دارد این است که با توجه به اینکه هوگو چاوز رییسجمهور سابق ونزوئلا بوده و هنوز برای دوره جدید مراسم تحلیف را بجا نیاورده است، تکلیف جانشینی وی چگونه است.
قانون اساسی مصوب ۱۹۹۹ ونزوئلا در اینباره تفسیری روشن ارایه نکرده است و اگرچه چندین بار اصلاح شده اما هنوز درباره این مساله دارای ابهام است.
با این وجود، دادگاه عالی ونزوئلا به عنوان بالاترین نهاد تصمیمگیرنده پس از رییسجمهور و مجلس مشخص خواهد کرد، چه تفسیری از این ماده قانون اساسی صورت خواهد گرفت. با این حال نیکولاس مادورو که پیش از این در غیاب چاوز متصدی امور دولتی شده بود به عنوان رییسجمهور موقت انتخاب شده است.
سران ارتش ونزوئلا در بیانیهای وفاداری خود به مادورو را بهعنوان جانشین چاوز اعلام کردند. الیاس خوا، وزیر امور خارجه ونزوئلا نیز اظهار داشت: تمایل چاوز این بوده است که مادورو رییسجمهور موقت باشد و انتخابات آتی ظرف ۳۰ روز توسط حزب حاکم برگزار شود.
نیکولاس مادورو ۵۰ ساله به عنوان یکی از نزدیکترین مشاوران سیاسی و نظامی چاوز در سال ۲۰۰۵ ریاست کنگره ملی ونزوئلا را برعهده گرفت.
وی از از سال ۲۰۰۶ وزیر امور خارجه ونزوئلا بوده است و انتظار میرود در انتخابات ریاستجمهوری آتی نامزد شده و با هنریکه کاپریلس روبهرو شود.
گفتنی است، کاپریلس، فرماندار ایالت میراندا به عنوان نامزد اپوزیسیون محافظهکار و لیبرال در آخرین انتخابات ریاستجمهوری ونزوئلا با وجود شکست از چاوز نزدیک به ۴۴ درصد آرا را به دست آورده بود.
واکنش جامعه جهانی به مرگ چاوز
رهبران و مقامات کشورها و سازمانهای مختلف بینالمللی نسبت به درگذشت رییسجمهوری ونزوئلا واکنش نشان دادهاند.
با اعلام خبر درگذشت هوگو چاوز، دفتر باراک اوباما، رییسجمهوری آمریکا با صدور بیانیهای به نقل از او اعلام کرد که ایالات متحده «از مردم ونزوئلا و توسعه روابط سازنده با دولت آن کشور حمایت میکند.» به گزارش بیبیسی، اوباما در بیانیه خود گفته است که «در حالی که ونزوئلا فصلی نوین را در تاریخ خود آغاز میکند، ایالات متحده بر تعهد به سیاست پیشبرد موازین دموکراسی، حکومت قانون و رعایت و احترام به حقوق بشر تاکید مینهد.»
به گزارش خبرگزاریها ساعاتی پیش از اعلام خبر درگذشت هوگو چاوز، نیکولاس مادورو، معاون رییسجمهوری، دستور اخراج دو نفر از اعضای دفتر وابستگی نظامی سفارت آمریکا در ونزوئلا را صادر کرد و اظهار داشت که دشمنان ونزوئلا، چاوز را به سرطان مبتلا کردند تا باعث مرگ وی شوند. مقامات ونزوئلایی در مورد این اظهار نظر مادورو توضیحی ندادهاند.
همچنین، جیمی کارتر، رییسجمهوری پیشین آمریکا با صدور اطلاعیهای گفته است که چاوز «به خاطر شهامت در ابراز استقلال دولتهای آمریکا لاتین به یادها خواهد ماند.» کارتر گفته است که چاوز در پی بهبود شرایط زندگی کسانی در ونزوئلا بود که احساس میکردند فراموش و به حاشیه رانده شدهاند.
ضمن اینکه در نیویورک، ویتالی چرکین، نماینده روسیه در سازمان ملل متحد، مرگ هوگو چاوز را یک «تراژدی» توصیف کرد و گفت که وی برای کشورش، آمریکای لاتین و جهان، سیاستمداری بزرگ بود و نقشی مهم در توسعه روابط ونزوئلا و روسیه ایفا کرد. وی گفت که دولت روسیه از مرگ چاوز متاثر است.
در انگلیس، ویلیام هیگ، وزیر امور خارجه، ضمن تسلیت به مردم ونزوئلا و خانواده چاوز گفت که رییسجمهوری درگذشته آن کشور «تاثیری به یادماندنی بر کشورش و ورای آن» باقی گذاشته است. همچنین استیونهارپر، نخست وزیر کانادا نیز درگذشت هوگو چاوز را به مردم ونزوئلا تسلیت گفت و ابراز امیدواری کرد که «مردم ونزوئلا بتوانند آیندهای بهتر و روشنتر بر اساس معیارهای آزادی، دموکراسی، رعایت حقوق بشر و حکومت قانون برای خود بنا کنند.»
بان کیمون، دبیرکل سازمان ملل هم از درگذشت چاوز ابراز تاثر کرده و این واقعه را به دولت و مردم ونزوئلا تسلیت گفته است. رافائل کوریا، رییسجمهوری اکوادور و از دوستان چاوز با چشمانی اشکبار اعلام کرد که «ما یک انقلابی بزرگ را از دست دادهایم که الهامبخش میلیونها نفر از ما بود.» در کوبا، رائول کاسترو، رییسجمهوری با اعلام دو روز عزای ملی و دستور نیمه افراشتن پرچم آن کشور در بیانیهای گفت: «دولت و مردم انقلابی ما با اندوهی عمیق و دردناک از درگذشت هوگو چاوز مطلع شدهایم زیرا مردم ما همواره او را یکی از برجستهترین فرزندان خود محسوب میکرد.»
همچنین فرانسوا اولاند، رییسجمهوری فرانسه درگذشت هوگو چاوز را تسلیت گفت و وی را به خاطر عزمش برای برپایی عدالت مورد تحسین قرار داد. وی گفت: چاوز به عنوان رییسجمهوری ونزوئلا از سال ۱۹۹۹ آثار عمیقی در تاریخ این کشور برجای گذاشت. رییسجمهوری فرانسه افزود: چاوز آرزوی خود را برای مبارزه جهت برپایی عدالت و توسعه ابراز میکرد.
این در حالی است که دیلما روسف، رییسجمهور برزیل در واکنش به درگذشت رییسجمهور ونزوئلا اظهاراتش را با یک دقیقه سکوت آغاز کرد. روسف، چاوز را «رهبری بزرگ و یک دوست برزیل» خواند و گفت: درگذشت وی ضایعهای جبراننشدنی است. دفتر ریاستجمهوری السالوادور نیز در صفحه توییترش نوشت: ونزوئلا نه تنها یک رییسجمهور بلکه یک میهنپرست و اندیشمند را از دست داده است. همچنین، دانیلو مدینا، رییسجمهور دومنیکن در صفحه توییترش نوشت: با اندوهی بسیار از خبر درگذشت چاوز مطلع شدم او دوست حامی و نزدیک کشور ما بود.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد