چه کسی مسوول ناکامی بانوان فوتبالیست است

تیم ملی فوتبال بانوان با دو شکست و دو پیروزی به کار خود در مرحله مقدماتی رقابت‌های‌ فوتبال زنان آسیا پایان داد و از صعود به مرحله بعدی رقابت‌ها باز ماند.دیدارهای مرحله مقدماتی رقابت‌های فوتبال قهرمانی بانوان آسیا برگزار شد و چهار تیم فیلیپین، تایلند، ویتنام و کره‌جنوبی از گروه‌هایشان صعود کردند تا به همراه چین، ژاپن، استرالیا و اردن که پیش از این صعودشان را قطعی کرده بودند، راهی مرحله نهایی شوند که سال ۲۰۱۸ در اردن برگزار خواهد شد اما تیم ملی فوتبال بانوان ایران نتوانست از گروهش صعود کند.
تیم ملی فوتبال بانوان ایران حدود دو سال در هیچ رویداد بین‌المللی شرکت نکرده بود و اصلا تیم ملی وجود نداشت و اردویی برگزار نمی‌شد. همین موضوع باعث شد تیم ایران سقوط ۷۳ پله‌ای در رنکینگ فیفا داشته باشد و نامش از رنکینگ فیفا خارج شود.
اواخر سال ۹۵ بعد از فشارهای رسانه‌ای، تیم ملی فوتبال بانوان تشکیل شد و در مدت زمان دو ماه با هدایت مریم آزمون خود را برای حضور در مرحله مقدماتی آسیا آماده کرد! دو ماه، زمان بسیار کمی است برای تیمی که بخواهد در قاره کهن حرفی برای گفتن داشته باشد آن هم رقابت با تیم‌هایی مانند ویتنام و میانمار که رده‌های ۳۳ و ۴۴ رنکینگ فیفا را در اختیار دارند.
بانوان ایران در مرحله مقدماتی رقابت‌ها در گروه D با تیم‌های ویتنام، میانمار، سنگاپور و سوریه هم‌گروه بودند. ایران در بازی نخست خود مقابل میانمار قرار گرفت و با نتیجه دو بر صفر بازی را واگذار کرد؛ میانماری که رنکینگ ۴۴ دنیا را در اختیار دارد. ایران در بازی دوم مقابل سنگاپور که رنکینگ ۹۲ را در اختیار دارد، توانست با درخشش بازیکنان خود به ویژه قمی و قنبری که سایت AFC نیز به تمجید از آنها پرداخت، سنگاپور را شش‌تایی کند. تیم ملی در بازی سوم مقابل ویتنام ابتدا با گل از روی ضربه ایستگاهی زیبای زهرا قنبری جلو افتاد اما در نهایت نتیجه را شش بر یک واگذار کرد و شانس صعود خود را از دست داد و در نهایت تیم ملی در آخرین بازی خود سوریه را گلباران کرد و با ۱۲ گل وداع خوبی با مقدماتی آسیا داشت هرچند از گروهش بالا نیامد.
دو پیروزی و دو شکست آن هم با اختلاف گل‌های فراوان برای تیم ملی ایران حرف‌های بسیاری برای گفتن دارد. فوتبال بانوان ایران نشان داد پتانسیل انسانی خوبی در اختیار دارد؛ این را گل‌های زیبای قمی، قنبری و سایر بازیکنان نشان داد که از نظر تکنیک و تاکتیک چیزی از تیم‌های آسیایی کم ندارند اما چیزی که قابل لمس بود، تجربه کم ملی‌پوشان در رویدادهای بین‌المللی و همچنین ناآمادگی بدنی آنها نسبت به حریفان بود. منطقی نیست از تیمی که تنها دو ماه تمرین کرده و در مهم‌ترین رویداد آسیا حضور پیدا می‌کند انتظار صعود داشت که اگر این اتفاق می‌افتاد شاهکار ملی‌پوشان بود نه نتیجه برنامه‌ریزی.
این سوال را باید پرسید که مسوول ناکامی بانوان فوتبالیست ایران در رقابت‌های مقدماتی آسیا کیست؟ بازیکنان یا مسوولان؟ آیا این تیم بعد از بازگشت به ایران بار دیگر تعطیل خواهد شد و بار دیگر نزدیک به رقابت‌های مهم آسیایی تیم را تشکیل خواهند داد تا باز هم در مدت دو ماه تیم را راهی رقابت‌های مهم آسیایی کنند؟ و سوال نهایی اینکه نگاه آینده فدراسیون فوتبال به بانوان خود چیست؟ آیا این تیم را حمایت خواهد کرد یا دوباره رها می‌شود؟
فراموش هم نکنیم که دو بازیکن تیم ملی، فروغ موری و سارا قمی که بازیکنان تیم منحل‌شده ملوان هستند درخشش خوبی در رقابت‌های آسیایی داشتند و گل‌های زیبایی را برای ایران به ثمر رساندند. بازیکنانی مانند این دو در سراسر ایران بسیارند و امید آن است که لیگ برتر بانوان از اهمیت ویژه‌تری برخوردار شود.