14 - 12 - 2022
کارنامه تاریک سازمان ملل
مسعود سلیمی
هر سال و در آغاز پاییز برگزاری اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل، فرصت بررسی عملکرد این نهاد بین‌المللی را فراهم
می‌آورد، کارنامه‌ای که همواره با ضد و نقیض همراه است.
پاییز امسال هم از این قاعده به دور نیست با این تفاوت که در قیاس با سال‌های اخیر صفحات این کارنامه به گونه‌ای خاص نگران‌کننده و تیره جلوه می‌کند. بحران سوریه که روز به روز هم بر شدت آن افزوده می‌شود، یک شکست خونین و ماندگار در تاریخ ۶۷ ساله سازمان ملل به حساب می‌آید…
… بیش از یک سال بحث و گفت‌و‌گو و دست آخر، ایجاد سد و دست یازیدن به وتو از سوی روسیه و چین، رهاوردی به غیر از بمباران، مرگ، ویرانی و آوارگی برای مردم سوریه در برنداشته است.
ناگفته نماند در یکی، دو دهه گذشته، سازمان ملل موفقیت‌هایی هم داشته است به طور مثال در لیبریا، در سیرالئون، در جمهوری دموکراتیک کنگو، کلاه‌آبی‌ها در ایجاد ثبات نقش داشته‌اند.سازمان ملل متحد که از دسامبر ۱۹۴۵ با امید بر پایه صلح و ثبات در دنیای پس از جنگ دوم جهانی تاسیس شد، همواره با فراز و نشیب روبه‌رو بوده که بار سنگین برخی ناکامی‌ها از نسل‌کشی روآندا گرفته تا بوسنی، همچنان بر شانه‌های خانه سبز نیویورک سنگینی می‌کند. سازمان ملل که با آرزوی احقاق حق و تلاش برای جلوگیری از جنگ خانمان‌برانداز دیگری برپا شد، همواره محلی برای رویارویی قدرت‌های بزرگ و به تبع آن افزایش تدریجی ناتوانی این نهاد بوده است.کوفی‌عنان با تجربه دو دوره دبیرکلی، مرد سرد و گرم چشیده دنیای سیاست، هنگامی که می‌خواست استعفا خود را از میانجیگری در سوریه اعلام کند، گفت: «من نمی‌توانم بیش از طرفین جنگ، بیش از شورای امنیت و بیش از قدرت‌های بزرگ، طالب صلح باشم.»«شصت و هشتمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل که در کنار بسیاری از چهره‌های قبلی به عنوان یک نوآوری شاهد غیبت چند دیکتاتور عربی و نخستین حضور رییس‌جمهور جدید فرانسه بود، یک بار دیگر سخن از اصلاح ساختاری بزرگ‌ترین تشکیلات جهانی به میان آمد. پرسش این است با برداشتن حق وتو یا به تعبیری دوره‌ای کردن استفاده از آن به عنوان شاه‌بیت اصلاحات، توانایی ذاتی به سازمان ملل برمی‌گردد؟پاسخ این پرسش هر چه باشد، در شرایط کنونی و با وجود ادامه آتش، خون و مرگ در سوریه به نظر نمی‌رسد، روسیه و چین که در ماجرای لیبی خود را مغبون می‌دانند، تحت هیچ شرایطی حاضر به از دست دادن قدرت «وتو» باشند.تا پاییز ۲۰۱۳، تا اجلاس بعدی مجمع عمومی سازمان ملل، جهان روی پاشنه قبلی می‌چرخد؟
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد