کشف پنی‌سیلین توسط الکساندر فلمینگ (۱۹۲۸م)

پنی‌سیلین توسط الکساندر فلمینگ کشف شد. فلمینگ پزشک و محقق انگلیسی این ماده شفابخش را از کپک‌هایی به‌دست آورد که در محیط کشت طبی برای رشد میکروب استافیلوکوک مهیا کرده بود. سر الکساندر فلمینگ پزشک و کاشف معروف انگلیسی در ۶ آگوست ۱۸۸۱م در خانواده‏ای کشاورز در شهر لاچفیلد فارم در غرب اسکاتلند به‌دنیا آمد. او پس از طی تحصیلات متوسطه راهی لندن شد و به‌ همراه برادرش به کار مشغول شد. با این حال از ۲۰ سالگی تصمیم به ادامه تحصیل گرفت و پس از پنج سال موفق به اخذ مدرک پزشکی شد. فلمینگ پس از آن وارد تحقیقات پزشکی و به مطالعات میکروب‏شناسی علاقه‏مند شد. او در جریان جنگ جهانی اول، در بهداری ارتش انگلیس به خدمت مشغول بود. فلمینگ در آن مدت متوجه شد که عده زیادی از سربازان درنتیجه عفونت زخم می‏میرند و این امر باعث تاثر و وحشت در او شد. فلمینگ مشاهده می‏کرد که حتی بهترین وسایلی که علم جراحی در آن زمان فراهم آورده‌، قادر نیست بیماران مبتلا به عفونت را از مرگ نجات دهد. او از همان زمان مصمم شد تمام عمر خود را در راه تحقیق و مطالعه درباره باکتری معمولی که موجب عفونت زخم می‏شود، صرف کند. درنهایت‌ ۱۰ سال پس از پایان جنگ، چهارم اکتبر ۱۹۲۸م، یک اتفاق تصادفی و یک مطالعه دقیق و موشکافانه باعث شد فلمینگ برای از بین بردن باکتری‏های تولیدکننده عفونت زخم، موفق به کشف پنی‏سیلین شود که برای بافت‏های انسانی اثرات نامطلوبی در پی نداشت. پنی‏سیلین بدان‌صورت که فلمینگ کشف کرد کاربردی نداشت تا اینکه ۱۱ سال بعد در سال ۱۹۳۹م با کمک دو دانشمند میکروب‌شناس و زیست‌شناس به نام‏های هوارد فلوری و ارنست چین، این آنتی‌بیوتیک به‌صورت داروی ضد‌عفونت عرضه شد. طی جنگ جهانی دوم، آنتی‏بیوتیک‏ها کاربرد وسیعی پیدا کردند و جان میلیون‏ها نفر را نجات دادند. فلمینگ‌ ۱۷ سال پس از کشف پنی‏سیلین، در سال ۱۹۴۵م، به دریافت جایزه نوبل پزشکی نائل آمد و به لقب بهترین خدمتگزار کشور مفتخر شد. سر الکساندر فلمینگ سرانجام یازدهم مارس ۱۹۵۵م در ۷۴ سالگی درگذشت.