کفاشیان: حق پخش ندهند دوربین ها را راه نمی دهیم

| جهان‌صنعت| ساسان ساعد|
فدراسیون فوتبال مشکلات مالی دارد، این را کفاشیان و دیگر مدیران این سازمان بارها و بارها در گفت‌وگوهایشان اشاره کرده‌اند. تشکیلات فوتبال ایران یک تشکیلات عریض و طویل است و زمانی که سالانه نزدیک به ۳۰ میلیارد تومان در فدراسیون فوتبال هزینه می‌شود همه چیز عیان می‌شود. فدراسیونی که ۱۸ تیم ملی دارد و هزینه‌های بالای سفرهای خارجی، نرخ دلار، یورو و قرارداد هشت میلیون یورویی کی‌روش کار را سخت‌تر هم کرده است. طبیعی است که کفاشیان این بار هم با تهدید راه ندادن دوربین‌های رسانه ملی مقدمات پیش فصل فوتبال ایران را فراهم کند.

سال گذشته پیش از آغاز لیگ بحث مذاکره فدراسیون و شبکه الجزیره پیش آمد تا این شبکه تلویزیونی جهانگیر حق پخش بازی‌ها را پرداخت کند اما درنهایت با میانجیگری برخی نهادهای نظارتی، فدراسیون راضی شد با قیمت بسیار پایین بازی‌ها را پخش کند. با توجه به اینکه کفاشیان در دوره جدید فدراسیون فوتبال، مورد حمایت وزارت ورزش نیست و کاندیدای مورد وثوق وزارت، یعنی حسین قریب مقابل کفاشیان شکست خورد به نظر می‌رسد عزم فدراسیون فوتبال برای گرفتن حق پخش جدی‌تر از سال‌های گذشته باشد.
بازی با ارقام
کفاشیان رقم ۱۵۰ میلیارد تومان را برای یک فصل به صدا‌وسیما اعلام کرده است. در واقع جام‌جم‌نشینان شوکه شده‌اند. آنها با رقم۲۰ میلیارد تومان قرارداد بسته بودند و حالا با پیشنهادی هفت و نیم برابر مواجه شده‌اند. کفاشیان در این‌باره می‌گوید: ما قیمت‌ها را کارشناسی کرده‌ایم و رقم ما حق پخش واقعی مسابقات براساس معیارهای فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیاست. در این‌باره حق با کفاشیان است چرا که در اکثر کشورهای جهان که لیگ‌های حرفه‌ای دارند نزدیک به ۵۰ درصد هزینه‌های فوتبال از حق پخش تلویزیونی تامین می‌شود. حدود دو هفته پیش هم مدیران فدراسیون و مدیران رسانه ملی جلسه‌ای داشتند که البته پایان نامعلومی داشت. استدلال رسانه ملی هم استدلال همیشگی بود. چون باشگاه‌ها دولتی هستند این مبلغ نمی‌تواند از سوی یک سازمان دولتی دیگر مثل صداوسیما به فدراسیون پرداخت شود. فدراسیون فوتبال البته با جواب اینکه باشگاه‌ها در حال حاضر شرکت‌های تجاری هستند و کنفدراسیون فوتبال آسیا آنها را به عنوان بنگاه‌های بازده‌دار قبول کرده‌اند، لیگ فوتبال ایران را حرفه‌ای دانسته‌اند و اگر حق پخش پرداخت نشود احتمال کسر سهمیه و حتی تبدیل شدن به لیگ آماتور وجود دارد. از لحاظ صوری صحبت‌های کفاشیان درست است و از لحاظ محتوایی استدلال صداوسیما هم درست به نظر می‌رسد اما به هر جهت فوتبال سر وکار با فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا دارد و اگر آنها از بافت کاملا دولتی ایران مطلع شوند شاید عواقبی در انتظار فوتبال ایران باشد.
چانه‌زنی از بالا
علی کفاشیان وقتی مقاومت همیشگی صدا‌وسیمایی‌ها را می‌بیند و متوجه می‌شود که اساتید زیر بار نمی‌روند پیشنهاد جالبی می‌دهد. این پیشنهاد به این شرح است که اگر پرداخت ۱۵۰ میلیارد تومان برای رسانه ملی مقدور نیست فدراسیون فوتبال، ۱۵ دقیقه پیش از شروع بازی، بین دونیمه و ۱۵ دقیقه بعد از پایان بازی از شرکت‌ها و برند‌های تجاری تبلیغ بگیرد و تلویزیون آنها را پخش کند و درآمدش به حساب فدراسیون واریز شود. مدیران صدا‌وسیما از این پیشنهاد هم شوکه شده‌اند. هرچند که قول داده‌اند تا پیشنهادات را بررسی کنند و به فدراسیون جواب دهند.
اخطار کنفدراسیون فوتبال آسیا
اما دلیل اصرار فدراسیون فوتبال بر پرداخت واقعی حق پخش، اخطار کنفدراسیون فوتبال آسیا بود. جالب اینجاست کنفدراسیون فوتبال آسیا بعد از بررسی وضعیت باشگاه‌ها و همچنین هزینه‌های جاری آنها مبلغی بالاتر از مبلغ پیشنهادی فدراسیون فوتبال به منظور عقد قرارداد حق پخش در نظر گرفته که بر اساس پیگیری‌های «جهان‌صنعت» حدود ۲۲۰ میلیارد تومان است اما فدراسیون فوتبال برای اینکه حسن نیت خود را به سازمان صدا‌وسیما اثبات کند به مبلغ ۱۵۰ میلیارد تومان قناعت کرده است. همانطور که گفته شد در فوتبال حرفه‌ای نزدیک به ۵۰ درصد از هزینه‌های جاری باشگاه‌ها را حق پخش تامین می‌کند و اگر میانگین هزینه در تیم‌های لیگ برتری را دست کم ۱۰ میلیارد تومان فرض کنیم با توجه به حضور ۱۸ تیم در لیگ برتر مبلغ پیشنهادی فدراسیون فوتبال به سازمان صدا‌وسیما چندان غیرمنطقی به نظر نمی‌رسد ضمن اینکه از این پول درصدی به فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ برتر می‌رسد و درصدی هم برای تیم ملی هزینه خواهد شد. پرداخت واقعی حق پخش در واقع بیشتر به نفع باشگاه‌ها خواهد بود تا فدراسیون اما ۱۵۰ میلیارد تومان به داد همه از فدراسیون تا باشگاه‌ها خواهد رسید.
نگاهی به گذشته
در اولین دوره‌ای که سازمان لیگ برتر با سازمان صدا‌وسیما قرارداد حق پخش امضا کرد مبلغ توافق شده نزدیک به ۵/۴ میلیارد تومان بود که نزدیک به دو میلیارد تومان هم از تبلیغات محیطی نصیب فدراسیون فوتبال شد اما در سال‌های بعدی این مبلغ به ۵/۶ میلیارد تومان رسید. با این شرح که تبلیغات محیطی هم به سازمان صدا‌وسیما محول شد. البته سال گذشته مبلغ توافقی در آخرین دوره قرارداد به ۱۳ میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان رسید که فدراسیون فوتبال در حالی چنین مبلغی را برای عقد قرارداد حق پخش با سازمان صدا‌وسیما پیشنهاد داده که یک‌سال دیگر از قرارداد بین طرفین باقی مانده بود و طبق توافق قرار بود ۲۰ درصد به ۱۳ میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان برای دوازدهمین دوره لیگ برتر اضافه شود اما بر اساس بند‌های موجود در قرارداد این قرارداد یک طرفه و از سوی فدراسیون فوتبال لغو شد.
وقتی کفاشیان تهدید می‌کند
همه کفاشیان را به خوش اخلاقی و خنده رو بودن می‌شناسند اما مثل اینکه این بار وی جدی‌تر از همیشه می‌خواهد حق پخش را بگیرد. رییس فدراسیون فوتبال اعلام کرده اگر سازمان صدا‌وسیما چنین پولی را به فدراسیون فوتبال پرداخت نکند قرارداد منعقد نخواهد شد و چه بسا فدراسیون فوتبال این امتیاز را به دیگر شبکه‌های تلویزیونی واگذار کند که قطعا این شبکه یک شبکه خارجی خواهد بود البته در ایران شبکه تلویزیونی خصوصی وجود ندارد و همه شبکه‌ها اعم از تلویزیونی و رادیویی زیر نظر سازمان صدا‌وسیما فعالیت می‌کنند و این کار کفاشیان را سخت‌تر می‌کند. وقتی که خودش می‌گوید: ما همه محدودیت‌ها و اتفاقات را برای مدیران رسانه ملی شرح داده‌ و اعلام کرده‌ایم اگر مبلغ موردنظر پرداخت نشود، دوربین‌ها را به ورزشگاه راه نمی‌دهیم. البته نمی‌خواهیم این اتفاق بیفتد اما این بار جدی‌تر از گذشته این تصمیم را گرفته‌ایم. ماجرایی که در بازی ایران و قطر رخ داد و رسانه ملی حاضر نبود به کنفدراسیون فوتبال آسیا حق پخش بازی‌های مرحله مقدماتی را پرداخت کند. در نهایت ناظران کنفدراسیون اجازه ندادند تا دوربین‌های رسانه ملی وارد شود. با پرداخت حق پخش دو بازی ایران- ازبکستان در تاشکند و ایران و قطر در تهران مشکل حل شد اما حکایت راه نیامدن صدا‌وسیمای ایران با نهادهای داخلی و خارجی برگزار‌کننده فوتبال همچنان باقی به نظر می‌رسد.