کوری

مهمان امروز: ژوزه ساراماگو

ژوزه ساراماگو در سال ۱۹۹۸ برنده جایزه نوبل شد. این نویسنده پرتغالی «به خاطر نوشته‌هایی که با تخیلات، شفقت و طعنه تقویت شده‌اند و ما را یک بار دیگر قادر به درک واقعیت گریزپا می‌سازند» به این جایزه دست یافته است.
بیش از دو میلیون نسخه از کتاب‌های او فقط در پرتغال به فروش رسیده‌ است و به ۲۵ زبان ترجمه شده است. صاحبنظران آثار و نام او را در تاریخ ادبیات ماندگار دانسته‌اند.وی برنده جایزه آمریکا و همچنین سائوپائولو در زمینه ادبیات است. متاسفانه او تا ۶۰ سالگی از شهرت جهانی چندانی برخوردار نبود.
ساراماگو به خدا اعتقاد نداشت و رویکرد ضد مذهبی در برخی کتاب‌هایش موجب حذف نام وی از لیست نامزدهای دریافت جایزه ادبی اروپا شد.سبک نوشتار ساراماگو اغلب شامل جمله‌های بلند است که گاه طول آنها به یک صفحه می‌رسد و به‌گونه‌ای منحصر به فرد از علائم سجاوندی فقط از نقطه و ویرگول استفاده می‌کند و حتی ممکن است –مانند کتاب کوری- برای شخصیت‌ها نام در نظر نگیرد و آنها را صرفا با ویژگی‌هایشان مورد خطاب قرار دهد. داستان‌های ساراماگو سناریوهای فانتزی دارد و اکثرا با همدلی به شرایط انسانی، انزوا و زندگی شهری معاصر می‌پردازد.
شخصیت‌های او همواره در کشمکش با نیازشان به ارتباط با سایرین و ایجاد ارتباط در جامعه و نیاز به خلوت و همچنین درک معنا و شأن خارج از ساختارهای سیاسی و اقتصادی هستند.آثار ساراماگو با ترجمه‌ها متفاوتی در ایران موجود هستند. برخی از پرطرفدارترین آنها عبارتند از: کوری، بینایی، همه‌نام‌ها، بلم سنگی، سفر فیل، نوت‌بوک، مرد تکثیر‌شده.

«این جواب « خوبم» را معمولا وقتی نمی‌خواهیم تمارض کنیم، به عنوان عادت می‌گوییم. حتی اگر از شدت ضعف رو به موت هم باشیم، وقتی حالمان را می‌پرسند می‌گوییم خوبیم. به این کار معمولا می‌گویند آبروداری و فقط در نسل بشر مشاهده شده است.»