گاهی توقیف تنها راه چاره است

«جهان صنعت»- توقف فعالیت هیچ رسانه‌ای مقبول نیست. حتی وقتی یک رسانه براساس ندانم‌کاری مسوولان و دست‌اندرکاران آن به تعطیلی کشانده می‌شود. هرچند ضرب‌المثل «خود کرده را تدبیر نیست» به ذهن می‌آید اما در همان حال آدمی افسوس می‌خورد که چرا رفتارها چنان شده که صدایی را از میان صداها و رسانه‌ها می‌رانده است.
موضوع فیلتر و مسدود شدن پایگاه خبری- تحلیلی «انتخاب» از آن دست رویدادهایی است که هم ضرب‌المثل «خود کرده را تدبیر نیست» به ذهن می‌آید و هم افسوس برای از دست رفتن یک رسانه.
واقعیت آن است که جنجال‌سازی و مورد توجه قرار گرفتن با بزرگنمایی خبر و رویدادها با دروغ‌پراکنی و اتهام‌زنی علیه اشخاص تفاوت ماهوی دارد. پایگاه خبری- تحلیلی انتخاب که علاقه زیادی به مطرح شدن در فضای رسانه‌ای داشت به دروغ‌پراکنی رو آورد چنانکه حداقل در یک مورد مجبور شد اعتراف کند که اخبارش درباره آقای سیدحمید پورمحمدی دروغ بوده است اما این اعتراف موجب آن نشد که دست‌اندرکاران «انتخاب» رویه خود را تغییر دهند.

در آن اعتراف که پس از حمایت نوبخت از مدیران اقتصادی و منجمله قائم مقام سابق بانک مرکزی، آقای پورمحمدی بیان شد، تصریح گردید که اخبار پایگاه خبری انتخاب دروغ بوده و از این بابت از مدیران و مقامات دولتی عذرخواهی شد. در آن هنگام انتظار می‌رفت که رویه مالوف «انتخاب» تغییر کند و دروغ‌پراکنی متوقف شود اما مسوولان این پایگاه خبری پس از چندی مجددا حملات خود به پورمحمدی و برخی دیگر از مدیران اقتصادی دولت را از سر گرفتند و اتهام‌های گوناگونی علیه ایشان مطرح ساختند. این در حالی است که پورمحمدی که روزی در جریان پرونده سه هزار میلیارد تومانی متهم شده بوده هرگز اتهامی علیه او به اثبات نرسید و از نظر اخلاق حرفه‌ای و رعایت اصل صداقت، هیچ رسانه‌ای مجاز به بهره‌برداری از اتهام‌های اثبات نشده نیست.
اما اصرار آقای فقیهی و همکارانش در پایگاه خبری انتخاب بر انتشار اخبار نادرست و سوءاستفاده از رسانه برای نشر اکاذیب موجب شد تا به دستور دادستانی، این پایگاه خبری توسط شرکت پشتیبان از دسترس خارج و مسدود شد.
البته مصطفی فقیهی، مدیرمسوول سایت «انتخاب» در واکنش به این فیلترینگ در صفحه شخصی فیس‌بوک خود دلیل فیلترینگ این سایت را شکایت یکی از معاونان معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی عنوان کرده است.
وی عنوان می‌کند که جناب دکتر نوبخت پاسخ دهند که آیا تهیه گزارش از اقدامات برخی جریانات خاص اقتصادی و طرح یک سوال از آقای نوبخت که «چرا باید متهم فساد سه هزار میلیاردی معاون ایشان باشد» باید با شکایت روبه‌رو شود؟
این در حالی است که چندی قبل پس از انتشار خبرهایی که مدیران منتخب اقتصادی دولت تدبیر و امید را به اختلاس‌ها و فسادهای مالی دولت قبل ربط می‌داد سخنگوی دولت روحانی با گلایه از این تخریب‌ها گفت: من از آن رسانه بسیار گله‌مندم که بدون اینکه تحقیق کافی در این‌باره انجام دهد، عکس وی و یک خدمتگزار دیگری را در کنار «‌مه‌آفرید‌» قرار داد تا در افکار کسانی که فقط این تصاویر را می‌بینند، یک فردی با این توضیح را بخواهد مجددا زیرسوال ببرد به نظرم این اقدام هم غیرحرفه‌ای و هم غیر‌اخلاقی بوده است.
وی اظهار داشت: وقتی از هر سه قوه اعلام کرده‌اند که ایشان بی‌گناه است و در این رابطه از نظر آنها اگر هم ابتدا مورد سوء‌ظن بود در حال حاضر دیگر برطرف شده است، آیا به نظر شما برای اینکه مبادا کسی حرفی بزند، چنین فردی را که در قبل هم فشارهای روحی و عاطفی را هم خودش و هم خانواده‌اش تحمل کرده است با عافیت‌طلبی کنار بگذاریم.
«انتخاب» هم پس از انتشار این اخبار از برخی مدیران اقتصادی و عکس‌العمل دولت پس از حذف خبرهای مرتبط در یک متن عذرخواهی نوشت: خبرنگار ما دریافت که دستگا‌ه‌های نظارتی و امنیتی کشور و دیگر مراکز مهم مرتبط طی گزارش‌هایی جداگانه سید حمید پورمحمدی را در ماجرای فساد بانکی سه هزار میلیاردی بی‌گناه دانسته و حتی در بخش‌هایی از گزارشات به نقش ایشان در مقابله با جریان اختلاسگر اشاره شده است.
بر این اساس، سایت «انتخاب» به دلیل انتشار این خبر از سید حمید پورمحمدی و خانواده وی و همچنین معاون نظارت راهبردی رییس‌جمهور پوزش طلبید.
البته موضوع به همین جا ختم نشد و «انتخاب» مجددا حملات جدیدی علیه مدیر یکی از بانک‌های دولتی ترتیب داد؛ حملاتی که شکایت آن مدیر از پایگاه خبری انتخاب را منجر شد.
اکنون پرسش اصلی آن است که چگونه راهبران «انتخاب» از دروغ‌پراکنی نیت دلسوزانه داشته‌اند؟ و اگر نیت ایشان مانند رفتارشان آلوده بوده، آیا توقف فعالیتشان تنها راه چاره نبوده است.