گرفتار شدن کونته به نفرین قهرمانی

فوریه همواره ظالمانه‌ترین ماه برای مربیان چلسی بوده؛ از لوئیس فیلیپه اسکولاری تا ویلاس بواس جوان‌. حالا نیز برای کونته که احتمالا زمان حضورش در غرب لندن به پایان خود نزدیک می‌شود‌.
هواداران چلسی از ابتدای دیدار دوشنبه‌شب گذشته وفاداری خود به کونته را با سر دادن شعارهایی در حمایت از او اعلام کردند و سرمربی چلسی که همواره ارتباط خوبی با سکوها داشته، بار دیگر با شور و انگیزه در کنار زمین حاضر شد و سعی داشت تیمش را هدایت کند‌.
بار دیگر از آن دوره‌هایی که با هیجان شدید و قهرمانی آغاز می‎شود و یک فصل بعد همه چیز فراموش می‌شود‌. شاید بدترین روز فوتبالی باکایوکو جوان ۴۰ میلیون پوندی که بسیار ضعیف کار کرد و این نمایش ضعیف مطمئنا در ذهن هواداران شکل خواهد گرفت‌. باکایوکو فوق‌العاده بد بود‌. باثبات کامل هم بود و می‌شد پیش‌بینی کرد که این روند ضعیف ادامه خواهد داشت و مربی‌اش مطمئنا می‌دانست که تصویری از ناکامی چلسی با او منتشر خواهد شد‌. او حتی در پاس‌های ساده در زمین، در پاسکاری و روبه‌رو شدن با حریف هم دچار مشکل شده بود‌.
در ۲۵ دقیقه اول ۱۲ پاس داد که پنج پاس آن به مقصد نرسید‌. او که به شدت تحت تاثیر عملکرد کاپو قرار گرفته بود، در نهایت با خشم ضربه‌ای به مچ پای او زد‌. پنج دقیقه بعد باکایوکو با دریافت کارت زرد دوم از زمین خارج شد‌. هواداران واتفورد نیز از اخراج او استقبال و با شعارهایی او را تا خارج از زمین همراهی کردند‌.
دیدار با واتفورد از آن شب‌هایی بود که چلسی انگیزه زیادی برای کسب نتیجه داشت ولی هر چه تلاش می‌کردند به جایی نمی‌رسیدند و انگار بار دیگر وارد روزهای آشنا و تاریک سقوط می‌شوند‌. باکایوکو در میانه میدان در اولین فصل حضورش در تیم دچار مشکلات شدیدی شده و نه‌تنها در لیگی جدید بلکه حتی در پستی جدید هم نمی‌تواند کارایی داشته باشد‌.
در نهایت باید کونته پاسخگوی این باشد که چرا تیمش تا لبه پرتگاه رفته؛ مربی‌ای که با شور و انگیزه فراوانش توانسته بود قهرمانی را برای چلسی به دست آورد ولی انگار با کج‌خلقی، هماهنگی و یکدست بودن تیم از بین رفته است‌.
او در لیگ برتر استثنایی بوده، از شروع تاریخی و کسب قهرمانی تا افت انرژی از ابتدای فصل جاری‌. مردی که در شروع فصلی که قرار بود از عنوان قهرمانی‌اش دفاع کند، با شکست مقابل برنلی کار را شروع کرد و همین روند تا اینجا ادامه پیدا کرده است‌.
بازیکنان عاشق کونته هستند، همین‌طور هواداران که هنوز او را دوست دارند‌. ولی امسال صحبت‌ها کمی تندتر شده است‌؛ از بی‌توجهی باشگاه به نقل و انتقالات تا عدم تمایل و کم‌کاری بازیکنان در تمرینات‌. تیم کونته ستاره‌های متعددی دارد ولی انگار آن‌طور که یک تیم قهرمان باید به روند خود ادامه دهد، پیش نرفته و کاملا به یک تیم معمولی تبدیل شده است‌. انگار بیلیونر روسی هم تمایلی ندارد بودجه‌اش را در لندن هزینه کند و ترجیح می‌دهد در دیگر نقاط اروپا آن را صرف برنامه‌های دیگرش کند‌.
نکته جالب در این میان اما این است که هر دو مربی که در دو فصل اخیر نیز قهرمان لیگ برتر شده‌اند، از سمت خود اخراج شده‌اند‌. مورینیو پس از کسب قهرمانی با چلسی در لیگ برتر، فصل بعد از هدایت این تیم کنار گذاشته شد و هیدینک جانشین او شد و رانیری نیز پس از قهرمانی تاریخی با لستر، پس از کسب نتایج ضعیف در فصل بعدش، از نیمکت تیمش اخراج شد‌. این وظیفه کونته بوده که با این مسایل دست و پنجه نرم کند‌. حالا او از همیشه به خروج نزدیک‌تر است و با این واقعیت تلخ روبه‌رو شده که رومن آبراموویچ هشت مربی را اخراج کرده و خیلی از این هشت مربی، جام‌های متعددی کسب کرده بودند‌. تنها در چلسی است که می‌تواند مدافع عنوان قهرمانی باشد، تیمش در بین چهار تیم برتر لیگ باشد، در مرحله حذفی چمپیونزلیگ حضور داشته باشد و مربی‌اش خطر اخراج را حس کند‌.