یار خاطر یا بار خاطر!

نوشین علی‌پور- این روزها همگی‌مان به مثابه کولبرانی شده‌ایم که بارهای بسیاری را حمل می‌کنیم. داشتم گمانه‌زنی می‌کردم که کدام‌یک بهتر است؟
بار خاطر یا یار خاطر، به این نتیجه رسیدم که یاری که از دست و پا افتاده و همچنان باید حملش کنی فرقی با بار ندارد. پس به تفاوت یک نقطه به مثابه دوقلوهای ناهمسان به هم چسبیده می‌مانند.
مال و منالی که در قدیم داشتیم واقعا یارمان بود و سبب رفاه و برداشتن بار خاطر‌های دیگران می‌شد یا شاید چون شریکش می‌شدیم و دست به خیر و دل به همدلی داشتیم آن‌گونه بود اما یار خاطرهای الان مثل دلارهای گران شده و طلاهای مانده در گاوصندوق یا ساختمان‌های بلاتکلیف و ماشین‌های مانده در پارکینگ و گاراژ‌هایی است که از سرگردانی صاحبان خود سرگردانند. نه‌تنها بار نیستند که بارهایی سنگین‌تر از بارهای کولبران میادین و بازار چاسوق است.
کولبران شب را آسوده می‌خوابند و خستگی تن را تا صبح به در می‌کنند و صبح یا‌حق‌گویان بلند شده پی روزی خود استوار گام برمی‌دارند اما کولبران جدید که بارهای ناهمراه را حمل می‌کنند خواب شب‌‌شان ربوده شده و آشفتگی روزشان بیشتر از پیش می‌شود.
با زیاد شدن کولبران دلار و دلالان، غم‌ نان خیلی‌ها هم بیشتر می‌شود. مردمی که نان کمتری در سفره دارند، صورت با سیلی سرخ می‌کنند و سنگ بر شکم می‌بندند تا پوست به استخوان چسبیده‌شان نمایان نشود، در حالی که آسیاب عده‌ای آنقدر آرد دارد که نمی‌دانند چه کار ‌کنند.