یک بنای ناشناخته ولی مهم در سد چم‌شیر دفن می‌شود

مهر- آثار به جا مانده از یک بنای تاریخی که کاربری آن هنوز مشخص نیست ولی باستان‌شناسان آن را بنایی مهم می‌دانند؛ پس از آبگیری سد چم‌شیر، دفن می‌شود.
آبگیری کامل سد چم‌شیر تا چند روز دیگر انجام می‌شود و برخی از محوطه‌های تاریخی که برخی از کاوشگران و باستان‌شناسان گفته‌اند تاریخ و مواد فرهنگی زیادی ندارند، برای همیشه زیر آب سد دفن می‌شوند. در این میان محوطه شماره ۰۷۵ نیز یک بنای ناشناخته است که به زیر آب می‌رود. این بنا در سال ۹۸ زمانی که حسن عطایی آن را مطالعه کرد به عنوان بنای میانه اسلامی تاریخ‌گذاری شده است. علی سجادی باستان‌شناس نیز بعدا آن را کاوش کرد.
اما حالا علی هژبری باستان‌شناس به جای او درباره کاوش‌های انجام‌شده به خبرنگاران میراث فرهنگی توضیح می‌دهد که دو دوره تاریخی در این محوطه شناسایی شده است از جمله دوره ایلخانی و سلجوقی.
وی درباره مصالح به کار رفته در بنا توضیح می‌دهد: کاربری آن هنوز مشخص نیست. با این حال این بنا تفاوت‌هایی نسبت به بناهای دیگر این محدوده دارد چون با ملات و روکش گچ ساخته شده است که در نوع خود استثناست.
به گفته این فرد در این محدوده سوخت گران بوده، چون درختان زیادی وجود نداشته است. گچ نیز ماده‌ای بوده که گران به دست می‌آمده ولی در این بنا از گچ استفاده شده پس باید مهم بوده باشد.
هژبری درباره نوع کاربری بنا هم بیان می‌کند: آقای سجادی از این سازه پیش‌فرض «مطبخ» را داشت. برخی هم می‌گویند اینجا شبیه به آتشکده است ولی من فکر می‌کنم آتشکده پلان متفاوتی دارد.
در دوره اسلامی، زرتشتی‌ها در تنگنا بودند و آتشکده‌ها درونگرا شد، ولی اینجا یک بنای برونگرا می‌بینیم که اگر آتشکده باشد منطقی به نظر نمی‌رسد. در هر حال مطالعات بعدی می‌تواند مشخص کند که اینجا چه کاربری‌ای داشته است. من برای این، نمونه قابل مقایسه‌ای در بناهای عام‌المنفعه پیدا نکردم.
این باستان‌شناس ادامه می‌دهد: در این بنا ما دو سکه مسی آبش خاتون نیز پیدا کردیم که در اختیار امین اموال اداره کل میراث فرهنگی استان کهگیلویه‌و‌بویراحمد قرار دادیم. این دو سکه در استقرار دوم بنا پیدا شده است.