۱۹ گمشده جودوی ایران در آن سوی مرز!

موضوع قابل تامل در بحث عدم بازگشت جودوکار تیم ملی به ایران این است که چرا باید سرپرست تیم ملی همزمان مسوولیت نماینده حراست را نیز عهده‌دار باشد؛ موضوعی که اگر رعایت می‌شد، شاید مانع از گم شدن نوزدهمین جودوکار طی سال‌های اخیر می‌شد.
محمد رشنونژاد، نایب قهرمان سال گذشته جودوی آسیا که به همراه تیم ملی عازم رقابت‌های گرندپری هلند شده بود، به یکباره در هلند غیب شد و به همراه تیم ملی به ایران نیامد. طی سال‌های گذشته جودوکاران زیادی به همراه تیم‌های ملی عازم کشورهای خارجی شدند و به ایران بازنگشتند تا جایی‌که رشنونژاد نوزدهمین جودوکاری است که از بازگشت به ایران خودداری کرده و از این حیث جودوی ایران رکورد بی‌نظیری را از خود به جا گذاشته است؛ جودوکارانی که بسیاری از آنها دیگر قید بازگشت به ایران را برای همیشه زدند و در کشورهای خارجی مشغول زندگی هستند.
در این میان انواع و اقسام مشکلات جودوکاران و پیدا نشدن گوش شنوایی برای آنها شاید مهم‌ترین علت کوچ این ورزشکاران به کشورهای دیگر بوده است؛ موضوعی که ادامه آن باعث ادامه این اتفاق تلخ در رشته‌های مختلف خواهد بود. همین محمد رشنو‌نژاد، جودوکار سبک‌وزن اندیمشکی و جوان با‌آتیه جودوی ایران چند ماه پیش از سخت بودن شرایط مالی خود و دست و پنجه نرم کردن با بسیاری از مشکلات مالی به دلیل بی‌توجهی مسوولان گفته بود و حتی عنوان کرده بود‌ قصد دارد مدال‌های خود را برای گذران زندگی به حراج بگذارد؛ موضوعی که هیچ‌گاه مورد توجه مسوولان ورزش و فدراسیون جودو قرار نگرفت!
اما جدا از بحث عدم بازگشت رشنو‌نژاد به ایران، اینکه طبق اعلام سیاحی، دبیر فدراسیون جودو، محمدرضا رودکی هم به عنوان سرپرست و هم نماینده حراست به همراه تیم ملی عازم هلند شده، موضوع عجیبی است که مسوولان فدراسیون و مهم‌تر از آن مسوولان حراست وزارت ورزش باید پاسخگوی آن باشند؛ موضوعی که اگر رعایت می‌شد، شاید جلوی این اتفاق تلخ برای کشورمان را می‌گرفت. امیر‌حسین سیاحی در این‌باره اظهار کرد: رودکی به عنوان سرپرست به همراه تیم اعزام شد و در آخرین لحظه قبل از سفر مسوولیت نماینده حراست هم به وی واگذار شد! بر اساس این گزارش، رودکی در هلند مانده تا شاید بتواند ردی از جودوکار گمشده در هلند پیدا و او را راضی به بازگشت به ایران کند اما کاش پیش از اعزام، فدراسیون جودو و شورای برون‌مرزی فکری به حال همه احتمالات ممکن می‌کردند تا این اتفاق رخ ندهد.