۶ خط قرمز اقتصادی چین

جمهوری خلق چین دومین اقتصاد بزرگ جهان است که مسوول یک‌چهارم رشد تولید ناخالص داخلی جهانی در این هزاره است، بنابراین حتی وقتی این کشور سرما می‌خورد، دنیا متوجه می‌شود.
به گزارش ویژوال کاپیتالیست در چند ماه گذشته شاهد انبوهی از اخبار اقتصادی بد برای چین بوده‌ایم که بهبود این کشور پس از همه‌گیری و رشد اقتصاد جهانی را به خطر انداخته است. در واقع داده‌ها از اداره ملی آمار چین، بانک خلق چین و اداره کل گمرک گرفته شده‌اند تا نشان دهند چه چیزی باعث تخطی از خطوط قرمز اقتصاد چین می‌شود.
نرخ رشد سالانه تولید ناخالص داخلی چین از سال ۱۹۷۸، زمانی که این کشور در زمان دنگ شیائوپینگ روی خود را به بازار جهانی باز کرد، به طور متوسط ۹ درصد بوده است.
به نظر می‌رسد رشد در سه‌ماهه دوم سال ۲۰۲۳ به ۸/۰ درصد (سه‌ماهه به سه‌ماهه) کاهش یافته که ناشی از ضعف در سه‌ماهه سوم سال گذشته است. در ضمن، این معضلات شامل مخارج خرده‌فروشی و بخش مشکل‌دار املاک و مستغلات می‌شوند. این موضوع به دلیل یک رقم قوی‌تر ۲/۲ درصدی در سه‌ماهه اول است که از تقاضای سرکوب‌شده در پایان قرنطینه‌های دوران کووید ناشی می‌شود. به گزارش تجارت نیوز در ادامه این مطلب آمده است: صادرات چین در جولای ۵/۱۴ درصد کاهش یافت که سومین ماه متوالی کاهش بود و به پایین‌ترین حد خود از فوریه ۲۰۲۰ رسید. در همین حال، واردات ۴/۱۲ درصد کاهش یافت که نشان‌دهنده روحیه محتاطانه مصرف‌کننده است.
بر اساس گزارشات منطقه‌ای، صادرات به سه مشتری بزرگ چین یعنی اتحادیه کشورهای جنوب‌شرق آسیا، اتحادیه اروپا و ایالات‌متحده به ترتیب ۴/۱۷ درصد، ۱/۱۵ درصد و ۸/۲۰ درصد کاهش یافت. با این حال، یک نقطه روشن وجود داشت؛ صادرات به روسیه تحت تحریم ۸/۵۱ درصد افزایش یافت، اما این برای جبران روند نزولی کافی نبود.
شاخص قیمت مصرف‌کننده در کشور چین برای اولین بار از سال ۲۰۲۱ با کاهش سه درصدی قیمت‌ها نسبت به مدت مشابه سال قبل، وارد ناحیه کاهش تورم شد. این کاهش در اقلام و خدمات خانگی، غذا و دخانیات، حمل‌ونقل و ارتباطات مشاهده شد. در همین زمان، قیمت‌هایی که تولیدکنندگان برای محصولات صنعتی (PPI) پرداخت کردند، ۴/۴ درصد (سال به سال) کاهش یافت که دهمین ماه متوالی با رشد منفی بود.
علاوه بر این در حالی که نرخ بیکاری در آگوست ۲۰۲۳ روی ۳/۵ درصد ثابت ماند که نسبت به ۲/۵ درصد در ماه قبل از آن اندکی افزایش یافته، این موضوع نشان‌دهنده ضعف جدی دولت در فراهم‌سازی اشتغال برای جوانان شهری ۱۶ تا ۲۴ ساله است. در ماه جولای، نرخ بیکاری جوانان شهری به ۳/۲۱ درصد رسید؛ بالاترین رقم ثبت‌شده در این کشور که باعث شد اداره ملی آمار چین انتشارات آتی را به حالت تعلیق درآورد.با توجه به جریان اخبار بد اقتصادی، تعجبی ندارد که یوآن چین در ۱۶ آگوست ۲۰۲۳ در برابر دلار آمریکا به پایین‌ترین حد خود در ۱۶ سال گذشته در معاملات آف‌شور سقوط کرده باشد.
در تلاش برای تثبیت ارز، بانک‌های بزرگ دولتی چین در حال خرید یوآن در بازارهای پولی آف‌شور بودند. در همان زمان، اختلاف بین نرخ ارز ثابت تعیین شده توسط بانک خلق چین و نرخ آف‌شور به بیش از ۱۰۰۰ واحد پایه افزایش یافت.
براساس آخرین ارقام ارائه شده توسط دولت، مردم پول کمتری را قرض کردند. وام‌های جدید بانکی در ماه جولای به ۳۴۶ میلیارد یوآن کاهش یافت که از ۰۵/۳ تریلیون یوآن در ماه قبل کاهش یافت. این پایین‌ترین میزان از اواخر سال ۲۰۰۹ بود.
قدم بعدی چیست؟
فارین افرز اخیرا مقاله‌ای با عنوان تحریک‌آمیز «پایان معجزه اقتصادی چین» منتشر کرده و استدلال می‌کند که مشکلات چین می‌تواند یک فرصت برای ایالات‌متحده باشد. برخی از چالش‌های اصلی چین شامل محدود کردن بخش فناوری، سقوط بازار املاک و مستغلات، بحران بدهی بزرگ‌تر و کاهش جمعیت می‌شود.
به نظر نمی‌رسد مداخله دولت در مقیاس بزرگ، فراتر از تشویق مصرف‌کنندگان برای هزینه بیشتر و سرزنش رسانه‌های غربی باشد. جای تعجب نیست که اعتماد مصرف‌کننده تا این حد پایین آمده است. حداقل عموم مردم این‌طور فکر می‌کنند؛ دولت چین نیز انتشار آن را متوقف کرد.