اعدام مردی که مخالفان سیاسی رضاشاه را در زندان با آمپول هوا می‌کشت

رای دادگاه جنایی تهران سی‌ام بهمن ۱۳۲۲ (۱۹ فوریه ۱۹۴۴) درباره متهمان به قتل زندانیان سیاسی با تزریق آمپول هوا و وسایل دیگر صادر شد. این وقایع زندان، پیش از شهریور ۱۳۲۰ (اشغال نظامی ایران) و تغییر رییس کشور روی داده بود. طبق حکم دادگاه جنایی تهران، پزشک احمدی (پزشک زندان) به اعدام و سرپاس[سرتیپ پلیس] مختاری که در زمان ارتکاب این قتل‌ها رییس شهربانی [پلیس کل کشور] بود به ده سال زندان محکوم شده بود. بقیه متهمان به شش سال زندان تا حبس ابد محکوم شده بودند. فرخی یزدی روزنامه‌نگار و سردار اسعد بختیاری (جعفرقلی خان) دوتن از این مقتولان زندان بودند. پزشک احمدی پس از اشغال نظامی ایران توسط نیروهای انگلستان و شوروی، به عراق گریخته و در بغداد پنهان شده بود که بعدا دستگیر و به ایران مسترد گردیده بود.
جعفرقلی خان سردار اسعد در کابینه‌های متعدد وزیر بود و هنگام بازداشت و انتقال به زندان قصر هم وزیرجنگ بود که ناگهان و بدون مقدمه، به اراده رضاشاه دستگیر شده بود. وی به همراه رضاشاه به مازندران رفته بود که در بابل او را دستگیر کرده بودند. وی که از مشروطه‌خواهان بنام بود توسط سرهنگ سیاسی رییس آگاهی پلیس (تامینات) به تهران منتقل و تحویل زندان قصر شده بود. تقریبا همزمان، به دستور رضاشاه عده‌ای از سران ایل‌های بختیاری، بویر احمد و چهارلنگ نیز دستگیر شده بودند که دهم فروردین ۱۳۱۳ به حکم دادگاه نظامی اعدام شدند. گفته شده است در همین روز و در زندان قصر، سردار اسعد (معروف به سردار بهادر) با تزریق آمپول هوا توسط پزشک احمدی کشته شده بود. جعفرقلی خان که هنگام مرگ ۵۵‌ساله بود پسر علیقلی خان بختیاری بود. علیقلی خان بود که با سواران خود از اصفهان به تهران آمده و با کمک مجاهدان گیلان و مازندران و افراد یپرم‌خان پایتخت را تصرف و محمدعلی شاه قاجار را که راه استبداد در پیش گرفته بود برکنار کردند. درپی درگذشت علیقلی خان، لقب «سردار اسعد» به جعفرقلی خان داده شده بود. جعفرقلی خان که مدتی هم استاندار کرمان بود در آغاز پادشاهی رضاشاه از دوستان نزدیک او بود.