تقویم تاریخ

بنیانگذاری سلسله اشکانیان
با سقوط سلسله هخامنشی و تاسیس سلسله سلوکیان، یکی از سرکردگان قبایل پارتی در خراسان قدیم به نام اَرَشک، بر فرمانروای سلوکی شورید و پس از شکست دادن وی، در ۲۸ آگوست ۲۵۶ ق‌. م، پادشاهی اشکانیان را تاسیس کرد‌‌. با این حال جنگ بین دو طرف ادامه داشت تا اینکه ارشک در سال ۲۴۷ق‌. م کشته شد و پس از وی، برادرش تیرداد اول به تخت سلطنت نشست. سلسله اشکانیان را به سه دوره تقسیم کرده‏اند که می‏توان آن را با عناوین دوره شکل‏گیری و تثبیت، دوره اعتلا و رقابت با روم و دوره انحطاط و فروپاشی یاد کرد. پادشاهان اشکانی حدود ۳۰ نفر بودند که نزدیک به ۴۷۰ سال بر ایران باستان حکومت کردند‌‌. برخی تاریخ‏نویسان سلسله اشکانیان را از بهترین دودمان‏های حکومتگر دانسته‏اند که توانستند در مقابل دشمنان مقاومت کنند و حتی در سال‏های آخر حکومت خود ضمن شکست سنگین رومی‏ها، در معاهده صلح، شرایط را به نفع ایران قرار دهند‌‌. همه پادشاهان اشکانی به عنوان احترام به اشک اول، موسس این سلسله، لقب اشک را به ترتیب در عنوان خود قرار می‏دادند‌‌. دوران حکومت اشکانیان نیز سرانجام در سال ۲۲۴م به سر رسید و با قیام اردشیر بابکان و سرنگونی فرمانروایی اشک‏ها، دوره پادشاهی سلسله ساسانیان بر ایران آغاز شد‌.
تولد یوهان گوته
یوهان ولفگانگ فون‌گوته (زاده ۲۸ آگوست ۱۷۴۹ در فرانکفورت – درگذشته ۲۲ مارس ۱۸۳۲ در وایمار) شاعر، ادیب، نویسنده، نقاش، محقق، انسان‌شناس، فیلسوف و سیاستمدار آلمانی بود‌‌. او یکی از کلیدهای اصلی ادبیات آلمانی و جنبش وایمار کلاسیک و همچنین رمانتیسیسم به شمار می‌رود‌‌. گوته یکی از مردان بزرگ فرهنگی قرون ۱۸ و ۱۹ اروپا و یکی از افراد برجسته ادبیات جهان محسوب می‌شود‌‌. گوته آلمانی، شکسپیر انگلیسی، هومر یونانی، و دانته ایتالیایی را چهار رکن ادبیات اروپا می‌دانند‌. پدر گوته، یوهان کاسپار گوته همراه با خانواده‌اش در یک خانه بزرگ در فرانکفورت زندگی می‌کرد که آن زمان قسمتی از امپراتوری مقدس روم بود‌‌. مادر گوته نیز «کاترینا الیزابت گوته» (تِکستور سابق) از خانواده‌های سرشناس فرانکفورتی بود‌. یوهان ولفگانگ در کنار پدر و معلم خصوصی‌اش بسیاری از معلومات را از جمله زبان‌های لاتین، یونانی، فرانسوی، انگلیسی و عبری فرا گرفت‌. او بین سال‌های ۱۷۶۵-۱۷۶۸ در لایپزیگ به تحصیل حقوق پرداخت و در آنجا به اشعار کریستین فورشتگوت گلرت علاقه پیدا کرد‌‌. پس از سال ۱۷۶۸، گوته به زادگاهش بازگشت و مدتی نیز در دارمشتات بود‌. گوته پس از اینکه تعدادی از آثار بزرگش را به پایان رساند، سال ۱۷۷۵ به وایمار رفت و در آنجا بین سال‌های ۱۷۷۶-۱۷۸۶ (حدود ۱۰ سال) وزیر حکومت شد‌‌. سپس تا سال ۱۷۸۸ به ایتالیا رفت و در آنجا به تحصیل هنر و مجسمه‌سازی باستانی پرداخت‌‌. او خود را با کارهای میکل آنژ و رافائل مشغول کرد‌. سال ۱۷۸۸ گوته به وایمار بازگشت و تقریبا باقی عمرش را در آنجا گذراند، هرچند زندگی‌اش در آن‌جا با جنگ‌های ناپلئونی روبه‌رو شد‌‌. گوته در وایمار به تحصیل زبان‌های فارسی و عربی و همچنین قرآن پرداخت و شیفته اشعار حافظ شد‌‌. وی علاقه ویژه‌ای نیز به شهر ایلمناو در نزدیکی وایمار داشته است‌‌. در کوه کیکل‌هان در نزدیکی شهر ایلمانو کلبه‌ای از وی به یادگار مانده است‌. پس از مرگ همسر گوته (کریستیان) در سال ۱۸۱۶، خود او نیز پس از شش سال بر اثر عفونت ریوی در شهر وایمار درگذشت و در همان‌جا به خاک سپرده شد‌‌. گفته می‌شود آخرین گفته شاعر پیش از مرگش، نور بیشتر بود‌.