خبری از حقابه ایران نیست

در پی جاری شدن آب رود هیرمند به سمت ایران، سفیر پیشین ایران در افغانستان می‌گوید که آبی که چند روز پیش از سمت افغانستان به سمت ایران روانه شد به خاطر سیلابی بود که امکان مهار آن را نداشتند و مجبور شدند به سمت ایران بفرستند.
ابوالفضل ظهره‌وند در گفت‌وگو با ایلنا، در ارزیابی تداوم سدسازی‌های افغانستان بر سر مسیر رودهای مشترک بین دو کشور و تاثیر آن بر ایران اظهار داشت: این روند قابل پیش‌بینی بوده و هست، نوع روابط و نگاه به افغانستان به‌گونه‌ای بوده که این اتفاقات خروجی آن است. اکنون طالبان در کنار آمریکا علیه ایران همکاری می‌کند. تصور آنها بر این بوده که ایران از جنبه آب آسیب‌پذیر است و در نظر دارند از آب به عنوان اهرم فشار علیه ایران در به هم ریختن ظرفیت ژئوپلیتیکی منطقه و جابه‌جایی مردم در مرزهای شرقی ایران و همچنین عدم سرمایه‌گذاری در کشور ما استفاده کنند؛ یعنی هم از مولفه تروریسم و هم مولفه آب علیه ایران استفاده می‌کنند.
سفیر پیشین ایران در افغانستان گفت: سدی که روی هریررود ساخته شد، در واقع با پول هند و تامین سیمان و مهندسی از جانب ایران بوده است و کسی در آن زمان واکنشی نشان نداد. یا اینکه سد کمالخان با سیمان ایران و کمک خودمان علیه خودمان ساخته شد و بعد شاهد بودیم که حامد کرزای موضوع نفت در برابر آب را مطرح و دیپلماسی ایران سکوت کرد، اینها اتفاقاتی است که به دلیل عدم پاسخگویی سیاست خارجی ایران و عدم توجه به نظرات کارشناسی رخ می‌دهد.
وی بیان داشت: اکنون اوضاع افغانستان در حال فروپاشی و ویرانی است و همین آب موجود را هم نمی‌توانند استفاده کنند. این آبی که حبس می‌کنند را فقط به مصرف کشت خشخاش می‌رسانند و دلیلی برای ساخت این تعداد سد وجود ندارد. درواقع آمریکا و رژیم صهیونیستی به‌دنبال استفاده از ابزار آب علیه ایران هستند و طالبان هم عامل آنهاست. افغانستان نیازی به سد ندارد بلکه نیاز به سیستم آبیاری درست و آبخوان‌داری دارد. این کشور اکنون به زیرساخت آبی نیاز دارد، ما در ایران روی روش‌های آبخوان‌داری تمرکز کرده‌ایم، افغان‌ها هم می‌توانستند به کمک ایران ظرفیت‌های کشاورزی خود را بهبود بخشند.
ظهره‌وند بیان کرد: اگر سمت ایران خشک شود حتما روی کشورهای منطقه و همسایگان نیز تاثیر دارد و اگر موقعیت اکوسیستم منطقه به هم بریزد همه کشورهای همسایه تاثیر خواهند پذیرفت. مثلا وقتی ‌هامون خشک شد روی افغانستان هم تاثیر داشت، هیرمند شاهرگ حیاتی منطقه است وقتی خشک شود تمامی پایین‌دست خودِ افغانستان کوچ می‌کنند و زمینه برای قاچاق و تروریسم و ناامنی فراهم می‌شود. در این شرایط ما خاموش هستیم و حتی ناخودآگاه به این وضعیت کمک کرده‌ایم.
وی گفت: افغانستان با احداث سد «پاشدان» در نظر دارد همان مختصر آبی را هم که به سمت ایران روانه می‌شود، مهار کند و از این موضوع به عنوان اهرم فشار و به‌هم‌ریختگی در ایران استفاده می‌کند. آب هریررود به ترکمنستان هم می‌رفت و با سدسازی‌های افغانستان کل اکوسیستم در حال به هم ریختن است.
سفیر پیشین ایران در افغانستان در ادامه تصریح کرد: اکنون طالبان پول و متخصص ندارد که بخواهد پروژه سدسازی اجرا کند. اگر پول داشت اجازه نمی‌داد مردم افغان به سمت ایران سرازیر شوند، برنامه‌ای که افغانستان دنبال می‌کند بازی کثیف ژئوپلیتیکی است به‌طوری که آب را از آمودریا هم به کانال غیرفنی روان کرده‌اند در صورتی که ازبکستان، تاجیکستان و ترکمنستان باید اعتراض می‌کردند. دیپلماسی ما نیز این مساله را تبیین نکرد. احداث کانال قوش‌تپه نیز بر خلاف سهم آب مناطق است، افغان‌ها این آب را بر می‌دارند که منطقه و آسیای میانه را به هم بریزند و نیروها را جابه‌جا کنند، درواقع قوم‌زدایی کرده تا پشتون‌ها را به این منطقه ببرند؛ به عبارت دیگر تمامی هدف‌شان بر خلاف منافع منطقه است.
وی با تاکید بر اینکه دیپلماسی ایران باید در واکنش به این اقدامات افغانستان فعال عمل کند، گفت: طالبان مولفه و ابزار ژئوپلیتیکی غرب است و هدف‌شان ایجاد ثبات، امنیت و تحول مثبت نیست، بلکه به‌دنبال خلافت اسلامی و پرورش جریان تروریستی علیه ایران، چین و روسیه و کل منطقه هستند در غیر این صورت مردم‌شان را در کشور خودشان حفظ کرده و کاری نمی‌کردند که مجبور به مهاجرت شوند. کسی که به ملت خودش رحم نمی‌کند قطعا به مردم دیگر کشورها و از جمله ایران نیز رحم نخواهد کرد.